http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=301 (ริมฝั่งน้ำ) http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=367 (เดือนเพ็ญ) ********* เต้นรุมบ้าชะชะช่าท้าสายฝัน สายแสงจันทร์หยาดหวานผ่านร่างไหว เทพีขวัญพลิ้วร่างตามดนตรีใจ ลีลาไหวระริกรุกสุขแกล้มจันทร์ ณ..ลานใจลานจันทร์ลานฝันพร่าง ทิ้งใจว่างไร้ตัวตนคนช่างฝัน ยิ้มหวานหวานร่ายเริงร่าท้าแสงจันทร์ ยิ้มฝันฝันหลิ่วตาล้อพ้อดาวใจ หลั่งความสุขราวหยุดโลกโศกชั่วครู่ ใจรับรู้ร่างพร่างเหงื่อเนื้อชุ่มใส ตาแวววาวราวเงาดาวสกาวไกล ลานสุขใจลานสุขฝันสวรรค์รอ... กระท่อมไม้สนรอคนรจนาฝันอันแสนหวาน โมกคลี่บานพร่างใจให้ไหวพ้อ ทอดตานิ่งทิ้งใจเศร้าไร้ใครคลอ ก็เกินพอก็สุขพร่างกลางดายเดียว... ใจดวงว่างวางโลกโศกสิ้นไร้ ใครให้ร้ายคนให้ดีมิแลเหลียว เพียงเพื่อนไพรธรรมชาติใจงามเหงาเปลี่ยว รักดายเดียวดวงวิญญาณตระการพอ.. นั่งนิ่งนิ่งทิ้งตาเศร้าฟ้ายามค่ำ แว่วเพลงร่ำเดือนเพ็ญขลุ่ยพลิ้วพ้อ คิดถึงบ้านนานแล้วเจ้าทุยรอ ทั้งแม่พ่อล้อมกองไฟอุ่นไอรัก.. ฝากหัวใจจูบจันทร์เฝ้าฝันถึง ฝากกราบซึ้งกอดแม่อุ่นอ้อมตัก ฝากถึงพ่อลูกคนนี้ภูมิใจนัก ฝากใจรักจูบรวงเรียวเกี่ยวร้อยใจ... อีกไม่นานลูกคืนถิ่นผืนดินขวัญ รอนับวันเฝ้ารอคืนมิพรากไหน จะฝังร่างฝังวิญญาณภักดิ์พงไพร ฝากร่างใจสงบวางห่างโลกวน........ ************** http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=290 กระท่อมไพรกระท่อมไม้สน ในร้านกาแฟ... สายน้ำตกระรินไหลจากชายคา พร่างสายลงมายังบึงบัวเล็กๆ เสียงเพลงขลุ่ยบรรเลงเบาๆคลอเคล้า.. ต้นไม้รายรอบกระท่อมไม้สนเขียวชะอุ่ม มีเฟิร์นกับหญ้ามอสเกาะคาคบพญาสัตตบรรณสูงเป็นช่อชั้น กระถางกล้วยไม้สะพรั่งสีสลับดอกดวง แขวนตรงชายคา.. แสงอาทิตย์ยามสนธยา ส่องลงมาทายทักอย่างอบอุ่นอ่อนโยน.. กลิ่นกาแฟ หอมกรุ่น หอมหวานพอกัน กับรอยยิ้มเจ้าของร้าน.. คละคลุ้งกำจายไปทั่วอาณา เรือนไม้บ้านไร่กาแฟ ที่พุดพัดชาชอบมานั่งพักพิงเขียนงานงามตามใจฝัน เธอ..เจ้าของร้านนั้นมีไร่อยู่ที่จังหวัดเลย. และคงไม่นานเลย ..จนเกินรอ.. พุดพัดชาวาดหวังว่า จะได้ไปเยือนตามคำเชิญที่มากไมตรี แสนมีน้ำใจงามนั้น สักวันอย่างแน่นอน... ในบรรยากาศแสนดี.. พุดพัดชาเขียนเรื่องนี้ริมหน้าต่าง ท่ามกลางไม้ไพร โต๊ะตรงหน้าเป็นกระจกใส ... มองเห็นเมล็ดกาแฟคั่วแล้ว อัดเต็มแน่น เป็นไอเดียงาม และท่ามกลางแสงเทียน..วับแวม.. กับเก้าอี้ไม่สน..ราวกระท่อมไพร แสนโรแมนติก หากมีหวานใจมานั่งซึ้งซ่านสบตา..หวานฉ่ำเบื้องหลังแก้วกาแฟ ก็คงยิ่งพาฉ่ำชื่นชื่นใจ..ไฉนเลย! *********** และขอแถมด้วยบทความข้างล่างที่เคยแต่งไว้นานมานะคะ กาแฟ กาแฟ และกาแฟ... ฉันชอบกาแฟ... ถามตัวเองหลายหน แล้วว่าด้วยเหตุใด คงเป็นเพราะ..ทำให้ ใจที่เหี่ยวเฉา คึกคักขึ้นมานะซี... กาแฟ คิดอีกที หรือฉันชอบ เพราะสีของมัน ที่เข้มข้น เหมือนชอบคนผิวสี ที่ฉันชอบคิดว่า ดูช่างแสน แฮนซั่ม..ยังไงยังงั้นเลย เอ๊ะ!..แล้วมันไปกันได้ไหมนี่ ฉงนใจ.... ฉันชอบกาแฟ..ที่แน่แน่ ดื่มทีไร โลกสดใส แสนสดชื่น แม้บางวัน ใจของฉันจะขมขื่น ฉันก็ดื่มกาแฟ ดับร้อนใจ กาแฟหอมละมุนลิ้น กลิ่นยวนยั่ว ทั้งที่คั่ว ทั้งที่บดจนเป็นผง ร้านกาแฟ ทำให้ ได้พบรักกับบางคน.. บางถนน จะมีร้านกาแฟ ที่ชุมนุม.. จะถกเรื่องนายกก็ที่นี่ เรื่องดนตรี เรื่องหัวใจ จิปาถะ... ร้านกาแฟ เป็นสภาตำบล และหมู่บ้าน ให้โจษขาน ทุกเรื่อง ว่าโลกเราไปถึงไหน แล้วอิทธิพล กาแฟ จะไม่มากได้ยังไง เมื่อเดินไปที่ห้างหรู ก็ยังมีร้านกาแฟ กาแฟ และกาแฟ ! .............. กาแฟ กาแฟ กาแฟ แย่ไม่เอ่ย! กาแฟ กาแฟ แทนความรัก ขมใจนัก อดลิ้น รอกินหวาน ถ้าไม่ชอบ รีบเติม รสน้ำตาล ให้หวานหวาน มันส์มันส์ คงไม่ดี... รู้รสขม กลมกล่อม เปรียบรสหวาน รอรักบาน ขมก่อน อย่าเพิ่งหนี หากมัวหลง น้ำตาล ไม่เข้าที ไม่นานนี้ ไขมันสูง อุดหัวใจ..... กลิ่นหอมหวาน บริสุทธิ์ ของหญิงสาว ที่ต้องคาว ขมขม ตรมหวั่นไหว มีบางคน เติมน้ำตาลปลอม เต็มหัวใจ หลอกล่อไป วันวัน ฝันค้างคา... กลิ่นกาแฟ หอมกรุ่น อุ่นไอรัก ต้องรู้จัก ออดอ้อน ป้อนห่วงหา รู้จักเติม หวานวันละนิด ทุกเวลา กาแฟจ๋า จะอร่อย ต้องคอยคอกาแฟที่เติมเป็น!ทำเป็นให้พอดี้พอดีจ้า! ************ http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=367 เดือนเพ็ญ คาราบาว : : Key F เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์ กองไฟ สุมควายตามคอก คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอก ให้ลมช่วยเป่า สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป บอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย เรไร ร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป บอกเขานั้นหนา ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย...
พุด 4 มิ.ย. 2547 21:59 น. - ID 54771 
912
10
0
4 มิถุนายน 2547 22:33 น. - comment id 280168
หยิบปากกาออกเขียน เรื่องราวที่วนเวียนอยู่ในหัว กับความรักที่ชักจะหวาดกลัว มันปั่นป่วนไปทั่วที่หัวใจ อยากเขียนถึงเธอคนดี คนที่ตอนนี้ไม่รู้ไปอยู่ไหน ถ้อคำเจ็บลึกที่ฉันบรรจงเขียนลงไป เขียนด้วยความรู้สึกหวาดไหวปนเปกัน อ่านแล้วเธอคงได้รับรู้ ว่าการที่เธอไม่ได้อยู่เคียงข้างฉัน การที่เธอปล่อยปะละเลยกัน มันทำให้คนๆหนึ่งนั้น ... แทบขาดใจ แวะมาหั้ยกำลังใจจ้าาาาาาาาาาาาาาาาา คิคิ ไปเที่ยวแหล่ะ บาย
4 มิถุนายน 2547 22:36 น. - comment id 280171
http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=301 ริมฝั่งน้ำ สุนทราภรณ์ มาริสา อมาตยกุล : : Key C ริม ฝั่ง น้ำ พร่ำเพ้อ ละเมอครวญ เคยชื่นชวนเมื่อหวลคนึงไป จิตใจยังชื่นชู แสงเดือนส่องยิ่งมองแล้วจิตเผลอ เธอยังอยู่ เคล้าคลอคู่ชื่นชูรู้สึกเหมือน เตือนใจจำ เธอกับฉัน ก่อนนั้นเคยชื่นฉ่ำ ริมฝั่งน้ำสุขล้ำฉันจำได้ อะไรจะเทียมทัน เคยเรียกเธอ เสนอรักรำพัน เคยคู่กันใฝ่ฝันถึงเพลงชื่นค่ำคืนเคยได้ฟัง น้ำเต็มเปี่ยมก็เทียมรักสุดหวาน ปานไหลหลั่ง น้ำเต็มฝั่งดุจดั่งรักที่หวัง ยังคงคอย เคยชื่นใจ ฝากไว้หัวใจลอย เฝ้าแต่คอยโอ้รักนั้นเลื่อนลอย ยิ่งคอยยิ่งใจหมอง ริมฝั่งน้ำ พร่ำเพ้อ ละเมอครวญ เคยชื่นชวนเมื่อหวลคนึงไป จิตใจยังชื่นชู แสงเดือนส่องยิ่งมองแล้วจิตเผลอ เธอยังอยู่ เคล้าคลอคู่ชื่นชูรู้สึกเหมือน เตือนใจจำ เธอกับฉัน ก่อนนั้นเคยชื่นฉ่ำ ริมฝั่งน้ำสุขล้ำฉันจำได้ อะไรจะเทียมทัน...
4 มิถุนายน 2547 23:10 น. - comment id 280197
กาแฟ กาแฟ กาแฟ ยโสไม่ชอบกาแฟดำ-เย็น เพราะมันเหมือนใจของคนบางคน ที่ทั้งเย็นชา และแสนดำ ไม่ทราบเพราะอะไร ยโสนึกถึงกาแฟดำ-เย็นทีไร ยโสต้องนึกถึงคนบางก่อนเสมอ... ...มาให้กำลังใจครับ... งานเขียนของคุณพุดช่างรายล้อมด้วยธรรมชาติจริง ๆ ครับ
4 มิถุนายน 2547 23:18 น. - comment id 280207
แวะมาทักคับ..
4 มิถุนายน 2547 23:38 น. - comment id 280231
น้องเมกกะ ผู้น่ารักอุตส่าห์มาทายทักก่อนไปงานราตรี หวังมีคู่ใจคลอเคียงชิดใกล้นะคะคนดี ******* น้องยโสคะ จริงๆพี่พุด..ดื่มน้อยแล้วค่ะ สลับน้ำผลไม้ค่ะและใช้น้ำตาลเทียมค่ะ ยอมรับหวานปลอมๆ เพราะชีวิตเติมยังไงๆก็ขมปี๋ เศร้าทั้งปีทั้งชาติอยู่แล้ว ยากจะมีใครมาเป็นหวานจริงหวานใจค่ะ..อะนะ..พี่พุดทำใจได้ แบบยอมรับ *หวานสุขแบบเศร้าดายเดียวโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาได้(ศัพท์ใจนี้พี่พุดคิดบัญญัติคำเองค่ะขอสงวนลิขสิทธิ์รักนะคะ) และยาสีฟัน... น่ารักจังห้ามดื่มกาแฟเกินวันละสองครั้งนะคับ คนดีและน่าจะดื่มนมอุ่นๆก่อนนอน จะดีกว่านะคะ ********* และ สำหรับทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยนะคะ เงยแหงนดูพระจันทร์นะคะ พร้อมฟังเพลงเดือนเพ็ญ ในค่ำคืนนี้ก็เกินคุ้มแล้วละค่ะ และพุดฝากจูบฝากใจไปกับจันทรไปกับฝันดาวพราวดวงบนฟากฟ้าแล้วนะคะ รับเอาไปพร้อมนิทราฝันดี..หากดีจริงฝันเป็นเลขชุด34ล้านนะคะ แบบคุณชาวนา..ที่เห็นมั้ยว่าหากเคยทำกุศลดีย่อมได้รับพร..จะช้าจะเร็ว.. ราตรีสวัสดิค่ะ และ เกือบลืมค่ะ เด็ดดอกพุดเพียงบางดอก (บางดอกเน้นเพราะบางคนไม่ชอบให้เด็ดดอกไม้ชอบให้ราโรยคาต้นค่ะ) แต่สงสัยยกเว้นยอมพุดคนเดียวนะคะ แถมเล็บมือนางลีลาวดี มะลิซ้อนมะลิลามาอ้อนลา มาวางเคียงหมอน ให้ทุกดวงใจนอนหลับฝันดี ฝันถึงพุดพัดชานะราตรีนี้นะคะ ด้วยรักล้นใจ
4 มิถุนายน 2547 23:45 น. - comment id 280233
ชอบกลอนพุดจัง ชอบเพลงเดือนเพ็ญจังด้วย... และที่ขาดไม่ได้คือ... กาแฟ ------ ถ้วยใบเก่า สีขลึม... กลับมานั่งลืม ความหลัง ที่ยังอ่อนไหว สีน้ำตาลเข้ม ฟองสีจาง กรุ่นกลิ่นไอ รักจากไป เหลือเพียงฟอง รูปหัวใจสีจางๆ
4 มิถุนายน 2547 23:57 น. - comment id 280237
มาแก้คำเพื่อพันดาวพราวพร่างในดวงใจพุดค่ะ และ พุดฝากจูบฝากใจไปกับจันทร์ ไปกับ พันดาวพราวดวงบนฟากฟ้าแล้วนะคะ ซึ้งจังซึ้งใจค่ะ ฝันดีค่ะพันดาว ดอกไม้หอมละมุนมั้ยละคะ ค่อยๆดอม..นะ
5 มิถุนายน 2547 01:29 น. - comment id 280257
คิดถึงบ้านจังเลยนะคะ! แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจจ้า
5 มิถุนายน 2547 04:50 น. - comment id 280280
หลากอารมณ์ หลายลีลา..สบายใจตามไปด้วย คิดถึงทุ่งนาป่าเขา......อยากลำเลิกความหลังด้วย
5 มิถุนายน 2547 12:08 น. - comment id 280363
หน้าส่วนตัว
อ่านกลอนไปย้อนคิดถึงในอดีต
สมัยที่วังสราญรมย์ยังฟูเฟื่อง
เคยไปเต้นรำในงานรุ่งเรือง
แล้วคุยเฟื่องเรื่องสาวที่ในงาน
จิตยังจำจำในจิตคิดลึก
ยังตราตรึกซึ้งจำถึงงานนั้น
แสนสนุกบันเทิงเริงใจนาน
โอ้ความฝันย้อนกาลอดีตหวนมา.
แก้วประเสริฐ.
5 มิถุนายน 2547 17:09 น. - comment id 280497
อ่านแล้วสุขถึงใจเลยค่ะ อิอิ .. จินตนาการได้เลย มาทักทายค่ะ
5 มิถุนายน 2547 18:48 น. - comment id 280564
จินตนาการที่สวยงาม..แห่งดวงใจ...งามด้วยลีลา..ภาษา..และบทกวี..เช่น..พุดพัดชา... มาเยี่ยมนะคะ...สบายดีมั้ยคะ...
5 มิถุนายน 2547 19:59 น. - comment id 280608
กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นอุ่นไอรัก พร้อมน้อมรักเติมน้ำตาลความหวานให้ แถมด้วยครีมเทียมเติมเร็วไว รับประกันคงจะไม่ขมแน่นอน *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ โดยเฉพาะกลอนกาแฟ แต่งได้ดีจังเลยค่ะ*-*
5 มิถุนายน 2547 21:35 น. - comment id 280676
^J^ ................... ......น้ำกำลังต้ม.....555
9 มิถุนายน 2547 18:15 น. - comment id 282448
คงจะรีบไปทำบุญเลยมองไม่เห็น ถึงปากช่องมองเขียวล้วนสวนกาแฟ เพาะปลูกแผ่ทุกบ้านขนานถนน ต้นไม่ใหญ่รสถึงใจขมชอบกล อยากเอาต้นกาแฟไปแพร่พันธ์ จะบังเอิญกันหรือเปล่า ขี่รถผ่านปากช่องของลาว เต็มไปด้วยสวนกาแฟ จึงนำมาฝากให้อ่านก่อนเพื่อน คิดว่าตอนนี้คงจะแต่งใส่ไว้ในนิราศด้วยครับ
14 มิถุนายน 2547 20:06 น. - comment id 282733
ดื่มกาแฟแย่ที่ดื่มไม่ลืมรัก จะดื่มสักกี่แก้วรักยังหวน ไม่เหมือนน้ำเมรัยไม่เชื้อชวน ให้ใจหวนแม้ชั่ววันได้ลืมเธอ วนเวียนๆวนหมู่นกหมู่ไม้ ถ้าไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วย...........ผมก็เบลอๆแฮะๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
