* โอ้ความรัก ประจักษ์ใจ ในดวงจิต แห่งมิ่งมิตร คนดี ที่หวั่นไหว รักนั้นแน่ จริงแท้ หรืออย่างไร สื่อสายใย ยังห่วงหา เอื้ออาทร * หลับตาลง ครั้งใด ใจเฝ้าเพ้อ คิดถึงเธอ ในฝัน พลันหลอกหลอน ลืมตาตื่น คราใด ให้อาวรณ์ ใยบังอร เงียบหาย กับสายลม * ปล่อยให้เรา ครวญคร่ำ พร่ำเพ้อหา โอ้กานดา จากไกล ใจขื่นขม อยู่แห่งใด กลับมา ข้าระทม รอชื่นชม น้องนาง เคียงข้างกาย * ณ.วันนี้ ยังมี พี่คอยอยู่ โอ้พธู คนดี ที่ห่างหาย กระท่อมน้อย คอยรัก จักมิวาย ดาวพร่างพราย ดั่งสัญญา ว่าพี่รอ.....ฯ
31 พฤษภาคม 2547 21:30 น. - comment id 277786
มาเยี่ยมชมกระท่อมน้อยคอยนาง
31 พฤษภาคม 2547 23:18 น. - comment id 277833
กระท่อมร้าง ริมปลายนา พาอับเฉา ก่อนสองเรา เคล้าภิรมย์ ชมจันทร์ฉาย แต่วันนี้ พี่เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย มองเดือนหงาย เงียบเหงา เศร้าระทม
31 พฤษภาคม 2547 23:32 น. - comment id 277839
กลับมาหาคนดีที่ห่วงหา ด้วยรู้ว่าในดวงจิตยังคิดถึง แถมด้วยความห่วงใยใฝ่คำนึง ยังคงซึ้งในจิตพินิจครอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ*-*
1 มิถุนายน 2547 05:16 น. - comment id 277938
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ บ้านตรงไหนใดเล่าที่เจ้ารอ จะไปขอนำดื่มสักหนึ่งขัน คงไม่ว่าวอนเอ่ยเผยลำนำ ระลึกคำพรำเขาเราเข้าใจ
1 มิถุนายน 2547 07:23 น. - comment id 277978
กระท่อมน้อยคอยรักสลักจิต แม่มิ่งมิตรพี่คอยเจ้าห่วงหา คงรอนาฏตามคำมั่นและสัญญา หวังสักวันยอดยุพาจะคืนเรือน
1 มิถุนายน 2547 07:24 น. - comment id 277980
กระท่อมน้อยคอยรักสลักจิต แม่มิ่งมิตรพี่คอยเจ้าด้วยห่วงหา คงรอนาฏตามคำมั่นและสัญญา หวังสักวันยอดยุพาจะคืนเรือน
1 มิถุนายน 2547 08:35 น. - comment id 277993
กระท่อมน้อยหลังนี้พี่คอยอยู่ ว่าโฉมตรูคนดีที่คิดถึง ว่าพี่รักนางเจ้าเฝ้ารำพึง เพราะพี่ซื้ง..คอยเจ้า..นั้นกลับมา .................................................
1 มิถุนายน 2547 09:47 น. - comment id 278014
ดาหลามาชื่นชมผลงานของพี่สาวค่ะ... การรอคอยคือความทุกข์แต่ก็เป็นสุขที่ได้รอนะคะ.... คิดถึงพี่เสมอค่ะ....
1 มิถุนายน 2547 10:49 น. - comment id 278032
ณ ชายทุ่งแห่งหนึ่งเด็กเลี้ยงควายนั่งอยู่ริมบึงกันเป็นกิจวัตร มองดูฝูงนกเป็ดน้ำลงมาหาอาหารอยู่กลางบึงอย่างสนุกสนาน ขณะนั้น มีคนจีนมาหาซื้อเป็ดจากชาวบ้านไปขายตามปกติของอาชีพเขา เด็กก็เลยหลอกว่าเลี้ยงเป็ดอยู่ฝูงใหญ่อยู่ในบึงจะขายให้ราคาถูก ๆ ทั้งฝูง คนจีนดีใจได้เป็ดทั้งฝูงราคาไม่กี่สตางค์รีบจ่ายเงินให้เด็กก็รีบกลับบ้านบอกว่าให้ต้อนเป็ดเอาเอง พอคนจีนลงไปแต้อนเป็น นกเป็ดน้ำก็บินขึ้นฟ้าหายไปหมด แกก็วิ่งตามมา ถึง กระท่อมน้อยคอยนาง นี้แหละ แต่ชาวบ้านเขาเรียกเถียงนาตะแกเหนื่อยนักเลยเข้าไปนั่งพักใต้เถียงนา พอดีขนะนั้นมีหนุ่มสาวกำลังมาแอบพลอดรักกันอยู่บนนั้น ตะแกได้ยินเสียงพูดว่าขึ้นสวรรค์แล้ว ๆ ก็ดีใจมาก รีบตะโกนถามหาเป็ดของแกว่า ขึ้นสวรรค์ เห็นเป็ดอั๊วไม๊ ๆ เรื่องกระท่อมน้อยคอยนางก็จบลงด้วยประการฉะนี้ อิอิ
1 มิถุนายน 2547 13:07 น. - comment id 278127
กระท่อมทุ่งคุ้งนาคอยหารัก แลมองพักตร์พี่ยามาคิดาถึง ในห้วงรักห้วงอาวรณ์ย้อนคำนึง ไม่เท่าหนึ่งดวงใจไว้เฝ้ารอ.. มาเยี่ยมนะครับ *-* กลอนไพเราะมากครับผม *-*
1 มิถุนายน 2547 14:12 น. - comment id 278157
มาเป็นกำลังใจจ้า เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
1 มิถุนายน 2547 20:05 น. - comment id 278383
^__________________^ มาหั้ยกำลังใจครับ.....เพราะมากครับ เมกไม่ค่อยว่าง ขอโทษนะครับไม่มีเวลาคอมเม้นท์
1 มิถุนายน 2547 20:08 น. - comment id 278384
***...คุณรพี พรรณราย..** ขอบคุณมากค่ะ...ยินดีต้อนรับนะคะ... ***...คุณดาหลา...*** ความสุข..ที่ได้รอคอย..คนที่รักเราและเรารักค่ะ...เป็นความห่วงใย..จากใจสองดวงจ๊า....ขอบคุณน้องมากค่ะ..คิดถึงเช่นกันนะจ๊ะ... ***...คุณเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ...*** ขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจ...ตลอดมา..จะแวะไปเยี่ยมนะ...
1 มิถุนายน 2547 20:20 น. - comment id 278396
ราชิกา...ขอตอบเพื่อนๆในวันพรุ่งนี้นะคะ..ขอบคุณมากค่ะ. .
1 มิถุนายน 2547 20:24 น. - comment id 278398
มาครับ..ชอบกระท่อม..ไม่ชอบตึกสวยๆ... เขียนดีครับ..ยังหลวมอยู่นิด...ลองบีบคำดูครับ... ระลึกถึงเสมอเช่นกันครับ...สวัสดี
1 มิถุนายน 2547 20:29 น. - comment id 278406
นอนชำเลืองมองหลังคาที่แหว่ง ลมพัดแรงกระพรือพัดพาบพาบ ขลุ่ยที่เป่าเร้าอุราแสนกำซาบ น้องรู้รับหรือไม่พี่นอนคอย. แก้วประเสริฐ. อิอิ....เหงาะอย่างเดียว
4 มิถุนายน 2547 19:14 น. - comment id 280010
ติดตามมาอ่านด้วยชื่นชมเสมอ... ถ้าเป็นกระทอมน้อยคอย...นาย จะบอกว่าอยากให้เป็นเราจัง...อิอิ เขียนได้ดีครับ มาช้าคงไม่ว่า ตั้งใจมาด้วยใจ
4 มิถุนายน 2547 20:12 น. - comment id 280045
ขออภัย..ที่มาตอบช้า..เนื่องด้วยไปต่างจังหวัดพึ่งกลับมาวันนี้ค่ะ..ขอเป็นวันพรุ่งนี้นะคะ..จะพยายามตอบให้ครบทุกท่าน...เพราะวันอาทิตย์นี้...จะต้องเดินทางไกลไปราชการอีก 15 วัน...คงจะห่างหายจากที่นี่นานพอสมควร...ยังคิดถึงเพื่อนนักกลอนทุกท่านเสมอค่ะ....
5 มิถุนายน 2547 18:05 น. - comment id 280516
***...คุณชัยชนะ...*** กระท่อมน้อยกลางไพรใจเหว่ว้า ริมท้องนาเดียวดายกายโศกศํลย์ คิดถึงเธอละเมอหามาทุกวัน รอร่วมฝันกระท่อมน้อยที่คอยนาง.....ฯ กระท่อมนี้..คงจะอยู่ต่างประเทศจ๊ะ..ก็ประเทศลาวไงคะ...สาวลาวสวยมั้ย...น้องชัย..ทราบแล้วตอบด้วย..อิอิ...
5 มิถุนายน 2547 18:07 น. - comment id 280517
***...คุณผู้หญิงไร้เงา...** กระท่อมน้อยคอยนางวางใจเจ้า หญิงไร้เงาคนดีที่ห่วงหา อยู่แห่งใดใจส่งถึงกานดา ราชิกา..คิดถึงเธอละเมอคอย....ฯ คิดถึงน้องเช่นกันค่ะ..
5 มิถุนายน 2547 18:10 น. - comment id 280525
***...คุณอาภาภัส...**** บานหลังนี้มีดวงใจให้เสมอ ขอเพียงเธอแวะเวียนมาสักหน ขอต้อนรับด้วยดวงจิตมิ่งมิตรดล มอบให้คนน่ารักจักรอคอย....ฯ ยินดีต้อนรับตลอดเวลานะคะ..ขอบคุณที่แวะมาค่ะ...
5 มิถุนายน 2547 18:12 น. - comment id 280531
***...คุณกาพย์นภาลัย...*** กาลเวลาผ่านไปให้ครุ่นคิด ยอดดวงจิตจากไกลใจหวั่นไหว ดวงกมลคนดีอยู่ที่ใด จงคลาไคลกลับคืนเรือนเยือนรักคอย...ฯ ขอบคุณมากค่ะ...
5 มิถุนายน 2547 18:14 น. - comment id 280532
***...คุณMagic...*** กระท่อมน้อยคอยเธอละเมอฝัน ยอดชีวันกลับมาหาเถิดหนา ยังเฝ้าคอยน้องน้อยนะแก้วตา คืนกลับมารับขวัญวันพี่รอ.....ฯ ดีใจที่มาทักทายกันนะคะ..
5 มิถุนายน 2547 18:18 น. - comment id 280535
***...คุณฤกษ์...*** นิทานเรื่องนี้...สอนให้รู้ว่า..อย่าปลูกกระท่อมไว้ท้องนา...จริงเปล่าคะ...คุณฤกษ์.. ขอบคุณมากค่ะที่มาเล่าเรื่องให้ฟัง...คนเล่า..เล่าเหมือนในเหตุการณ์จริงอ่ะ...ิืิอิอิ...
5 มิถุนายน 2547 18:21 น. - comment id 280538
***...คุณพู่กันของหูกวาง...*** กระท่อมทุ่มคุ้งนาคอยหารัก ด้วยใจภักดิ์คิดถึงคนึงฝัน แม้จากไกลใจรักปักชีวัน เพื่อพบกันรักแท้อย่างแน่นอน....ฯ ขอบคุณมากจ๊ะ..หายไปนานจัง..คิดถึงนะคะ..
5 มิถุนายน 2547 18:25 น. - comment id 280542
***...คุณเมกกะ...**** น้องเมก..แวะมาพี่ก็ดีใจแล้วล่ะค่ะ...ขอบคุณมากจ๊ะ... ***...คุณผู้เฒ่า...*** ขอบคุณในคำแนะนำ...จะพยายามปรับปรุงนะคะ..ระลึกถึงเช่นกันค่ะ.. ***...คุณแทนคุณแทนไท...*** เอาอย่างนั้นเลยหรือคะ....ไม่ค่อยกล้าเลยอ่ะ...ขอบคุณที่ติดตามมาตลอด...ชื่นชมคุณเช่นกันค่ะ...
5 มิถุนายน 2547 18:30 น. - comment id 280548
***...คุณแก้วประเสริฐ...*** ขลุ่ยครวญครางนางคอยพลอยเหว่ว้า อนิจจาดึกแล้วแก้วตาฉัน ยังไม่นอนวอนเธอเพ้อรำพัน เสียงขลุ่ยนั้นครางครวญป่วนปั่นใจ....ฯ สงสัยต้องเหงาต่อเสียแล้วค่ะ...อิอิ..