..ร่ายลำนำ..จำรัก..สลักจิต... ...ร้อยความคิด..รินหลั่ง..ถะถั่งไหล.. ...ธารน้ำคำ..ล้ำค่า..พาชื่นใจ.. ...มอบแด่ไทย..รักรส..บทนิพนธ์.. - - - - - - - - - -------------------------- - - - - - -- - บันทึกจากหุบเขาฝนโปรยไพร วิถีชีวิตไทย ส่อให้เห็น ตั้งแต่ เช้า - บ่าย - เที่ยง จรดเย็น ทุกๆสิ่งล้วนเป็นบุพกาล กนกพงศ์ เล่าให้ฟังเหมือนดังว่า อันชีวานักเขียนน่าสงสาร ดิน ต้องดีจึงจะเกิดซึ่งผลงาน ท่านผู้เฒ่ากล่าวขานเช่นนี้มา - - - - - - - - - -------------------------- - - - - - -- - ปอลอ:: จำได้แค่นี้แหละนะ ขอโทษด้วย เผอิญว่า อาจารย์ให้อ่านเรื่องอะไรก็ได้ แล้วก็เขียนสรุป เชิญชวนน่ะ เอาไว้วันหลังจะเอามาลงเพิ่มก๊าบ
5 มิถุนายน 2547 13:42 น. - comment id 280398
เขียยนน่ารักนะ มาชมคะ
5 มิถุนายน 2547 14:36 น. - comment id 280429
อ่านแล้วเหนภาพเลยอะ
5 มิถุนายน 2547 15:42 น. - comment id 280444
เขียนได้เพราะมากคับ..แวะมาทักคับ..
5 มิถุนายน 2547 21:01 น. - comment id 280639
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ ชอบจัง