ทำไม ... ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับฉัน เกิดอะไร .. ระหว่างเรา ... อะไรกัน เธอ ... โปรดบอกฉัน ... ทำไม แววตาเธอจึงเปลี่ยนไปเช่นนี้ ช่องว่างที่มี ... คือความเงียบเฉย เวลาที่เคยมี ... ถูกละเลย อย่างไม่อาจเอื้อนเอ่ย ... คำพูดใด สบตาฉันสิคะ ... คนดี แล้วกลั้นใจพูดคำๆนี้ ... มาให้ได้ เราจบกัน ... อย่าปล่อยให้ฉันต้องถาม ... ทำไม ทำไม วันนี้หรือวันไหน ... ช้าเร็วยังไง ... ก็เลิกกัน ...
Completely 4 มิ.ย. 2547 07:11 น. - ID 54739 
672
6
0
4 มิถุนายน 2547 07:35 น. - comment id 279765
อรุณสวัสดิ์ค่ะ โอเล่ ยังไม่นอนอีกหรือ? บทกลอน ....โซหัวใจจังเลย
4 มิถุนายน 2547 08:06 น. - comment id 279774
มาให้กำลังใจจ้า
4 มิถุนายน 2547 09:28 น. - comment id 279792
ในบางครั้ง...บางคำถาม..ก็ไม่มีคำตอบค่ะ... พี่ดาหลาขอให้มีความสุขมากๆนะคะ...
4 มิถุนายน 2547 10:24 น. - comment id 279804
ที่มาถามเพราะต้องการคำตอบหรือ คำตอบคือไม่สนใจไร้ความหวาน ทนต่อไปคงเฝ่าทุกข์ทรมาน เลิกระรานผูกพันนั้นแหละชัวส์
4 มิถุนายน 2547 12:30 น. - comment id 279849
หน้าส่วนตัว
เศร้าจังเลยครับ
แววตา..ปิดบังความจริงได้งัย
น้ำตา...
บอกถึงความอ่อ่นล้าของใจได้
สับสนบนเส้นทางที่ยาวไกล
อยากมีใครสักคนมาดูแล
...ขอเพียงหนึ่งกำลังใจ...
หยิบยื่นให้ในเวลาที่ท้อแท้
จะได้ไม่หลั่งน้ำตายามอ่อนแอ
หากมีใครแยแส...และแคร์สักคน
5 มิถุนายน 2547 08:47 น. - comment id 280313
มาแคร์อีกรอบเช้าวัน เสาร์
5 มิถุนายน 2547 12:45 น. - comment id 280372
โอ hello completely nice to read your poem na kah ..very lovely though..
ยินดีได้มาอ่านกลอนคุณ คอมพลี้ทลี นะคะ
ซิลค์กี้
5 มิถุนายน 2547 18:28 น. - comment id 280546
ทำไมทำไม เกิดอะไรขึ้นตรงนี้ จากคนมีไมตรี เปิดทันทีไม่มีใจ ทำไมทำไม เกิดอะไรจึงหวั่นไหว จากคนเคยมอบใจ กลับเปลี่ยนไปทำไมกัน *-*ชอบค่ะชอบ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
