ล้อหมุนลิ่วจรดลยลหลี่ผี ล่องนทีทัศนาคราครั้งหน รถหยุดล้อต่อเรือเพื่อผจญ ลงเรือยนต์ครั้งหนึ่งในชีวา ลงนาวีขาพี่สั่นกลั้นองอาจ ยี่สิบบาทส่งรับกลับคุ้มค่า ทัศนาจรจูบโขงเป็นขวัญตา กลัวกล้ากล้ากลบเกลื่อนแกล้งมาดขึม เรือลำเดียวโดยสารแปดชีวิต หายใจติดขัดขัดเครื่องกระหึ่ม ให้ใจหายใจคว่ำก้มหน้าซึม บ่นพำพึมคาถาร่ายใจปังปึง กระแสน้ำลำโขงคลักขุ่นข้น เปรียบกมลคนดีที่ขุ่นขึ้ง ช่างเง้างอนเกินงามไม่คำนึง บางครั้งหึงไม่ดูตาม้าเรือ กระแสน้ำคะนองไหลนองหลาก เรือข้ามฟากจากพลันหันหางเสือ เป็นอย่าไรเป็นกันสั่นในเนื้อ กายออกเหงื่อฝากชีวีสีทันดร มองชมวิวทิวทัศน์ทั้งสองฝั่ง เห็นบ้านเรือนหลายหลังเรียงสลอน กระท่อมเล็กริมตลิ่งน่าอิงนอน เหมือนเมืองไทยสมัยก่อนตอนย้อนยุค ชาวบ้านพักปักเห็นเป็นทิวแถว เรียงเป็นแนวนายทุนอุดหนุนปลุก แปดสิบบาทต่อคืนค่านอนซุก อยากกระดุกกระดิกดูอยู่ค้างคืน ถ้าหน้ามลคนงามติดตามพี่ คงเอ่ยชวนโฉมศรีไปชมชื่น นั่งกินลมชมชลจนดึกดื่น ต้องกล้ำกลืนขื่นขมมาคนเดียว ครวญคำนึงถึงน้องใจล่องไหล จะฝากน้ำนำไปให้เฉลียว ด้วยสายน้ำลำของมองลดเลี้ยว ยากไหลเกี้ยวย้อนกลับกลัดกลุ้มจิต อยากเหมาลำสองต่อสองพาน้องล่อง โอบประคองคำหวานขานประดิษฐ์ อ้อนออเซาะฉอเลาะเกาะแนบชิด โอ้ชีวิตเพ้อไปให้เหงาทรวง เหลียวซ้ายขวาไร้ตัวนางนั่งแนบข้าง ให้อ้างว้างกลางวารีลึกใหญ่หลวง ลำน้ำโขงคดเคี้ยวเป็นคู่ควง ไปตามดวงช่วงน้ำมาพาใจแป้ว มะพร้าวเรียงริมฝั่งกำลังดก ในหัวอกตกอับอาภัพแคล้ว ไร้ลออก่อเกื้อต่อเนื้อแนว คงต้องแจวเรือพายไร้พธู มองท่าน้ำนั่นอะไรให้สะดุด เห็นใส่ชุดวันเกิดเปิดกายอยู่ กระโจนเต้นเล่นน้ำน่ามองดู เสียงวี้ดวู้ดูปรู๊ดปร๊าดเด็กเปลือยตัว นายท้ายเรือก้มหน้าวิดน้ำตัก แน่นอนนักน้ำเข้าเรือเก่ารั่ว ให้หวาดหวั่นอันตรายใจนึกกลัว คงเอาตัวมาทิ้งประเทศนอก ตายบนบกดีกว่าตกน้ำตาย กลัวหายคอหายใจไม่ค่อยออก ถ้าสาวสาวรู้ข่าวคงแทบช็อก ลงใบกรอกบอกยมบาลท่านอย่างไร ด้วยเติบใหญ่ไร้คู่ดูเสียชาติ คงตวาดโวยว่าอย่าเกิดใหม่ หมดน้ำยาไร้ชู้เสียเชิงชาย คงล็อกตายพี่ไว้ในนรก หวาดเสียวขวัญแขนชีวีที่เส้นด้าย มองเห็นสายน้ำไหลสกปรก เรือคว่ำจริงจมดิ่งก้นชลวนวก สะท้านสะทกอกระรัวกลัวความตาย เห็นเรือผ่านค่อยบานชื่นชมสามสาว สวยพริ้งพราวเรือยาวน้องล่องน้ำสาย เก่งจริงจังจับปลาหาเลี้ยงกาย อยากแวะกรายใกล้หาซื้อปลานาง เหมาหมดลำงามขำเจ้าเอากี่กีบ อยากจะจีบน้องนางอางขนาง ด้วยไม่ใช่ที่ทอดจอดที่ทาง ต้องลาร้างมือไหวไหวไกลหน้ามล เรือถึงฝั่งนั่งลุกรีบเคลื่อนย้าย โล่งหายใจจอดแล้วของรีบขน รถตุ๊กตุ๊กขึ้นต่อไปในบัดดล เพื่อไปยลหลี่ผีที่กำหนด
21 กรกฎาคม 2549 14:30 น. - comment id 152614
การเล่าเรื่องแก่งหลีผีและอื่นๆมีประโยชน์ในแง่ความรู้ สร้างแรงจูงใจให้ศึกษา ถ้ารูปแบบของกลอนถ้าเปลี่ยนจาก \"กลอนไทย\" มาเป็น \"โคลงสาร\" แบบอีสาน ก็จะเกิดคุณค่าท้งรูปแบบและเนื้อหา
10 มิถุนายน 2547 09:19 น. - comment id 283675
ครับ ผมชอบมากเลย เมืองลาวนี่ครับ เป็นเมืองที่สงบ มีธรรมชาติ มีวัฒนธรรมแบบชาวบ้าน การต้อนรับอบอุ่น เคยครั้งเดียวอยากมีโอกาสไปอีกครั้งครับ
10 มิถุนายน 2547 09:26 น. - comment id 283678
หลายๆ บทกวีที่ผมเขียนขึ้นจากการได้ไปสัมผัสเมืองลาว แม่น้ำโขง และวัฒนธรรมแห่งแผ่นดิน จากฝั่งโขง มาอรุณรุ่งที่ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญฯ จรดอุบลราชธานี รวมไปถึงมนต์รักริมโขงนั้น ล้วนด้วยแต่ความประทับใจในวิถีธรรมชาติบริสุทธิ์ ทั้งนั้นครับ ได้กลิ่นอายนิราศมารำไรในสายวสันต์พรำพรม กับเช้าวันนี้ครับ
10 มิถุนายน 2547 10:16 น. - comment id 283691
.นิราศ เลยครับ....มากับความทรงจำกับการที่ต้องจากไกล....เยี่ยมครับ
10 มิถุนายน 2547 10:27 น. - comment id 283697
..^_^.. มาเยี่ยมก่อน วันหน้าจะแวะมาอ่าน ยาวเหลือเกิน..
10 มิถุนายน 2547 11:26 น. - comment id 283708
โอ้โห...^_______^ อ่านเนื้อความนำราศของลุงชัยแล้ว ยังกับกวีเอกสุนทรภู่ มาเองเลยนะเนี๊ยะ อ่านตาแฉะหมดเลย แคะให้ด้วย อิอิ
10 มิถุนายน 2547 11:45 น. - comment id 283710
ขอลาไปกร้อนผมก่อนจ้า คืนนี้จะกลับมาอ่านและให้ความเห็น บอกได้คำเดียวว่า มันส์พะยะค่ะ ค่ะคนดี
10 มิถุนายน 2547 12:53 น. - comment id 283715
เยี่ยมชม... ยาวดีครับ มานั่งอ่านกว่าจะจบ.... ดีใจครับที่นั่งอ่านจนจบ.... จินตนาตามไปรู้สึกอิจฉาแล้วซิครับ... เขียนได้เยี่ยมเช่นเดิมครับ
10 มิถุนายน 2547 13:10 น. - comment id 283716
น่าสนุกดีนะคะ หลี่ผียามหน้าฝน ก็คงจะน่ากลัวดูชมล่ะค่ะ ปลายปีก็กะว่าจะไปทางลาวใต้เหมือนกัน ได้มาอ่านกลอนเก็บข้อมูลไว้ก่อน รออ่านตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อเลยค่ะ อิอิ... ...............................................................................................................
10 มิถุนายน 2547 13:47 น. - comment id 283719
หลี่ผี... คืออะไรคะ
10 มิถุนายน 2547 14:17 น. - comment id 283729
อยากไปเวียงจันทร์... ใฝ่ฝันไว้นานแล้วนะคะ แต่ยังมะมีโอกาสได้ไปเลย มาทักทายนะคะ
10 มิถุนายน 2547 14:51 น. - comment id 283741
แหมะ อ่านแล้วเพลินจังขอรับสิดพี่ เหมือนกับได้ไปล่องเรือด้วยคนเลย ฮี่ๆๆ ไงสิดน้องจะรอตอนต่อไปนะขอรับ : )
10 มิถุนายน 2547 17:37 น. - comment id 283785
หลี่ผี...เข้าใจว่าเป็นน้ำตก หรือประมาณว่า แกรน แคนยอน เมืองลาวอะไรนี่แหละนะ... ใช่หรือเปล่า ขอถามคุณเจ้าของบทกลอน
10 มิถุนายน 2547 18:26 น. - comment id 283800
กวีบ้านไร่.....วันที่ผมไปโม้ซักหน่อย เขามายืนเข้าแถวยังกะยืนต้อนรับนายก ใส่ชุดนุ่งผ้าถุง มีผ้าไสบพาดเฉียงบ่า ที่มือเขาถือขันดอกไม้ธูปเทียน บางคนก็เอาดอกไม่โปรยเวลาเราเดินผ่าน บางคนก็เอาดอกไม่ใส่มือให้เรา มีทุกระดับผู้เฒ่าอยู่ข้างหน้า เรียงแถวตามลำดับความสวย เฮ้ย! ไม่ใช่ตามลำดับอายุ ขัดท้ายก็สาว ๆ ใส่ชุดอย่างว่ามองดูสวยงามประทับใจมากครับ น้องนิว.....นอกจากวัฒนธรรมแบบพื้นบ้านที่ลาวเขายังรักษาไว้ดีกว่าไทย ความเป็นคนมีน้ำใจ อัธยาศรัยให้ที่พักพิงถึง ๒ คืน ก็ซาบซึ้งมากครับ และอาหารที่นำมาจากธรรมชาติ ที่เขามีมาทำให้รับประทานก็อร่อยถูกปากเป็นอย่างดีครับ คิดว่าจะไปเช่ากระท่อมริมโขง ขี่รถจักรยานชมวิว สักครั้ง แต่ยังขาดแต่ผู้ติดสอยห้อยตามยังไม่มีครับ เอกมาศ.....ก็น่าจะเป็นอีกแนวทางหนี่ง ในคนที่รักบทกลอน เพื่อเจ็บความทรงจำของเราไว้ไม่ลืมเลือน ก็สนุกทั้งตอนไป และตอนนี้ก็สนุกอยู่กับการแต่งตอน หลี่ผี อยู่ครับ
10 มิถุนายน 2547 18:42 น. - comment id 283802
รดา.....ก็มีตอนนี้แหละที่คิดว่าเขียนได้ยาว เพราะพี่มาใหม่ ๆ ก็บรรเลงตอนนี้ก่อน อย่างว่าคงจะมีความคิดเยอะ เขียนเสร็จแล้วจะตัดบางบทออกก็เสียดาย เลยลงทั้งหมด ไว้ว่าง ๆ ค่อยอ่านก็ได้ครับ เพราะพี่ชัยปรกติก็ประมาณอย่างเร็ว ๓ - ๔ วัน จึงได้ออกกลอนมาครั้งหนึ่ง หลานคนไหนเอ่ย?.....ดูเหมือนจะเรียกลุงชัยเห็นมีแค่คนเดียว แต่ก็ไม่ค่อยเห็นมาหาลุงสักเท่าไหร่ เลยไม่กล้าระบุ สงสัยอ่านซาบซึ้งจริงอย่างว่า จนล็อกหลุด ถ้าสุนทรภู่มาจริงลุงคงจะเผ่นป่าราบไปเหมือนกัน ตาแฉะรึ เดี่ยวจะเอาน้ำโขงกวักล้างหน้าให้ คุยสักหน่อย ลุงเอามือกวักน้ำโขงมาล้างหน้าด้วยละ อย่างว่าล่องโขงทั้งที ต้องเก็บความทรงจำครั้งหนึ่งในชีวิตไว้ พุด.....ชัยชนะว่าหวาดเสียวมากว่าความมันส์ พุดก็รู้ว่าชัยชนะว่ายน้ำไม่เป็น ถึงว่ายเป็นก็เหอะ เครื่องชูชีพก็ไม่ได้มีให้ใส่ ถึงฝั่งโล่งอก แต่รอบขากลับธรรมดาครับ ถ้าได้เคยได้ขึ้นเลย ความกลัวหายไปปลิดทิ้ง เอาเป็นว่าถ้ากร้อนผมสวยแล้วจะแต่งเรื่องได้เพราะกว่าเดิมหรือเปล่าครับ
10 มิถุนายน 2547 19:15 น. - comment id 283809
แทนคุณแทนไท...ก็อย่างว่าจะตัดตอนใดออกก็เสียดาย เลยลงให้คุ้มค่า ข้ามโขงระยะทางเกือบ ๔ กิโลเมตร คิดอย่างนี้แล้วไม่ยาวหรอกครับ เรื่องอิจฉา ก็ไม่ได้มีสาวมาด้วยงานนี้ อย่างว่าคนไปทำบุญ ผมก็ยังเกือบจะเป็นคนหนุ่มที่สุดแล้ว งานนี้มีแต่คนวัย ประมาณ ๖๐ ปีไปกันครับ ตามจริงวิวที่มองเห็นสองข้างสวยงามมากครับ แต่ไม่ค่อยได้แต่งเป็นกลอน เพราะไม่ค่อยถนัดกับการพรรณนาเรื่องธรรมชาติ ก็เลยล้นเรื่องอย่างว่าเป็นส่วนใหญ่ หลี่...ผู้มาเยือน......ไปฤดูฝนน้ำค่อนข้างหลาก น้ำเยอะมากครับ มองเป็นน้ำตกเราดีดีนี่เอง แต่จุดเด่นก็มีน้ำจากหลาย ๆ สาย รวมกันมาตกลง ณ ที่แห่งเดียว หลี่ผี คาดว่าจะนำมาเสนอเป็นตอนต่อไป กำลังเขียนอยู่ครับ คงจะไม่ยาวเท่าไหร่ ถ้าไปเที่ยวจริงก็อย่าลืมติดต่อเป็น ไก๊ด์ให้สบายมาก (ล้อเล่นนะครับ) หลี่....ผู้มาเยือน (หวังว่าคงไม่ได้พำนักอยู่หลี่ผีนะครับ อัลมิตรา...จะให้ผมเป็นครูสอนหนังสือหรือเป็นนักกลอนกันแน่ หลี่ ทางภาคอีสานและลาว คือ ที่ดักจับปลา โดยสานจากไม้ไผ่ นำมาดักไว้จุดที่น้ำไหลผ่าน สำหรับตำนานเขาว่าหลายตำรา ลามกก็มีไม่สมควรนำมาเล่า เอาเป็นว่าจะมีปลามากองกันอยู่บริเวณนั้นมากมาย ถ้าคิดง่าย ๆ แบบว่าพระสังข์ใช้มนต์เรียกปลามากองกัน ถ้าอะไรที่ผิดธรรมชาติ ชาวลาวจะเชื่อว่าผีทำ จึงมีชื่อว่าหลี่ผีครับ ดูจากสถานที่แล้วสูงช้น ปลาที่หลงทางมาตกแล้วรอดยากครับ
10 มิถุนายน 2547 19:16 น. - comment id 283810
อา .. นิราศพี่ชัย แหม .. มาเที่ยวแถวบ้านเราไม่ยอมบอก แก้มก็สาวฝั่งของ .. คือกันเด๊ะ
10 มิถุนายน 2547 19:34 น. - comment id 283816
นางฟ้าซาตาน.....เวียงจันทร์อยู่คนละทางกันครับ ดูเหมือนว่าจะไปที่จังหวัดหนองคาย ผมก็มีความใฝ่ฝัน อยากจะไปเวียงจันทร์เวียงใจสักครั้งเหมือนกันในชีวิต สำหรับที่ผมไปคนละฝั่งกันครับ เพราะไปทางจำปาสักติดต่อกับช่องเม็กจังหวัดอุบลฯ สิดน้อง......มิน่าล่ะเรือหนักจะจมแอบมานั่งเรือด้วยคนก็ไม่ยักกะบอก ตอนหน้าพาไปชมหลี่ผี อดใจรอ เดี่ยวมีภาพสาวลาวมาให้ดูด้วยละ ยังคิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะมั่วไปลงตอนไหนดีจะเข้ากับเรื่อง อยากจะให้ดูที่สิดน้องนำมาลงกับที่สิดพี่จะนำมาลงใครจะเจ๋งกว่ากัน ยโส.....เอาจากที่มองเห็นด้วยสายตานะครับ ที่ว่าน้ำตกก็อาจใช่ ถ้าเราดูในฤดูฝน แต่ที่พิเศษคือจะมีน้ำตก ไหลมาจากซอกหินต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณนั้น ไหลมารวมกันบริเวณที่แห่งเดียว มาจากหลายทิศทาง (ตามปรกติเราจะเห็นไหลมาจากทิศเดียว) ที่ว่าหุบเขาก็คงจะได้ เพราะความสูงชันมาก ที่น้ำไหลผ่านก้อนหินระเกะระกะลงมา เอาไว้จะเอารูปมาให้ดู แต่ทว่าถ่ายให้เห็นแค่มุมเดียว ตอนหลี่ผีมีรูปถ่ายสด ๆ ร้อน ๆ มาให้ดูด้วยครับ อดใจรอตอนต่อไปนะครับ
10 มิถุนายน 2547 19:39 น. - comment id 283818
แก้มป่อง....ก็ไม่ยอมบอกว่าบ้านอยู่ที่ไหน กลัวพี่ชัยจะแวะค้างด้วยหรือจ๊ะ บ้านพี่ก็ฝั่งของ แต่อยู่ไม่ใกล้ทั้งฝั่งมูลและฝั่งของ ยังไงก็ติดตามต่อนะครับ เหลืออีกอยู่หลายตอน ถ้าพี่ชัยพูดผิดจะได้ทักท้วงได้ ดีใจคิดว่าได้น้อง ๆ เป็นคนภาคอีสานเหมือนกันครับ
10 มิถุนายน 2547 19:43 น. - comment id 283820
โอ้โหเป็นผมคงไม่กล้าหรอกครับ แม่น้ำโขงกว้างน้ำไหลเชียวด้วย ผมยิ่งปอดแหกเสียด้วยซี ได้อ่านแล้วเขียนเห็นภาพเลยครับมาเยี่ยมครับ แก้วประเสริฐ.
11 มิถุนายน 2547 08:01 น. - comment id 283874
เรนมา ..โพส ..เป็นรอบที่ห้าร้อย.. เฮ้อ!! .. แบบ เรน งง...จัง..นะคะ.. โพส..แบบดี้ ดี.. ให้พี่ๆ..ตั้งเยอะ.. หายหมดเล้ยเร้อะ..ใครเจอะ..แบบเรนบ้างร่า.. ก็เลย..ตื่นตี่สี่ ..เร้ววรี่ ..มาหา.. หัวหู หน้าตา ..ตีหรา ..ยังไม่ได้ล้างเลย .. เฮ้อ!! .... แบบ..เรน โหจัง.. พี่ชัยเก่งจังนะคะ.. ตามรูปภาพ ..ที่ถ่ายมา .. เรนว่า ..ดูท่าจา..น้ำเชี่ยว..มากนะคะ.. เรน..ถามเป็น..ความรู้นิดนึง..นะคะ.. แบบ..ถ้าเรนไป.. จากเชียงใหม่ .. เรนต้องไปยังงัยคะ.. แบบ ..งงๆ.. นะคะ.. ต้องไปที่จังหวัดอุบล.. .ใช่ปล่าวคะ.. แล้วต่อไปที่ .ประเทศลาว ..ตรงไหนหรอคะ... ก็ ที่เรนรู้มา .. ต้องไปที่จังหวัด หนองคาย ..มีสะพาน ข้ามไป.ฝั่งประเทศลาว .. และ.. สิ่งที่เรน ..อยากรู้มากเร้ยย .. เค้าว่า ..กันว่า ..หนุ่มที่นั้น ..ใจดี.. จริง..เปล่าคะ.. นิราศ ..ของพี่ชัย .. เรนอ่าน.. ทุกตัวอักษรเลยคะ.. สนุก..น่าติดตาม ..เขียนเล่าเรื่อง..ได้ดีนะคะ.. ชอบตรง ที่ .. เสียงวี้ดวู้ดูปรู๊ดปร๊าดเด็กเปลือยตัว .. อิอิอิ.. บรรยาย..เห็นภาพเล้ยยคะ.. ( อันนี้ ..เรนก๊อบไว้ ..นะคะ..แบบเรนรู้ทัน อิอิอิ ) ..แว๊ปปป ...
11 มิถุนายน 2547 09:17 น. - comment id 283900
......... ...อยากอ่าน กลอนสั้น ๆ ของคุณบ้างนะค่ะ ................. .........
11 มิถุนายน 2547 09:57 น. - comment id 283904
ก่าจะอ่านหมด ใช้เวลาไปมิใช่น้อยเยยนะนี้ อิ_อิ ถ้ากลอนไม่เพราะอ่ะ มีฉุน อิ_อิ คิดได้งัยอ่ะก๊าบบบบ..หรือไปเห็นกับตามาแย้ว ถึงเขียนได้ดีเช่นนี้....เมกไป 2-3 ครั้ง แต่ก็นึกภาพที่จะเขียนม่ด้าย อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา โชคดีครับท่านชัยชนะะะะะะะะะะะะะะะะะะ บาย
11 มิถุนายน 2547 10:47 น. - comment id 283918
วันนี้ก็แวะมาท่องมหานทีสีทันดรกับพี่ชัยอีกรอบ กลอนที่แต่งให้วันก่อนหายไปหมด มันไปอยู่ที่ไหนหนอ เมื่อวานก็เข้ามาโพสต์ไว้อีกรอบ มาอ่านก็ไม่ยักมีชื่อเราอีก เว็บมันเป็นอะไรไปคะ งงมากค่ะ
11 มิถุนายน 2547 18:30 น. - comment id 284081
พี่ตุ้ม..พึ่งกลับมาจากกรุงเทพฯ..เมื่อวานนี้จ๊ะ..(ไม่ไหว..ทนคิดถึงบ้านไม่ได้)...งานนี้ไปหลายวัน..(ประชุม 14 วัน)..เดี๋ยววันอาทิตย์นี้..ก็ต้องไปอีกแล้ว...กลัวจะมีคนกล่าวพาดพิงถึงน่ะ..เลยแวะมาเยี่ยมจ๊ะ... อ่านงานของน้องชัยแล้ว (ตาแฉะเลยล่ะ)...เห็นภาพเลยนะ..บรรยายได้ดีค่ะ..ชื่นชมจากใจนะเนี่ย!!!!...สงสัยนิดหนึ่งจ๊ะ...ทำไม?..คิดถึงนางในใจอยู่ตลอดเลยล่ะ(อ่านจากบทกลอน)...เขาให้ไปเที่ยวนะ...ต้องใช้เวลาให้เต็มที่ซิคะ...คราวหน้า..ก็พานางไปด้วยซิ..จะได้ไม่คิดถึงจริงเปล่า..อิอิ..พี่สาว..ช่วยเชียร์อยู่นะคะ...เมื่อไหร่น้องชาย...จะขายออกซักที....!!! คิดถึงน้องจ๊ะ...
11 มิถุนายน 2547 21:11 น. - comment id 284123
แก้วประเสริฐ.....ความจริงตอบให้แต่เมื่อคืน บังเอิญขัดข้องทางเวปเขา คณะทัวร์ที่ไปด้วยกันเกือบ ๖๐ ชีวิต ก็มีปอดแหกอยู่ ประมาณ ๑๐ กว่าคน อย่างว่าชัยชนะลูกผู้ชายชาติทหารอกสามศอก ผ่านศึกเสือเหนือใต้มาร้อยร้อยเอ็ดเจ็ดน่านน้ำมหาสมุทร(เว่อร์ซะหน่อย) จะทำเป็นแหยง ก็เสียยี่ห้อโหม๊ดสิครับ ถ้าไม่ข้ามเรือยาว(ขอใช้ว่าเรือหาปลาดีกว่า) ก็ไม่เห็นหลี่ผี มาทั้งที่ก็เสียเที่ยวแย่ครับ เคยได้ยินแต่ตำนานคนเล่า เราไปเห็นด้วยตาทั้งสองข้างของตนเองแล้ว ความสงสัยต่าง ๆ ก็หมดสิ้นไป ก็ถือว่าเป็นการผจญภัยครั้งหนึ่งในชีวิตก็แล้วกันครับ น้องเรน.....ก็เป็นเหมือนกัน แต่ก็คราวนี้ไม่ได้เป็นนาน ก็ขอบคุณทางเวปเขาที่ช่วยแก้ไขให้โดยด่วนจี๋ พี่ชัยไม่ได้เก่งหรอกจ้า คนคุมท้ายเรือต่างหากที่เขาเก่ง ก็เชื่อในประสบการณ์ทางน้ำที่เขาเดินทางอยู่ประจำทุกวัน จึงกล้าข้ามมา สำหรับรูป ฝีมือพี่ชัยล้วน ๆ อย่างว่านั่งเรือถ่ายคงจะเอียงซักนิด ประเทศลาว ถ้าข้ามหนองคาย ก็ไปเวียงจันทร์ พี่ชัยยังไม่เคยไป เขาสร้างสะพานข้ามแล้วครับ พี่ชัยคิดว่าคงจะได้ไปครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าข้ามอุบลก็ไปปากเซ จำปาสัก ไปอย่างที่พี่ชัยไปคราวนี้แหละ เวียงจันทร์ จำปาสัก ล้วนเป็นเมืองในประเทศลาวจ้า หนุ่มที่ไหนก็ใจดีทั้งนั้นแหละจ้า ถ้าเจอพี่ชัยอุบลใจดีดุจแม่น้ำมูลเล้ย.. อดใจรอตอนต่อไป เอาเป็นว่าคราวหน้าจะพาไปดูหลี่ผีนะจ๊ะ มาดามมด......ก็ช่วงนี้กำลังบุกนิราศอยู่ อย่างต่ำก็เกือบ ๑๐ บท ถึงจะเหมาะสม เพราะนิราศเป็นเรื่องยาว บรรยายสิ่งต่าง ๆ ที่ได้พบเห็นในการเดินทาง เอาเป็นว่าเดี่ยวจะไปแต่งให้อ่านในกลอนที่ลงไว้วันนี้นะครับ ตามปรกติถ้าได้แต่งสำหรับชัยชนะต้องได้ ๔ บทขึ้นไปครับ ไม่ทราบว่า ที่ว่าสั้นหมายถึงกี่บทกันแน่
11 มิถุนายน 2547 21:46 น. - comment id 284132
เมกกะ.....บอกตามตรงงานนี้ไม่ได้นั่งเทียนเขียน นั่งเรือเขียนจริง ๆ ก็เลกเชอร์ที่สำคัญเอาไว้ในสมุด เที่ยวเสร็จก็มาเปิดอ่านคิดภาพพจน์ก็เขียนไปด้วยครับ ก็ยอมรับว่าตอนนี้ค่อนข้างยาว อ่านจนคุ้ม ก็อย่างว่าเห็นหลายสิ่งที่ประทับใจ จึงใส่ลงเยอะ แถมเทผงชูรสใส่เยอะด้วยตอนนี้ ตอนต่อไปคงลดเหลือประมาณ ๑๐ กว่าบทครับ ชัยชนะหนุ่มอารมณ์ดีฉุนก็ไม่เป็นไร รับฟังคำติคำชมด้วยใจจริงครับ น้องมัดหมี่....แวะมากี่รอบเรือรับส่งข้ามฟากเต็มใจเสมอครับ มาหลายรอบยิ่งดี แต่(ขอแซวนิดนะครับ) เห็นน้องมัดหมี่มา พี่ชักกลัวจะนำพายุมาด้วย ก็กลัวเรือจะอับปางลงก่อนถึงฝั่งสิครับ ไม่ต้องงงหรอกครับ เป็นกันทุกคน ถือว่าเป็นเรื่องผิดปรกติที่เป็นปรกติของที่นี่ก็แล้วกันนะครับ พี่ตุ้ม.....เอาเป็นว่าไปประชุมก็มองหนุ่ม ๆ ที่นั่งข้างกันด้วยนะครับ ผมก็เป็นห่วงพี่เหมือนกัน อย่างว่ามัน ขะลำ นะครับ ที่น้องจะเอาก่อนพี่ เจ้าประคู๊น ขอให้ใครมาปิ๊งพี่สาวให้ทีเถอะ เรื่องไปเที่ยวจริงทุกอย่างที่เห็น แต่เรื่องนางในใจก็สมมุติขึ้นมาเพื่อให้เรื่องน่าอ่าน น่าติดตาม ก็มีคิดถึงบ้าง ก็เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่นี่บ้างกันทุกคน ไปเที่ยวไม่มีคู่ตุนาหงัน กร่อยไปเยอะเหมือนกัน ก็พูดเผื่อพี่ตุ้ม ถ้าว่างอยากไปเที่ยว ก็อยากให้พี่ตุ้มได้เที่ยวได้สนุกสนานครับ
12 มิถุนายน 2547 16:05 น. - comment id 284381
มาเยี่ยมบ้าน.. คนปากหวาน. มาดูซิ..วันนี้..ออดอ้อนอะไร.. อ่านแล้วก็ยิ้ม ๆๆ โหพี่เรา.เป็นไปได้ ว่าแต่..ไปเที่ยว ลาว..แล้วทำไมไม่ชวน!!!!...ฮึ ๆๆๆๆ... งอน... น้ำโขง..ก็สวย ไปอีกแบบน่ะค่ะ...ถึงจะขุ่นขัก... มันจะมีช่วงหนึ่ง...ของแม่น้ำ..น่ะ.. ที่น้ำมันจะไหลย้อนสวนกัน.. เขาเรียกอะไรก็ไม่รู้หรอก... แต่เคยมีคนพาไปดูมา... เสียดาย...คนที่เคยพาไป... เขาเสียไปแล้ว...ก็เลยไปเอง...ไม่ถูกแล้ว.. ว่าแต่พี่ชัยรู้ไหม...ว่าช่วงไหน...ของแม่น้ำโขง.. เออ...มาถามให้งง..!!! ว่าแต่..ไปลาวมา...บ่มีหยังมาฝากน่องเลยเหรออ้าย...อิ ๆ.....ใจร้าย
12 มิถุนายน 2547 21:36 น. - comment id 284446
น้องตะวัน......ก็น่าจะรู้ ว่าพี่ไปเผลอเปลือยใจให้ดู จะกลับคำได้ไง ๑๕ ค่ำวันเพ็ญ ไม่ได้มีหนเดียวนะครับ เอาไว้รอบหน้าจะพาไปเที่ยวทางเวียงจันทร์ ไม่ทราบว่าจะผ่านขั้นตอนยุ่งยากหรือเปล่า เช่นขอท่านคุณพ่อ ขอหวานใจอีก เฮ้อ! แค่คิดก็ยุ่งแล้วครับ เท่าที่พี่ทราบ ก็มีแต่จุดที่แม่น้ำมูลไหลไปรวมแม่น้ำโขง เรียกว่าแม่น้ำสองสี โขงสีปูนมูลสีคราม อาจจะใช่ ที่อำเภอโขงเจียม แต่ที่คิดว่าน้ำขุ่นเพราะเป็นช่วงฤดูฝน น้ำจากสถานที่ต่าง ๆ หลายแห่ง ไหลมาย่อมนำสิ่งสกปรกมาด้วย แต่พี่คิดว่าถ้าดูช่วงฤดูอื่น อาจจะมองดูใสสวยงาม ถามว่าช่วงไหน ก็ช่วงที่น้องตะวันไปดูกับพี่ชัยก็แล้วกัน ที่สวยทั้งน้ำโขงและคนไปดู เรื่องของฝาก พี่ซื้อผ้าถุงมาด้วย ก็เห็นสาวลาวเขานุ่งแล้วดูสวยงามดี (เดี๋ยวจะมีรูปมาโชว์ให้ดู) ว่าแต่ถ้าใครใจกล้านุ่ง พี่ชัยมอบให้เล้ย.. พี่เองก็ขำ ๆ เหมือนกัน ที่ซื้อผ้าถุงมา ก็ผู้หญิงสมัยใหม่ส่วนมากนุ่งกางเกงยีนส์กันทั้งนั้น ถ้าไม่กล้านุ่งก็ไสเจียเสียใจด้วยนะครับ
12 มิถุนายน 2547 23:39 น. - comment id 284497
ยาวมั่กมากอ่านซะนานเยยค่ะพี่ชัยชนะ แหมถ้าตกน้ำไปก้อว่ายน้ำสิคะหรือให้นางเงือก(เหอๆ)พาไปส่งริมฝั่งก้อด้ะ มาทักทายนะค๊า...... นานๆได้เข้ามาทีงานยุ่งมั่กมาก ** ^_____________^ **
13 มิถุนายน 2547 22:14 น. - comment id 284891
ช็อกโกแล็ต..... บอกตามตรงพี่เป็นแต่ไหว้น้ำจ้า เรื่องนางเงือกทำไมนะพี่ชัยคิดไม่ออก ไม่งั้นคงพลิกเรือให้คว่ำไปเลย แต่กลัวจะเสร็จพยานาคมากกว่า เอาไว้ตอนหน้า จะลดลงให้สั้นกว่าเดิมจ้า เรื่องยุ่ง ๆ พี่ชัยช่วงนี้ยิ่งยุ่งจนดึกดื่น ก็ช่วงนี้ดูบอลดึก พี่ชัยคงอาการย่ำแย่ วันนี้อุตส่าห์นอนเอาแรงอย่างเต็มที่ สำหรับตอนใหม่ พี่ยังไม่มีเวลาแต่งตอนชมหลี่ผีเลย ดีใจที่แวะมาทักทายกันนะจ๊ะ
14 มิถุนายน 2547 01:20 น. - comment id 284964
ผมเคยบอกไว่ว่า รออ่านเรื่องของคุณ.. ดึกมากแล้ว...เรื่องนี้คุณเขียนได้ดีกว่าเรื่องที่แล้วมาก...แต่อ่านยากมันติดกัน.. ขอบคุณสำหรับความปรารถนาดีนะ..ขอให้โชคดีมีความสุข...สวัสดีนะ
14 มิถุนายน 2547 21:49 น. - comment id 285179
ดีใจมากครับที่แวะมาแวะเยี่ยม ก็ยินดีน้อมรับคำแนะนำ จะลองจัดแบบเคยลงประจำ คงตอนต่อไป ..หลี่ผี พึ่งเขียนจบเมื่อกี้นี้เอง อ่านดูแล้วอ่อนกว่าตอนแรกอีกด้วย คงหาเวลาขลัดเกลา ลงวันสองวันนี้แหละครับ ถ้าเทียบกับหนัง ต้องบอกว่าคล้ายเรื่องคนเหล็ก ดูตอนสองดีกว่าตอนแรก ดูตอนสามไม่ค่อยได้เรื่องสักเท่าไหร่ จะอย่างไร ก็ต้องนำมาลงให้ครบทุกตอน เมื่อก่อแล้วต้องสานแต่งต่อ เอาให้จบทุกตอน รู้แล้วรู้รอดไปเลย ตอนหน้ามีแค่ ๑๓ บท คงจะเยอะ เหมือนกัน เอาเป็นว่าเยอะพอดี กำลังอ่านพอหมาะ ก็ขอให้พรกลับไปสนองตอบผู้เฒ่าเช่นเดียวกันครับ ว่าง ๆ ก็แวะมาอีกนะครับ หรือจะกลับมาก็ยินดีต้อนรับเสมอครับ
15 มิถุนายน 2547 00:40 น. - comment id 285232
อ่านเพลินดีค่ะ .. อิอิ.. ขำคนกลัวตกน้ำ.. แหม ..ตัวเองยังอกสั่น..จะเอาตัวไม่รอด.. แล้วยังคิดจะหาสาวไปนั่งกอด .. สงสัยต้องมองหา..เงือกสาวแล้วกระมังคะ.. .......................... มาช้า .. ดีกว่าไม่มา ..แหะ ๆ เพิ่งจะทราบว่าพี่ชัยชนะ..กลับมาแล้ว .. ดีใจค่ะ .. ที่กลับมาอย่างปลอดภัย .. และไม่ทิ้งตัวและหัวใจไว้ที่นั่นให้เสียดุลการค้าของประเทศ อิอิ .. รออ่านตอน 4 นะคะ ( เห็นว่าตอน 3 ไม่มีนี่คะ ฮะฮะ ) ............................
15 มิถุนายน 2547 17:38 น. - comment id 285397
มาอ่านช้าพี่จ๋าอย่าถือโทษ โปรดอย่าโกรธเลยหนาที่มาสาย เห็นพี่เที่ยวท่องให้ใจสบาย สุขเหลือหลายน้องไซร้ใคร่ยินดี ยิ้มหวานๆเพื่อให้ใจได้ชื่น แต่อย่าฝืนถ้าใจไร้สุขี โอ้พี่ยาช่างเป็นเช่นคนดี ขอให้พี่มีสุขไร้ทุกข์ทน ช้าไปหน่อยค่อยมาใช่ว่าสาย เร่งเหลือหลายเหนื่อยใจใช่สับสน ใช่หลงทางหลงใครให้วกวน งานท่วมล้นอยู่ตลอดแต่รอดมา งงมั้ยคะพี่ เหอะๆๆๆๆ เที่ยวให้สนุกนะคะ
15 มิถุนายน 2547 22:39 น. - comment id 285501
มีคนแวะมาเป็นกำลังใจเยอะแยะเลย เพิ่มอีกคนคงไม่เป็นไรนะเจ้าคะ
15 มิถุนายน 2547 22:43 น. - comment id 285502
น้องหญิงสีม่วง.....เดี๋ยวจะเอารูปเรื่อที่ขี่ข้ามโขงมาให้ดู ว่าหวาดเสียวแค่ไหน เรือหาปลา นั่งได้อัตรา ๗ คน รวม ๘ กับคนขับ ถ้าเรือล่มในน้ำของ คงต้องไปพบยมบาลอย่างแน่นอนครับ เรื่องพาหวานใจขึ้นเรือล่อง เหมาลำสองต่อสอง คงไม่ยกเลิก แต่ต้องขอเครื่องชูชีพเขาใส่ไปด้วย แต่ยังหาหวานใจไม่เจอ ไม่ทราบว่าฝันลม ๆ แล้ง ๆ ไปหรือเปล่า แหม! ประเทศลาวหาคอมพ์ที่ไหนใช้ ยิ่งอินเตอร์เนตอีกด้วยไม่ทราบจะมีหรือเปล่า กลับมาไทยถึงได้มาลงกลอนได้ครับ ถ้ามีพี่ชัยคงจะพามาด้วย จะได้ไม่เสียดุล แต่นี่กลับมาแบบตัวเปล่าเล่าเปือย (ก็แบบว่ากระเป๋าแบนไปนะครับ) เรื่องหัวใจถ้าจะทิ้งคงทิ้งไว้บ้านกลอนไทยนี้แหละครับ เรื่องนิราศ ก็คงเอามาลงทุกตอน เพราะไม่เพราะพรุ่งนี้คงได้เข็นลงให้อ่าน ตอนเที่ยวหลี่ผี ไม่ลงก็ไม่ได้ซะด้วยตอนนี้ เพราะเป็นตอนต่อกันกับล่องนทีฯ น้ำตาฟ้า......ฟ่าง ช้าดีกว่า ไม่มาพบ ประสบหน้า อยากบอกว่า รอฟ้าฟ่าง พูดหวานไหม จึงยังไม่ มีกลอนออก บอกตอนใหม่ พี่ดีใจ พบน้ำตา ฟ้าสีคราม เรื่องยิ้มหวาน น้ำตาล ต้องยอมแพ้ ขอมอบแก่ แฟนกลอน ที่ไถ่ถาม กำลังใจ ให้มา มอบความงาม ให้วาบหวาม เวียนจิตใจ ไร้ความทุกข์ เรื่องงานล้น หลายหลาก อยากไปช่วย กลัวงานห่วย ขัดข้อง ฉุกละหุก ขอสำเร็จ เสร็จครบถ้วน กระบวนทุก พบสนุก สนาน เบิกบานใจ พี่กลับมาแล้ว ทั้งสนุกและเหนื่อย มีความสุข ที่ได้ไปย้อนยุค สมัยเก่า สุขใดไหนจะเทียบเท่าชมธรรมชาติที่ชื่นฉ่ำสดชื่นระรื่นใจ
15 มิถุนายน 2547 22:48 น. - comment id 285504
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ......มาให้กำลังใจเพิ่มรับไหวกี่คนยิ่งชอบ แต่ถ้าจะมานั่งเรือเพีมอีกคน บอกตามตรงจองวัดไว้ก่อนได้เลยครับ ก็หยอกล้อเล่นฟังชื่อแล้ว น่าจะไม่กลัวความตายสักเท่าไหร่ เอ้า! รับมานั่งเรื่อข้างพี่ชัยอีกคน สบายมากครับ(อย่าถือเลยนะครับจะหนักก็ชอบล้อเล่นสนุกครับ)
17 มิถุนายน 2547 00:21 น. - comment id 285974
แม้จะกลางทะเลชลในหนไหน ก็จะไปช่วยพี่ชัยนั้นเสมอ แม้ตกน้ำคงช่วยพลันไม่หวั่นเพ้อ รับประกันจะช่วยเสมอกับพี่ชัย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพเลย แหมเสียดายอย่างเดียว ไม่ตกน้ำ ไม่งั้นคงมีสาว ๆ ไปช่วยแล้วค่ะ อิอิ*-*
17 มิถุนายน 2547 08:32 น. - comment id 286047
อยากประกัน ชีวิต ไว้กับน้อง ไปเที่ยวท่อง ทะเลน้ำ สะเทือนไหว จะคลายสั่น สู้ต่อ คลายตกใจ ว่ายน้ำเย็นเป็นไหมเล่าเจ้าแก้วตา ก็มีตอนขี่เรือผ่านสาวลาว สามคน คิดว่าจะแกล้งคว่ำเรือแล้วเชียว แต่ในเรื่อมีถึง ๗ ชีวิต กลัวเธอจะไปช่วยเหลือคนแก่ หนุ่มอย่างพี่เลยไม่กล้าทำจ้า