http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=137 ******* หน้าฝนหนึ่ง... ฉันได้ไปล่องเรือในลำน้ำแควน้อย.. ที่แสนเชี่ยวกราก เพื่อไปดูที่ดินผืนงาม ริมน้ำ.. ที่ต้องนั่งเรือเข้าไปไกลมาก แต่บรรยากาศของสองฟากฝั่งนั้นแสนงดงาม ด้วยไพรรกโตรกธาร ผาและถ้ำ และป่าที่ยังเป็นป่าจริงๆ ที่ยังมีเถาวัลย์รกเรื้อ เกี่ยวพัน.. ราวกับจะอยู่กันคนละโลกกับโลกแห่งความจริง ที่ฉันอยากจะวิ่งหนีอยู่ทุกคืนวัน.... ฉันจำได้..แต่เพียงว่า ที่เราต้องลงไปต่อเรือนั้นคล้ายๆอุทยาน ที่สองข้างทาง เต็มไปด้วยป่าสัก สักทองต้นโตหลายคนโอบ..สูงเสียดฟ้า ท้าแดดลม.. และลดหลั่นมากมายหลายขนาดจนเป็นดงสวย... กำลังได้ฝนออกดอกชูช่อ ล้อสายฝนและลมแรง...ในยามวสันตฤดู.. สายฝน..พาให้ดงดอกสัก ที่มีช่อเล็กๆขาวๆเจือเขียวอ่อนๆ ที่รวมช่อดอกดกพราวพราย ทอประกายเลื่อมพรายสวยสุดใจ ยามต้องแสงแดดอ่อนๆมากระทบ... กลิ่นหอมหวานจางๆ ของดอกสัก อวลหวานละเมียด ในทุกอณูของความรู้สึก จนฉันต้องเดินลงไป..ดอมดมพรมจูบด้วยรัก ใต้ต้นนั้น...กลีบหวานของดอกสัก ที่หล่นเกลื่อนกล่น..แตะแต้มพสุธา ราวพรมที่ถักทอด้วยมือนางฟ้า..ช่างนุ่มละมุน...เสียนี่กระไร... ฉันใช้มือค่อยๆกอบกำความงามนั้นไว้ในอุ้งมือน้อย.. แล้วค่อยๆละเมียดบรรจงจูบ..อย่างรู้รัก..รู้ค่า ในหอมงามนั้นที่หายากยิ่งนัก..... กับใจดวงนี้ที่แสนซึ้งซาบใจ...... ดอกสัก..แย้มหวานบานอวดดอกดวงในพงพฤกษ์ไพร ราวสาวบ้านป่าผู้บริสุทธิ์สวยใส ราวหยาดน้ำค้าง..ที่รอวันให้ผู้รู้ค่า.. มาเด็ดดมพรมจูบมัดจำ ให้ชื่นฉ่ำใจ... ในวันนี้.นะนาทีนี้.ฉันเองยังหวนหา ในเสน่หาของดอกสัก ยามนี้เมื่อมองเห็นสายฝนพรำกับชีวิตคนเมือง....... ดอกไม้ป่า..ที่หาดูได้ยากยิ่งในป่านี้ ที่ได้ชื่อว่าป่าคอนกรีต ป่าคนเมือง ที่เห็นงามก็แค่ดอกเบี้ย...... . ดอกสัก..คงรอวันให้ฉันได้กลับไปเชยชมและพินิจดู ถึงความงามซึ้งที่ซ่อนอยู่อีกสักคราครั้ง นะเจ้าดอกสัก... ดอกไม้หวาน.... ที่บานกลางไพรและกลางใจดวงนี้ที่นับวันรอ.... ***************** ดวง...ฝันร้าย http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_36211.php ********** ซึ่งเป็นคำถาม? คืนนี้รอบข้างเงียบมาก... ฉันไม่ได้แหงนมองจันทร์เช่นทุกคืน.. ท้องฟ้าดูเงียบเหงา เทาทึมตั้งแต่เย็นแล้ว ฉันตาฝาดไปรึเปล่าหนอ.. ที่วันนี้..ดูโลกรอบข้าง และท้องฟ้าราวทาบทาด้วยสีน้ำเงิน.. อีกคราครั้ง..ในรอบสิบปี.. เย็นมาก ใกล้ค่ำ ได้ยินเสียงจิ้งหรีดกรีดร้องระงม.. ฉันจุดเทียนอาบน้ำ.. ปล่อยให้สายน้ำจากฝักบัวกระหน่ำหนัก..รินรด.. มืดทั้งบ้าน...ฉันพยายาม...เช็ดผมให้แห้ง... ทั้งๆที่มือและใจทำไมอ่อนแรงไร้พลัง... ทรุดตัวลงนั่งนิ่งๆ ทิ้งใจและตัว ในความความมืดมิด..ดิ่งจม..ในห้องนอน ริมหน้าต่าง มีใบจำปีซัดส่าย ไหวไกวกล่อมเป็นเพื่อน... ในภวังค์ ฉันง่วงงุน...งีบหลับไป.. ฉันฝันร้าย น่ากลัว..ฝันว่าตัวเอง วิ่งหนีอีกแล้ว วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง..หนีจากผู้ชายคนเดิม.. ที่เคยฝันเห็นหลายครา..... ฝันนี้..ฉันไม่โชคดีเหมือนคราวก่อน.. เขาไม่ได้ปรานี..ปล่อยฉันไป.. แต่กลับจ้วงแทงตรงกลางใจฉัน..หนักหน่วง..รุนแรง..อย่างสาสะใจ.. ในฝัน..ฉันมิได้กรีดร้อง.. แต่.. แค่แหงนมองเขาด้วยสายตาที่เป็นคำถามและหยาดน้ำตา!.. ************* ตื่นมาด้วยหยาดน้ำตาพร่าง แว่วดุเหว่าหวาน แผ่วเพลงครวญขลุ่ยคลอ พ้อมากับฟากฟ้ากว้าง เดินย่ำน้ำค้างดายเดียว รับอุษาระริน ดาวประจำเมืองริบหรี่ ฟ้ามืดหม่น โน้มช่อดวงดอกพุดซ้อนหอมพร่าง ดอมดมพรมจูบด้วยรักละมุนละม่อม ประโลมใจดวงงาม แหงนเงย ฝากจูบจากใจละมุน ผ่านกรุ่นกลิ่นหอมหอมของพวงพยอม ดวงดอกไม้ที่กำลังสยายกลีบบาน หวานจากห้วงใจรัก ทายทักหน้าต่างเมฆ..แมกไม้..สายลมเย็นฉ่ำ พร่ำกระซิบรักระริน ถึงทุกดวงใจคนดีในสายใจสายถวิล ที่อาจยังนิทราสู่ฉิมพลี ถึง..แทน..ทุกใจ ที่ให้พลังใจ ที่ให้น้ำใจรักมากล้นรจนา *********** ฉันเห็นเธอในดอกไม้สายลมไหว มวลนกไพร ในฝนพราย แมกไม้ฝัน ในดวงดาว ในอุ่นแสง แห่งตะวัน ในความฝัน ในยามตื่น ชื่นฉ่ำใจ.. ฉันเห็นเธอ ในดวงจันทร์ ฝันเคียงฟ้า ในเมฆา ในเรียวรุ้ง กระจ่างใส ในผีเสื้อ ในสายน้ำ ในขุนเขา ในเงาใจ เธอสถิตอยู่กลางใจในเรียวตาในศรัทธาในรักนี้ มิมีวันจะลบเลือน!
10 มิถุนายน 2547 06:21 น. - comment id 283656
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=137 ยิ่งกว่าการฆ่า ดาวใจ ไพจิตร : : Key C#m ถ้าเธอเกลียดฉันแล้วลวงฉันฆ่า ฉันจะไม่ว่า ไม่ว่าอะไรสักนิด เพราะว่าการเกลียด จะต้องล้างกันด้วยชีวิต ฉันจึงขอมอบอุทิศ ให้ชีวิตที่เธอต้องการ แต่นี่บอกรัก รักฉันล้นใจ แล้วจึงทำไม แล้วจึงทำไมประหาร หรือรักเธอข้น จึงต้องค้นหาสิ่งต้องการ สำเร็จรักด้วยประหาร เมื่อวายปราณก็สมรัก ถ้าฉันตาย แล้วทำให้เธอเป็นสุข ฉันก็พร้อมจะสุข สุขเพราะตายให้กับคนรัก แต่นี่ไม่ตาย ไม่ตาย ไม่ตาย มันทรมานนัก ทรมานเพราะรัก มันทรมานยิ่งกว่าโดนฆ่า แต่ก่อนถ้าฉันรู้ใจของเธอ ฉันจะไม่เผลอ ให้เธอทำลายหรอกหนา หัวใจคงหยิ่ง ไม่ต้องสิงซากสิ่งทรมา แม้หนึ่งของหยดน้ำตา ไม่หยาดมาให้ใครเย้ยใจ แต่ก่อนถ้าฉันรู้ใจของเธอ ฉันจะไม่เผลอ ให้เธอทำลายหรอกหนา หัวใจคงหยิ่ง ไม่ต้องสิงซากสิ่งทรมา แม้หนึ่งของหยดน้ำตา ไม่หยาดมาให้ใครเย้ยใจ
10 มิถุนายน 2547 06:52 น. - comment id 283662
ฟังเพลง..ไพเราะเศร้านะคะ ยามเช้านี้ พุด..ลาไปปั่นน้ำผลไม้ก่อนค่ะ จะกลับมาให้กำลังใจพลังใจในงานรักรจนา ของ ทุกดวงใจที่พุดแสนรักเอยแสนรักในกมลค่ะ พุด เพียร รจนางานให้ครบ..ห้าร้อย ฝากไว้ ก่อนคอมจะพัง..ตามความหลังความรักค่ะ ด้วยชื่นใจ
10 มิถุนายน 2547 08:15 น. - comment id 283665
ฝันนี้..ฉันไม่โชคดีเหมือนคราวก่อน.. เขาไม่ได้ปรานี..ปล่อยฉันไป.. แต่กลับจ้วงแทงตรงกลางใจฉัน..หนักหน่วง..รุนแรง..อย่างสาสะใจ.. .... ถ้าเขาทำร้ายคุณพุดพัดชา .. ขอให้จู๊ดๆๆ กินยาเม็ดเจ็ดวันตาย กินยาถ่ายตายเร็วๆ ค่ะ .. :) วันนี้อารมณ์ดี .. เมตตาน้ำแตงโมปั่นให้ทานแด่อัลมิตราผู้หิวโหยด้วยค่ะ
10 มิถุนายน 2547 10:50 น. - comment id 283705
ดอกสักร่วงหล่น.. บนผืนป่า ถึงเวลา... การมาของสายฝน ดอกสักใหม่ ผลิบานรับน้ำค้างที่พร่างพรม รับสายลม... รับลมฝน แห่งรัตติกาล... -------------- ชอบกลอนของพุดจัง... พันดาว ไม่เคยเห็นดอกสักเลยเป็นอย่างไร แต่จินตนาการได้แล้ว จากกลอนของพุด
10 มิถุนายน 2547 16:54 น. - comment id 283770
คำถ้อยรจนาธรรมชาติอันแสนรักนั้นแสนอบอุ่นเหลือล้น กับหนึ่งความรู้สึกที่แสนปร่าปวด..และอึกความรู้สึกที่ฝากถึงใครสักคนอย่างลึกซึ้งในกมล........ทุกทุกถ้อยเต็มปริ่มด้วยรู้สึกในอารมณ์มากค่ะพี่พุด ข้าพเจ้ามาทักทายพี่พุดค่ะ.....ชื่นชมที่สุดจากใจ
10 มิถุนายน 2547 18:52 น. - comment id 283803
คนเรามีความรู้สึกรัก ชอบ โกรธ เศร้า ไม่ต่างกัน >>> ขึ้นอยู่กับว่าเวลาไหนมันจะแสดงออกมามากน้อยเพียงใดเท่านั้น >>> คนที่จะหัวเราะได้เสียงดัง ข้างในคงต้องขำบ้างพอสมควร >>> คนที่น้ำตาจะไหลได้ ข้างในคงมีเรื่องปวดร้าว.... >>> ถ้าไม่นับการร้องไห้ที่มาจากความปิติ >>> โลกสอนมนุษย์ว่าทุกสิ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลง... >>> แต่โลกก็กลับสอนให้มนุษย์ผูกพัน >>> เด็กๆ จะมองว่าผู้ใหญ่ซีเรียส >>> ในขณะที่ผู้ใหญ่จะบอกว่า เด็กไร้สาระ >>> เพราะเด็กไม่เคยเป็นผู้ใหญ่มาก่อน >>> วันหนึ่งเค้าคงจะรู้ว่า ทำไมถึงต้องมีเรื่องซีเรียส >>> สำหรับผู้ใหญ่ซึ่งได้ผ่านวัยเด็กมาแล้วอาจจะลืมไปว่า >>> ณ วันที่ผ่านมา สาระ ในชีวิตของเค้า คืออะไร >>> คนที่ตลกหัวเราะสดใส ก็คือ >>> คนเดียวกับคนที่สามารถร้องไห้ฟูมฟายได้ >>> เพียงแต่คุณจะได้เห็นหรือเปล่าเท่านั้น อาจจะเคยได้ยินว่า >>> คนที่หัวเราะได้ดังที่สุด >>>ก็คือคนที่สามารถร้องไห้ได้ดังที่สุดเช่นกัน >>> ก่อนที่วันนี้ .. คุณจะทำความรู้จักกับผู้คนใหม่ๆ >>> อย่าลืมสำรวจตัวเองก่อนว่า ในช่วงเวลาที่ผ่านมา... >>> คุณทำใครหล่นหายไปจากชีวิตหรือเปล่า >>> ครอบครัวไทย ... มักจะเลี้ยงลูกผู้หญิงให้เป็นฝ่ายถูกเลือก >>> คอยสั่งสอนให้ทำตัวเรียบร้อย >>>ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครเลือกไปเป็นคู่ครอง >>> แต่ความจริงแล้วผู้ชายและผู้หญิง >>>เราต่างเลือกซึ่งกันและกันมากกว่า >>> เพื่อนที่ดีที่สุด คือ >>>คนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกันโดยไม่พูดอะไรกันซักคำ >>> แต่สามารถเดินจากไป >>>ด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกันอย่างประทับใจที่สุด >>> ใครหลายคนไม่กล้าเข้าไปปลอบโยนให้คำปรึกษากับเพื่อน >>> เพราะคิดว่าเราไม่รู้จะบอกเค๊ายังไง เพราะเราเป็นแค่เพื่อน >>> แต่ความจริงแล้ว...คุณเป็นตั้งเพื่อนต่างหาก >>> ผู้ชายที่ร้องไห้ และยอมรับว่าตัวเองร้องไห้ >>>เค้าคือสุภาพบุรุษที่สุด >>> อย่างน้อยการซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง... >>>คือความกล้าหาญสุดยอด >>> เงินไม่ใช่พระเจ้าแต่....ทำให้เรามีทางเลือกมากขึ้น >>> มีสติ สตางค์อยู่...ก็ปลีกเวลาไปใช้เสียบ้าง >>> อีกหน่อยไม่มีสติแต่มีสตางค์...ก็สายไปเสียแล้ว >>> เวลาที่เรารักใคร เราจะรู้สึกตัวเล็กเหลือเกิน... >>> เวลาใครรักเรา เราจะรู้สึกตัวใหญ่เหลือเกิน... >>> แต่..ถ้าเราเจอคนที่เรารักเค้าและเค้าก็รักเรา >>> เราจะผลัดกันตัวเล็ก ตัวใหญ่ >>> วันที่คุณเข้มแข็งและแข็งแรงพอ >>> อย่าลืมเป็นผู้ฟังที่ดีให้กับคนที่มีปัญหาด้วย >>> เอาไหล่ให้เค้าพิง เอามือให้เค้าจับ >>> 100 คำพูดดี ดี ไม่เท่ากับ 1 สัมผัสที่มีค่าหรอกนะ >>> คุณรู้ไหมว่า อายุคนเราเฉลี่ย 76 ปีนั่นคือแค่ 3952 >>>อาทิตย์เท่านั้น >>> คุณหมดเวลาไปกับการนอนถึง 1317 อาทิตย์ ซึ่งเท่ากับว่า.... >>> คุณเหลือเวลาที่ใช้ดำเนินชีวิตแค่ 2635 อาทิตย์เท่านั้นเอง >>> ลองฉลองวันเกิดกับครอบครัวสักปี >>> แล้วคุณจะได้รู้ว่า...... >>> เมื่อตอนที่คุณร้องไห้จ้าในวันเกิดวันแรก >>> คนในครอบครัวคุณมีความสุขกันขนาดไหน.... ...มาอ่านงานมันตื้อตันไปหมด มิรู้จะรสจนาอย่างไร...ฝากไว้เก็บไปเฉพาะที่ให้พลังแล้วกันครับ...
11 มิถุนายน 2547 05:06 น. - comment id 283854
ธรรมชาติถูกทำร้ายโดยความไม่รู้เท่าถึงการณ์ของมนุษย์เรา หวังว่าเราจะช่วยกันรักษาความสวยงามเช่นนี้เอาไว้ เพราะต้นไม้กว่าจะเติบใหญ่ได้แต่ละต้น ต้องใช้เวลานาน ๆ นานมา หวังว่าต้นสักที่ว่าคงอยู่คู่ลำน้ำแควน้อยไปอีกนาน แต่การทำลายใช้เพียงแค่นาทีเดียว
11 มิถุนายน 2547 07:51 น. - comment id 283871
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=6117 IN MY LIFE Bette Miller : : Key C There are places Ill remember all my life though some have changed Some forever not for better, Some have gone and some remain All these places had their moments with lovers and friends I still can recall Some are dead and some are living, In my life Ive loved them all But of all these friends and lovers there is no one compares with you And these memries lose their meaning When I think of love as something new Though I know Ill never lose affection for people and things that went before I know Ill often stop and think a bout them, In my life Ill love you more Though I know Ill never lose affection for people and things that went before I know Ill often stop and think a bout them, In my life Ill love you more...
11 มิถุนายน 2547 08:01 น. - comment id 283875
อิม..คะ โลกไม่เคยมีด้านเดียวค่ะ ********* พันดาว... พุด..เคยเที่ยวท่องล่องไพร ชอบอะไรๆที่ดิบเดิมเดียวดายไร้คนไร้ใครค่ะ ************ แทนคะ ฟังเพลงสุดท้ายนะคะ.. ******* ด้วยรัก
11 มิถุนายน 2547 08:04 น. - comment id 283876
ชัยชนะ.. ใช่เลยค่ะ การทำลายทำร้ายง่ายมาก กว่าการสร้างค่ะ ในทุกสิ่ง
11 มิถุนายน 2547 12:01 น. - comment id 283938
เปงรัยกันไปหมดนี้.....อิ_อิ มัย!! เพลงมันรุ่นเดอะขนาดเน่อ่ะ กลอนก็ออกจะเพราะอ่ะนะ เพลงจิ๊ !!!! แวะมาแซวตอนเช้าก๊าบบบบบบบบ
11 มิถุนายน 2547 23:20 น. - comment id 284171
เพิ่งกลับมาจากว่ายน้ำค่ะ น้องเมกคะ ว่ายเกือบ10รอบค่ะ เพลง..เก่าต้องตั้งใจฟัง ด้วยเนื้อใจงาม นะคะ จะลดทอนความเร่าร้อน และสอนภาษาละมุน ลบวายวุ่นและโลกวัตถุ ให้งามสงบลงค่ะ คนดี... พี่พุด..บางทีคลิ๊กไปเจอบทเพลงดีดี ที่มีเนื้อหากินใจ และได้ยินฟังมาแต่ยังเยาว์ ก็บรรเจิดใจ และอยากกระซิบฝากทุกดวงใจ ให้ลองอ่าน ลองเรียนภาษาสวยๆ จากบทเพลง ที่ศิลปินรุ่นก่อนนั้น ยังมีฝันงาม ตามโลกไพรโลกชนบท ที่ยังมากล้นน้ำใจใสซื่อ ยึดถือรักมั่นมิหวั่นไหวง่าย.. และมี ความสงบเงียบใจ ในยามรจนาค่ะ จริงๆอยาก..บอกว่า ในความงามน่าเสน่หา แสนคลาสสิคนั้น นับวันหายากยิ่งนะคะ น้องเมก เหมือนหา *ผู้หญิงคนพิเศษในฝันในใจของผม* ที่พี่พุดเคยรจนาไว้.. ช่างหายากจริงหายากจังนะคะ