เงาเมฆามาครึ้มอึมครึมมืด กระฟาดฟืดฝืดฝอยเป็นปรอยฝน ใบตาลลู่เตรียมจะล้มด้วยลมบน ฟ้าก็หม่นฝนก็มืดมาทุกมุม ลมเจ้าฤาหรือลมใดช่างร้ายกาจ กัมปนาทฟาดฟ้อมรสุม กระหวัดเหวี่ยงเกลี้ยงกลมลมก็กุม ลมเจ้าอุ้มหอบใบตาลพาลลู่ไป ก่อนใบตาลแตกตาระยะผลิ ลมเจ้าสิวีว่อนละอ่อนใส กลิ่นยอดตาลหวานอ่อนก็ว่อนไป จนใบตาลเติบใหญ่ได้รูปปอง ลมเจ้ากรรมตอนนี้สิพิโรธ กระหวือโกรธกระพือพักหักเป็นสอง เช่นรักเราเจ้าหักล้มได้สมปอง ฟ้าก็ร้องใจก็ร่ำนองน้ำตา ก้านที่หักเหมือนรักพี่ที่คาต้น ส่วนกมลเจ้าลอยไปร้อยหลา พี่ก็รอท้อก็เฝ้าเจ้าคืนมา แต่ลมฟ้าก็พากลอยเจ้าลอยไป พี่คงรอพอฝนพรมลมสงบ ฤาค่ำพลบจบลุปัจจุสมัย ก้านพี่นั้นไม่มีผลิใบใหม่ คงเน่าไปตายบนต้นกมลเรา........
31 พฤษภาคม 2547 23:49 น. - comment id 277860
ใบเจ้านั้นตอนนี้คงไปติด ไปแอบชิดสนิทบนต้นของเขา ฟ้าเลิกหม่นฝนจะซาลมจะเบา ใบอย่างเจ้าก็ยังติดอยู่ที่เดิม... เฮ้อ...............เศร้าเนอะ
1 มิถุนายน 2547 00:02 น. - comment id 277864
ลมหนอลม ใยเล่า เจ้าจึงพัด คลื่นหนอคลื่น ใยจึงซัด ไม่หยุดเฉย ใจหนอใจ ใยเปลี่ยนแปลง ไม่นิ่งเลย คนหนอคน คุ้นเคย ใยทำกัน คลื่น มาเกี่ยวไรด้วยน้อ... เพื่อนช้าน....
1 มิถุนายน 2547 00:03 น. - comment id 277865
** มาโพสต์ให้ตามคำขอ... แหะๆ ง่วงจัง นอนล่ะงับ
1 มิถุนายน 2547 00:26 น. - comment id 277877
เห็นต้นตาลแล้วเปรียบได้คล้ายชีวิต ที่ดวงจิตเธอนั้นเคยมั่นหมาย ว่าจะอยู่เคียงใกล้ไม่กลับกลาย แล้วก็เหมือนต้นตายเมื่อขาดกัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 01:34 น. - comment id 277911
ลีลาเหลือเกิน