วอนวสันต์

รพี พรรณราย

สายฝนโหมชโลมหล้าคืนฟ้าหมอง
ไอละอองพรมหญ้าเหมือนผ้าห่ม
กิ่งใบสนเสียดส่ายตามสายลม
ดังคนตรมวุ่นวายฟายน้ำตา
ด้วยหัวใจแหลกยับกับอดีต
เหมือนคมมีดเฉือนเชือดเลือดไหลบ่า
หาไม่พบความสุขใสแต่ไรมา
อนิจจา..!แล้วจะปรับทุกข์กับใคร
ก้าวผ่านหนาวผ่านฝนและผ่านร้อน
เที่ยวซอกซอนมิรู้แห่งตำแหน่งไหน
ทุรนร่างเร่าร้อนดังฟอนไฟ
มิเคยได้สงบจิตสักนิดเดียว
วอนสายฝนช่วยชะล้างให้ว่างเปล่า
เกลื่อนรอยเงาระงับซับทรวงเสียว
ให้เบาบางจางหายสลายเกลียว
แม้อยู่เดียวคงทนได้ไปวันวัน.				
comments powered by Disqus
  • รพี พรรณราย

    31 พฤษภาคม 2547 21:07 น. - comment id 277766

    กราบกรานทุกท่านที่เรียงรายรจนาในบ้านอันอบอุ่นแห่งนี้  โปรดเมตตาแนะนำสั่งสอนคนอ่อนหัดผู้หนึ่ง 
    ฝัน....อยากเขียนบทกลอนเป็น แค่เป็นก็พอ กรุณาเถิดช่วยแนะนำ  สิ่งไหนควรแก้ไข สิ่งไหนควรสังวรณ์ ช่วยชี้นำแก่คนอ่อนหัด
    ตัวตน เป็นนักสังคมสงเคราะห์ของ รพ.รัฐแห่งหนึ่ง เข้าคลุกคลีกับเพื่อนและพี่ในชมรมวรรณกรรมลุ่มน้ำตาปี  ได้รับคำแนะนำ ชักชวนให้มานำเสนอความคิดอ่านที่อ่อนหัดที่นี่
    ขอบพระคุณทุกท่านที่เมตตา.
  • อัลมิตรา

    31 พฤษภาคม 2547 21:59 น. - comment id 277799

    อยากช่วยคุณนะคะ แต่อัลมิตราก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะมีความสามารถพอหรือเปล่า เท่าที่อัลมิตราเขียนได้พอจะอ่านรู้เรื่อง (แต่ยังต้องพัฒนาอีกแยะ) อัลมิตราเองก็ต้องเรียนรู้จากครูเช่นกันค่ะ ครูของอัลมิตราใจดี ไม่ทราบว่าคุณจะรังเกียจไหม ที่อัลมิตราแนะนำให้คุณไปขอคำปรึกษาจาก ครูไหวใจร้าย ที่ ..
    
    http://www11.brinkster.com/kcpricha/db/forum/default.asp
    
    หมวดทำได้ตามใจคือไทยแท้ .. ค่ะ  
    
    อัลมิตราทำได้แต่เพียงแนะนำเท่าที่อัลมิตราเคยอาศัยเวปนั้นหัดเขียนร้อยกรองมา .. ขอบคุณค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    31 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 277830

    วอนพระพายช่วยพัดสบัดหน่อย
    ให้ค่อยค่อยแล้วจางหายสลายฝัน
    ความเจ็บปวดรวดร้าวในชีวัน
    ของพระพายช่วยฉันหน่อยเป็นไร
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ ส่วนเรื่องคำแนะนำ ผู้หญิงไร้เงาไม่เก่งเลยไม่ขอแนะนำแต่ประการใดนะค่ะ*-*
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    1 มิถุนายน 2547 00:44 น. - comment id 277886

    แหะๆๆ  เพิ่งหัดเหมือนกันค่ะ...
    ก็มาอาศัยเรียนรู้ และขอคำแนะนำจากที่นี่เหมือนกันค่ะ
    แต่ความจริงงานของคุณรพี  เขียนได้ไพเราะฟังรื่นหูมากนะคะ  
    ยังคิดว่าจะแอบเรียนจากคุณรพีเหมือนกันเลย  อิอิ..
    ..............................................................................................
    
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
    
  • อาภาภัส

    1 มิถุนายน 2547 05:02 น. - comment id 277934

    โห..เขียนขนาดนี้  โห..เพราะมากค่ะ จะคอยอ่านค่ะ
  • กาพย์นภาลัย

    1 มิถุนายน 2547 08:14 น. - comment id 277987

    วอนพิรุณพัดไอเศร้าเร้าใจข้าฯ
    วอนวสันต์พัดพาหัวใจหงอย
    วอนฝนแก้วฝนรักมาพรมปรอย
    ให้ชื่นใจกนิษฐ์น้อยที่คอยเธอ
    
    
    
  • รพี พรรณราย

    1 มิถุนายน 2547 21:13 น. - comment id 278453

    คุณอัลมิตรา ขอบคุณครับที่เมตตา ผมพยายามไปตามURL ที่คุณให้ไว้ แต่ยังเข้าไม่ได้ ที่ชุมพรช่วงนี้การจราจรทาง Cyber สับสนวุ่นวายมาก  คุณอัลมิตราใจดีสมคำร่ำลือ พี่พรระวีแจ้งว่าคุณอัลมิตรามากด้วยความสามารถจนน่าทึ่ง เป็นอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน รวมทั้งจริงใจต่อมิตรสหายเสมอ
    คุณลี่ ขอบคุณนะครับ  คนอ่อนหัดดีใจที่ได้รับคำชมเชย อย่าเอาแต่ชม ติมั่งนา
    คุณอาภาภัส ขอบคุณครับ อ่านงานของคุณเสมอ
    คุณกาพย์นภาลัย ขอบคุณนะครับที่ให้กำลังใจ
    คุณผู้หญิงไร้เงา รายนี้พี่พรระวีเคยการันตีในน้ำใจไมตรีต่อผองเพื่อน เห็นจะจริง.
  • rain..

    4 มิถุนายน 2547 21:43 น. - comment id 280112

    เรน..มีความเห็น ..เหมือนพี่ลี่เลยนะคะ..
         ไพเราะ ..มากเลยคะ..
      เรน..แอบปริ้นคำ ..สัมผัสไว้ด้วย ..ดิคะ..
             ...
                 
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน