อยากบอกเธอ...ว่าฉัน...นั้นสุดเหงา อยากมีเงา...เราสอง......จะได้ไหม โปรดอย่าจาก....ฉันนี้......ไปแสนไกล หมดหัวใจ....ฝากไว้.....แค่เพียงเธฮ จะสายไป....หรือเปล่า.....ถ้าขอโทษ เธอยังโกรธ....ฉันอยู่....อีกไหมหนอ จะอีกนาน....เท่าไหร่....ฉันจะรอ แค่เพียงขอ...เธอพร้อม...ยอมคืนดี ตอนนี้รู้......ดีแล้ว.....ว่าทำผิด เพิ่งมาคิด..ผิดนี้...มันคงสาย นอนร้องไห้...ไร้เธอ...ข้างเคียงกาย แสนเดียวดาย....ใจหาย.....คิดถึงเธอ อยากขอโทษ...เธอนั้น....สักล้านคำ ที่เคยทำ...เธอช้ำ...อยู่เสมอ สำนึกแล้ว...เวลา...ที่ห่างเธอ ที่พลั้งเผลอ.....อภัยให้....นะคนดี
ปะการังสีเงิน 3 มิ.ย. 2547 11:37 น. - ID 54703 
994
3
0
3 มิถุนายน 2547 12:30 น. - comment id 279285
จะตอนไหน ใจยังอาวรณ์หา เหม่อสายตา หาใจ ที่หล่นหาย เจ็บปวดร้าว บาดลึก ทั้งใจกาย แทบจะวาย ชีวา พาอาดูร
3 มิถุนายน 2547 21:51 น. - comment id 279573
ขอให้ หากย้อนกลับไปได้ได้แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดน่ะครับ... มาเป็นกำลังใจให้... เขียนได้เศร้าแต่ไพเราะครับ
3 มิถุนายน 2547 22:09 น. - comment id 279589
เคยผิดพลาดวันก่อนฉันนอนนึก ฉันรู้สึกผิดแล้วน้องแก้วเอ่ย ขออภัยให้ฉันสักครั้งเลย แล้วตัวฉันจะเมินเคยที่เคยดูแล *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
