...พูดความโป้กล่าวเท็จ ควรหย่า ควรเลิก พูดเสียดดวงจิตรา อย่าว่า พูดพร่ำแต่ไร้สาร์ ความบ่ อาจเกิด พูดหยาบโลนหยาบช้า อย่าพูด เป็นดี พูดสิ่งที่เกิดแล้ว ความดี เป็นศรี พูดสิ่งเพิ่มราศี เถิดว่า พูดแล้วบ่มีที่ ต้องเดือด ร้อนเนื้อ พูดพร่ำทำนองฟ้า บอกให้ กล่าวไป พูดให้ดีว่าแล้ว ควรพูด พร่ำพูด พูดสิ่งดีไร้สูตร เสร็จสิ้น พูดดั่งสั่งน้ำมูตร ควรอย่า กระทำ พูดเสนาะที่ลิ้น ใส่ไว้ จำจด กล่าวบทโคลงที่ร่าย ยาวยืด อาดอืด กล่าวสิ่งมากถมถืด มากไว้ กล่าวมากอาจดูจืด ไม่น่า สดับฟัง กล่าวแค่หวังท่านได้ ใส่เนตร ใส่กรรณ
5 มิถุนายน 2547 13:19 น. - comment id 280392
หนึ่งฤดูกาลความรักได้เลยผ่าน ดอกไม้ที่เบ่งบานกลับล่วงหล่น ความรู้สึกของฉันเคว้งคว้าง..สับสน ไม่รู้ว่าอีกคนของโค้งฟ้าที่มืดหม่น..จะร้อนรนหรือเปล่า ฉันอยู่ตรงนี้ที่เดิม ความโหดร้ายของกาลเวลาแต่งเติมเพียงความเหงา เวิ้งทะเลทอดยาวซบเซา ระบายหาดทรายเป็นสีเทา..เศร้าเหลือเกิน ฯ แวะมาให้กำลังใจครับ คุณเขียนได้ดีมากเลยนะครับ แต่แปลกไม่มีใครแวะมาเลย กลอนของคุณมีทั้งสัมผัส มีทั้งคติธรรม พร้อมด้วยความสวยงามของบทกลอน อย่าท้อนะครับ เขียนต่อไป ถึงไม่มีใคร ก็ยังมีเมกครับ โชคดีครับ บาย
5 มิถุนายน 2547 14:15 น. - comment id 280420
คิดม่ายออก ... ขอมาอ่านเฉยๆนะคะ..
5 มิถุนายน 2547 19:09 น. - comment id 280579
พูดสิ่งดีพูดไปไม่เสีย พูดมากเมียแน่เสียในใจหญิง พูดมากมากก็ลำบากในใจจริง พูดทิ้งทิ้งไม่ต้องพูดเสียดีกว่า *-*คุณแต่งได้ดีค่ะ ความหมายดีมากๆๆๆๆ*-*