*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*--+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+ ฉันหลงทางผ่านมาในความเหงา ในวินาที ที่ความทรงจำเก่าๆ ขาดหาย ทรมานเหลือเกิน กับความห่างเหินรอบกาย โลกอบอุ่นที่คุ้นใจอยู่ที่ไหนกัน *+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+* ฟ้าบนทางสายนี้....แสนหนาว หาดทรายที่ทอดยาว กลับไร้ฝั่งให้ซบฝัน ทิ้งตัวนอนซบผืนทราย อาบแสงจันทร์ นี่ความอ้างว้างจะนำทางฉัน ไปสู่ทิศใด - - ฉันหลงทางผ่านมาในความเหงา เดินทางพร้อมหัวใจว่างเปล่า....ที่กำลังร้องไห้ เก็บกลีบความรักที่ร่วงหล่น วางบนใจ จะหาทางออกเจอวันไหน.....ไม่รู้เลย *-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+-*-+ note ......หายไปนาน เพราะ ไม่ค่อย มีเวลา เล่นเน็ท เหมือนก่อนๆ วันนี้ แวะ เอากลอนมาฝากค่ะ เป็นกลอนเศร้าๆ สไตล์ ถนนสายเก่า พันธุ์แท้ เขียนไว้นาน แล้ว หวังว่า คงชอบกันนะคะ
10 มิถุนายน 2547 06:26 น. - comment id 283658
..เศร้า.. มากเลยคะ.. พี่วา... กลอนเหงาๆ ..รุมเร้า ..ให้คิดถึง.. ตราตรึง ..ลึกซึ้ง ..เกิน..บอกใคร.. ฝากสายลม ..อุ่นละไม .. ลูบไล้ .. กระซิบเบาๆ ..คิดถึงคุณ ... เรน..แวะมา ..ทักทาย.. อรุณสวัสดิ์..พี่วา..นะคะ..
10 มิถุนายน 2547 09:32 น. - comment id 283682
คิดถึงน้องวานะคะ ไม่ค่อยเจอกันเลยค่ะ ต่างคนก็ต่างมีภาระ เปิดเทอมใหม่ เด็ก ๆ เยอะมากค่ะน้องวา พี่มัดหมี่ยุ่งทั้งวันค่ะ กลอนเพราะมากค่ะ
10 มิถุนายน 2547 10:09 น. - comment id 283687
เพราะมากเลย กลอนบทนี้พันดาวยังไม่เคยอ่านเลย คงเขียนก่อนพันดาว เข้ามาที่ Thaipoem น่ะ อย่างนี้เราก็อดเป็นแฟนพันธ์แท้ซิ ... อิอิ -- ตอนที่อ่านฝนตกด้วยล่ะ.... เศร้าจัง
10 มิถุนายน 2547 10:26 น. - comment id 283696
บางทีหลงไป ก้อไม่อยากกลับออกมาเล๊ยยย ..^_^..
10 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 283723
กะลังเหงาๆเหมือนกลอนน้องวาเลยค่ะ คิดถึงนะจ๊ะ
10 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 283724
กะลังเหงาๆเหมือนกลอนน้องวาเลยค่ะ คิดถึงนะจ๊ะ
10 มิถุนายน 2547 14:45 น. - comment id 283738
เพราะจังเลย จ๊ะ วา งามในความหมายของคำว่าเหงาดีจังเลย *+*+* *+*+* *+*+* *+*+ แวะมาชื่นชม ผลงานค่ะ
10 มิถุนายน 2547 14:55 น. - comment id 283743
ฉันไม่ได้หลงทางผ่านมาในความเหงา แต่ฉันตั้งใจเข้ามาเกี่ยวโยงความเหว่ว้าไว้ ในวันหนึ่งที่ฉันไม่มีใคร ความเหงาจะเป็นเพื่อนข้างๆ กายในทุกวัน
10 มิถุนายน 2547 19:11 น. - comment id 283808
คิดถึง .. คุณวา เลยเดินเตาะแตะ .. มาตามหา แต่แก้มไม่ได้หลงทางน๊า .. มีแผนที่ .. อิอิ อ่านกลอนเหงาๆ ของคุณวา .. เข้ากับบรรยากาศฝนปรอยๆ ตอนนี้จัง เหงาซะแล้วซิเรา ไปกินติมดีก่า ..
10 มิถุนายน 2547 19:33 น. - comment id 283814
หลงทางผ่านมา อ่านงานอ่าน...แบบตั้งใจ หายไปนาน หวังใจว่าจะสุขดีอยู่น่ะครับ
10 มิถุนายน 2547 20:04 น. - comment id 283830
ออกมาแบบไหน พี่ชัยชอบทั้งนั้นแหละจ้า ออกแต่คู่ ออกเดี่ยว ๆ บ้างก็ดี จะได้ไม่ทักผิดคน อยากจะค้นถนนสายสู่ความเหงา ว่าเจ้าพักอยู่หลักกิโลไหน จะติดตามตรงไปในทันใด เพื่อจะได้เป็นเพื่อนใจคลายเหงาเอย เอารถจักรยานหรือเปล่าพี่ชัยจะซื้อให้ เดินมากจะเหนื่อยนะจ๊ะ
11 มิถุนายน 2547 09:51 น. - comment id 283902
วันนี้ที่เธอจาก เพราะความหวังชีวิตใหม่ ถึงแม้เธอจะไกล แต่เหมือนอยู่ใกล้เมื่อคิดถึง..วันวาน ^_____________^ แวะมาหั้ยกำลังใจอ่ะจ้าาาาาาาาาาา เขียนได้ดีมั๊กมาก ... นับถือครับนับถือ อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับท่านนนนนนน
11 มิถุนายน 2547 12:43 น. - comment id 283946
หายไปนานเลยนะคะ คิดถึงจังเลย! ทำได้แค่ส่งใจไปเป็นกำลังใจให้นะคะ ยังคงห่วงใยเหมือนเดิม
12 มิถุนายน 2547 15:42 น. - comment id 284364
กลัว..คนใจน้อย.. คอยน้อยใจ... มาแล้วจ้า....เดี่ยวหาว่า.. ไม่สนใจ....อีก.... สนใจซิ...เวลาคิดถึง.. ก็นอนอ่านหนังสือเป็นเล่มเลย.. ไม่มาอ่านทีละบทหรอกจ้า... ยิ้มได้รึยัง...!!!
12 มิถุนายน 2547 19:29 น. - comment id 284423
เป็นแค่ห้องแห่งความเหงา ที่รอให้เธอหลงฝันสีเศร้า เข้ามาหา เข้ามาซับซ่อน รอยไหวอ่อนของนํ้าที่ปลายตา โอบกอดเธอไว้แผ่ว..ช้า..ไม่ให้เธอรู้ว่า ฉันเป็นใคร เพราะเป็นแค่ความคิดถึงไม่มีชื่อ ไม่อาจเอื้อมมือ เปิดหน้าหนังสือแห่งรักได้ จึงเป็นเพียง ห้องว่างที่รอเธอ มาเพื่อเจอและจากไป ทำได้ไม่มากกว่านี้รู้ไหม..แม้หัวใจจะต้องการ เธอมีวิถีของเธอ ฉันมีชีวิตของฉัน โลกขีดเราไว้คนละข้างที่ต่างกัน เกินเมล็ดฝันจะถูกหว่าน ต้นกล้าไม่อาจเติบใหญ่ ไม่มีดอกไม้ใดจะแบ่งบาน ห้องเหงาได้แต่รอฟังเธอมาเล่าขาน...จำไว้ได้แค่ยิ้มหวานเมื่อเธอกลับไป .............. แวะมาเยี่ยม ^_____^
5 กรกฎาคม 2547 13:28 น. - comment id 293580
พี่ๆๆ เพราะมากๆๆเลยค่ะ ฉันหลงทางมาทางนี้.......พี่วาทางออกอยู่ไหนอะ......ตั๊กหลงทางในหัวใจของพี่วาแล้ว