ลมโชยพัดพลิ้วปลิวผิวผ้าซิ่น นวลยุพินพร้อมงามตามประสา เก็บผักบุ้งบุงหาบหามข้าวปลา ขอดแพรวาอาหารออกชานไกล หน้าเก็บเกี่ยวเทียวทุ่งกระบุงหาบ ทางเปลี่ยวราบหยาบหินดินไสล ฝ่าทุ่งนาป่าเขาลำเนาไพร ออกทุ่งไปไร่นาสุดฟ้าคราม นาอยู่ไกลไร่ข้าวที่เฝ้าปลูก เลี้ยงแลลูกผูกเปลปราบรกหนาม มดแมลงแร้งฝนทนทุกยาม มือเรียวงามงัดขุดขัดแปลงดิน เหงื่อไหลหยดรดตัวทั่วผ้าขาด ผิวสีผาดผากด้านดั่งแผ่นหิน อดทนตรำทำงานปานชาชิน ขอแค่กินเกี่ยวเก็บก่อพอเพียง แสงแดดส่องสาดรดมิถดถอย เคียวเกี่ยวก้อยร้อยรัดจัดผ้าเรียง ว่านกลางไพรใดหามาตำเคียง ประคบเพียงพันก้อยให้ค่อยทำ อดทนเกี่ยวเทียวเก็บแม้เจ็บก้อย มือเรียวน้อยค่อยกองกอละกำ จัดเรียงเก็บเล็บลิ่มเลือดเกรอะดำ ถึงพลบค่ำจำเคียวเลี้ยวซ่อนวาง เสียงเรไรในป่าดังหน้าหลัง เดินระวังว่าลูกเล่นอย่าห่าง กลับเรือนเนาเขาป่าลาแปรทาง ขวัญบ่จางนางกลับ.......ที่หลับนอน
บรรเจิด 14 มิ.ย. 2547 23:00 น. - ID 55285 
603
3
0
15 มิถุนายน 2547 14:19 น. - comment id 285363
บรรยายเห็นภาพพจน์ดีมาก
15 มิถุนายน 2547 16:31 น. - comment id 285384
หน้าส่วนตัว
เขียนได้ดีครับมองเห็นภาพเลยครับ
แก้วประเสริฐ.
15 มิถุนายน 2547 21:37 น. - comment id 285482
เป็นงานงามค่ะ
15 มิถุนายน 2547 21:45 น. - comment id 285488
เป็นงานงามค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
