สุริโยอับแสงอ่อนแรงฉาย ค่อยค่อยหายลับลาฟ้าสลัว รัตติกาลกรายหาอุรารัว รายรอบตัวความมืดช่างชืดเย็น เจ้าเรไรกรีดร่ำรำพันเสียง เป็นคู่เคียงเพียงหนึ่งที่พึงเห็น จมภวังค์ดุจเดิมดั่งเริ่มเป็น ผู้ลำเค็ญอีกคราไร้ค่ามอง เพียงลมแผ่วต้องกายมิวายหวั่น ร่วงสวรรค์ขาดชู้เป็นคู่สอง เหลือแต่ซากวิญญาน้ำตานอง ลมสนองผิวกายยังอายลม รวยระรินกลิ่นใดทำให้หอม คล้ายเคยดอมเคล้ากลิ่นแล้วสิ้นขม แต่ห่างหายสายตาไม่มาชม เพราะมัวดมกุหลาบแดงแสลงใจ หอมเจ้าดอกกรรณิการ์เคยลาลับ โสตสดับกลับหวนจะทวนไหว ผิดไปแล้วขาดเขลาเจ้าอภัย แม้วันใหม่สิ้นลมก็สมควร หอมเจ้าเอยดอกนี้กรรณิการ์ เพียงน้ำตาคราบนิดยามคิดหวล กรรมสนองบาปหนาย้อนมาทวน สุดกำสรวลความเก่า.ยังเฝ้าจำ.@
6 มิถุนายน 2547 22:45 น. - comment id 281181
แนะนำหรือคะ.. เอ .. ไม่กล้าแนะนำค่ะ เพราะสิ่งที่คุณผู้เฒ่าเขียน เป็นสิ่งที่อัลมิตราไม่ค่อยรู้เลย เช่นเรื่องต้นไม้ เรื่องก่อสร้าง .. คุณผู้เฒ่า เคยมองภาพสะท้อนจากแอ่งน้ำ ที่เราก้มมองไป เห็นเป็นท้องฟ้า ทั้งที่แอ่งน้ำตื้นๆ ปลายเท้าเขย่งพ้น แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่กล้าสืบเท้าไปที่แอ่งน้ำนั้น .. กลัวจะจมหาย ดูเหมือนลึกมาก .. ประมาณนี้ เคยเป็นไหมคะ เมื่อเด็ก ..
6 มิถุนายน 2547 22:56 น. - comment id 281187
แวะมาทักครับ....
6 มิถุนายน 2547 23:00 น. - comment id 281189
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ ส่วนคำแนะนำ ผู้หญิงไร้เงาคงไม่มีความสามารถแนะนำผู้เฒ่าหรอกค่ะ เพียงแต่หากกลับกันถ้ามีอะไรจะแนะนำผู้หญิงไร้เงา ผู้หญิงไร้เงาก็ยินดีรับฟังนะค่ะ
6 มิถุนายน 2547 23:33 น. - comment id 281212
..^_^..
6 มิถุนายน 2547 23:48 น. - comment id 281219
กรรณิการ์ยามนี้ที่หอมชื่น กลิ่นรวยรื่นลอยลมสมถวิล ยิ่งดึกยิ่งหอมเย็นเป็นอาจิณ หลงใหลกลิ่นกรรณิการ์ทุกราตรี
7 มิถุนายน 2547 01:45 น. - comment id 281280
หวมกลิ่นหวลอดีตที่กรีดใจ เคยเฝ้าใฝ่ในกลิ่นที่เย้ายวน จำในใจรักนี้ที่เรรวน หอมกลิ่นป่วนปวดใจที่ไม่ลืม @@@@@@@@@@@@ ชอบครับ
7 มิถุนายน 2547 02:25 น. - comment id 281281
เรื่องที่เศร้าผมว่ามัน คืองานกวีของชีวิต ครับ อ่านแล้วสะกิดแผลเก่าให้เปิดออกเลย
7 มิถุนายน 2547 05:39 น. - comment id 281296
เรน..อรุณสวัสดิ์.. นะคะ..
7 มิถุนายน 2547 07:20 น. - comment id 281315
แวะมาชื่นชมกลิ่นกรรณิการ์..อิอิ น่าจะมีกลิ่นใบชุมเห็ดเทศย่างไฟชงน้ำร้อนด้วยนะ อิอิ คนเฒ่าเขาชอบกันมิใช่รึ อิอิ
7 มิถุนายน 2547 10:13 น. - comment id 281342
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=213 สวัสดียามเช้าครับ ท่านผู้เฒ่า สุข...สดชื่น...แจ่มใส...เบิกบานทั้งวันนะครับ เมกไปทำงานก่อนครับ บาย
8 มิถุนายน 2547 13:32 น. - comment id 281892
กลอนเศร้ามากจังค่ะ ... นั่นหมายถึงคุณผู้เฒ่าแต่งได้จับใจมาก จึงรู้สึกเศร้าได้มากขนาดนั้น... ชื่นชมมากๆ ค่ะ... ..........................................................................................................
8 มิถุนายน 2547 21:51 น. - comment id 282091
ขอบคุณทุกท่าน ที่เข้ามาเยี่ยมเยียน... ขอบให้ทุกท่านโชคดีมีความสุข สวัสดีครับ..
9 มิถุนายน 2547 05:57 น. - comment id 282195
กรรณิการ์ มากระทบ ทวนความหลัง คิดเมื่อครั้งคลอเคล้าเราทั้งสอง คุ่ดำเนิน เพลินชี้ชม สุขสมปอง มาบัดนี้ มีแต่หมอง น้องไม่แล มาช้าไปนิดเรือติดไปหน่อย พึ่งแวะมาจากชมโฉมสาวลาวครับ