หน้าส่วนตัว
จะเรียงถ้อยร้อยรักพลางครุ่นคิด
ร้อยชีวิตคิดร้อยหัวใจใคร่แถลง
เพียงคิดไปใคร่จะทำจำเนียรแจง
สุดจะแสร้งเพราะจิตใจใคร่กระทำ
สำเนียงแจ้วแว่วหวานผ่านระริก
หวามชีวิตจิตดวงใจให้ระส่ำ
รำพึงเพรียกพลิ้วหวานในการร่ำ
การกระทำผ่านชีวิตคิดหวามใจ
เพียงแรกพบสบพักตร์รักหรือนี่
ดวงใจที่ว้าเหว่ให้หวั่นไหว
สำเนียงแจ้วแว่วหวานซึ้งกระไร
โยกจิตใจไหวหวั่นดูสั่นคลอน
นี่นะหรือที่เขาว่าความรัก
เมื่อประจักษ์หัวใจคล้ายหลอกหลอน
มันงวยงงสั่นสะท้านช่างบั่นทอน
จิตใจอ่อนหวามหวิวพลิ้วกายา
สุขต่างพรั่งพรูสู่ในห้วงชีวิต
นอนยืนคิดพิศอะไรให้หรรษา
นั่งคนเดียวยังยิ้มอิ่มอุรา
แม้ฝนฟ้ายังแลเห็นงามวิไล
นี่นะคือโรครักประจักษ์จิต
ใครที่ติดโรคนี้เหมือนบ้าใบ้
ใครไม่ผ่านไม่รู้เป็นอย่างใด
โอ้ไฉนคนทั้งหลายจึงบ้ารัก
ดุจตัวฉันนั้นผ่านวันวานอดีต
แล้วถูกปลิดหักไปเสียดายนัก
ยังสุดซึ้งตรึงใจใคร่ประจักษ์
หาความรักสักครั้งจากใจจริง.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 31 พ.ค. 2547 15:39 น. - ID 54513 
1135
16
0
31 พฤษภาคม 2547 16:11 น. - comment id 277631
นี่นะหรือที่เขาว่าความรัก เมื่อประจักษ์หัวใจคล้ายหลอกหลอน มันงวยงงสั่นสะท้านช่างบั่นทอน จิตใจอ่อนหวามหวิวพลิ้วกายา ชอบท่อนนี้ค่ะ นึกภาพตัวเองออกเลยตอนมีความรัก มาทักทายคุณแก้วค่า
31 พฤษภาคม 2547 16:17 น. - comment id 277638
โอ้..โรครัก..มาทายทัก..แก้วประเสริฐ ให้บรรเจิด..กลอนงาม..ยามเป็นไข้ รักหนอรัก..รุมเร้า..ในฤทัย เป็นไข้ใจ..ใคร่รัก..โอ้..นักกลอน (กลอนรักร้อน ๆ จ้า) .....................................................................
31 พฤษภาคม 2547 16:31 น. - comment id 277647
นี่นะหรือคือความรัก ยากจะหักจิตใจไม่ใฝ่หา อยากจะลืมเธอลงตรงเวลา ไม่อยากจะห่วงหาเธอเหมือนเคย ก็เพราะรักเธอนั่นหละทำไม่ได้ เพราะหัวใจของฉันมั่นเปิดเผย ว่าคิดถึงคิดดีที่ละเลย และเป็นห่วงมากกว่าเคยเฉลยมา แต่เธอนั้นมิเคยห่วงเต็มทรวงหนัก มีแต่พักความรักหักอุษา ทำฉันเจ็บเหลือจะกล่าวเล่าคำลา แถมยังมีใครใหม่มาน่าเศร้าใจ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
31 พฤษภาคม 2547 17:25 น. - comment id 277668
แต่งกลอนได้มีความหมาย และไพเราะมากค่ะคุณแก้วประเสริฐ
31 พฤษภาคม 2547 20:10 น. - comment id 277743
นี่แหละน๊าา ... ความรัก .. เฮ้ยยย .. . แวะมาทักทายกลอนเพราะๆค่ะ .. (( เพราะมากเลยค่ะ ))
31 พฤษภาคม 2547 20:32 น. - comment id 277752
โอ้ความรักประจักษ์แท้แน่ดวงจิต แห่งมิ่งมิตรคนดีที่หวั่นไหว รักนั้นแน่จริงแท้หรือดวงใจ สื่อสายใยยังห่วงหาเอื้ออาทร หลับตาลงครั้งใดใจเฝ้าเพ้อ คิดถึงเธอในฝันพลันหลอกหลอน ลืมตาตื่นขึ้นมาให้อาวรณ์ ใยบังอรเงียบหายกับสายลม ปล่อยให้เราครวญคร่ำพร่ำเพ้อหา โอ้แก้วตาจากไกลใจขื่นขม อยู่แห่งใดกลับมาข้าระทม รอชื่นชมน้องนางเคียงข้างกาย ณ.วันนี้ยังมีพี่คอยอยู่ โอ้พธูคนดีที่จางหาย กระท่อมน้อยคอยรักจักมิวาย เดือนพร่างพรายดั่งสัญญาว่าพี่รอ....ฯ มาขอแจมกลอนด้วยค่ะ..แฝดเพื่อน..
31 พฤษภาคม 2547 20:55 น. - comment id 277760
..........วิจิตรไม่ได้บ้ารักนะ อยากมีรัก.........แค่อยู่ในอารมณ์รัก คงไม่เรียกว่าบ้ารักนะครับ .............................................
31 พฤษภาคม 2547 22:04 น. - comment id 277801
นี่นะคือโรครักประจักษ์จิต ใครที่ติดโรคนี้เหมือนบ้าใบ้ ใครไม่ผ่านไม่รู้เป็นอย่างใด โอ้ไฉนคนทั้งหลายจึงบ้ารัก เพียงคนเดียวชอบบทนี้ค่ะ เหอๆ เพราะติดโรคนี้แบบเรื้อรังรักษาไม่หายแล้ว คิดว่าจะหายตอนหมดลมหายใจค่ะ ^ ^ มีความคิดบางอย่างขึ้นมาค่ะ ว่าหากรักแล้วทำให้เราต้องเจ็บปวดเหมือนกับเป็นโรคเรื้อรังรักษาไม่หาย กับตัดรักให้ขาดแล้วเจ็บปวดเหมือนประสบอุบัติเหตุร้ายแรงสาหัสเจียนตายแต่ครั้งเดียวหายหรือไม่ก็ตายไปเลย แหะๆ จะเลือกอะไรดีคะ ถามแบบสมมตินะคะ ไม่ใช่ชีวิตจริงหรอกค่ะ คืนนี้ราตรีสวัสดิ์นะคะ ฝันดีค่ะ
31 พฤษภาคม 2547 23:48 น. - comment id 277857
ช่างไพเราะ หวานรื่นหูจริงๆ เลยค่ะ...อิอิ ............................................................. ลี่...ผู้มาเยือน .
1 มิถุนายน 2547 11:44 น. - comment id 278061
คุณ นางฟ้าซาตาน
ขอบคุณมากครับที่ชอบ เห็นหายไปพอแต่งกลอนส่งไว้ผมไปต๊กใจนึกว่าจะเลิกเสียแล้วใจหายหมดเลย คิดว่าเพื่อนจะเบื่อเสียแล้วล่ะ ขอบใจมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 11:47 น. - comment id 278066
คุณ magic
เป็นไข้รักมักหายหากได้รัก
ถ้าช้ำนักหากมีรักมาใหม่
จะหายไปรวดเร็วและทันใด
ถ้ามีใครมาฟูกฟักรักเรา.
แก้วประเสริฐ.
..อิอิ....ตอบกลอนร้อนๆนะจ๊ะ
1 มิถุนายน 2547 11:53 น. - comment id 278068
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
เพราะห่วงหาอาทรห์อ้อนใจเหลือ
มันเหลือเฟือเขาเบื่อจึงหนีหาย
ลาลับล่วงหน่วงใจให้กลับกลาย
สูญสลายใจเคยรักที่ภักดี
ตามไปง้ออ้อนวอนด้วยใจซิ
เขากลับปริปากว่าเสียนะซิ
ต้องก้มหน้ากลับมาช้ำฤดี
เสียไปนี้ต้องมานั่งอกตรม.
แก้วประเสริฐ.
ขอบใจมากจ้าท่านผู้หญิงฯคนสวย
1 มิถุนายน 2547 11:57 น. - comment id 278070
คุณ กาพย์นภาลัย
ขอบคุณมากเลยครับ ผมก็พยายามสรรหาสิ่งต่างๆฝากเพื่อนเสมอ หากผิดพลาดอย่างใดก็ขอให้เพื่อนอภัยให้ด้วยนะครับ ขอบคุณที่มาให้กำลังใจเสมอครับ
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 12:14 น. - comment id 278082
คุณ ราชิกา แฝดเพื่อนรัก
ความไร้รักขาดสบั้นมานั่งคิด
ดีนะมิตรเช่นคุณแม่คนสวย
มาช่วยปลอบกำลังใจให้ด้วย
จึงได้ช่วยผ่อนคลายรักโศกตรม
หากขาดมิตรที่สนิทเช่นคุณแล้ว
คงไม่แคล้วมานั่งเฝ้าขื่นขม
ทำอะไรไม่ได้ดีด้วยอกตรม
สุดจะขมสุดขื่นไม่ชื่นใจ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบใจเพื่อนรักมากนะครับ
1 มิถุนายน 2547 12:17 น. - comment id 278085
คุณ วิจิตร ภู่เงิน
ก็แสดงว่าคุณยังไม่ได้ดีกรีสอบผ่าน เพียงอยู่แค่ขั้นทดลองงานเท่านั้นเองแหละครับ หากได้ประกาศนียบัตรแล้วก็จะรู้ว่านรกมีจริงครับ.....อิอิ..... ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 12:20 น. - comment id 278086
คุณ เพียงคนเดียว
มันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตครับ ที่ทุกคนต้องเคยผ่านในสนามนี้แล้วจะต้องประสบกันทั้งสิ้น เว้นแต่ไม่เข้าสนามเท่านั้นเองแหละครับ ขอบคุณเพื่อนมากนะครับที่แวะมาให้กำลังใจผมเสมอมาไม่เคยลืมเพื่อนคนนี้เลย
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 12:26 น. - comment id 278091
คุณ ลี่....ชวนมาเยือน
ขอบคุณมากครับ สมแล้วที่เราเป็นเพื่อนกันที่มาให้กำลังใจแก้วฯเสมอไม่ขาด ขอบคุณอีกครับในคำชมจะพยายามในโอกาสต่อไปครับ
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 13:58 น. - comment id 278150
ถ้ารู้แล้วว่ารักต้องุกข์แล้วไยไขว่คว้าหารัก! มาเป็นกำลังใจจ้า
1 มิถุนายน 2547 14:47 น. - comment id 278190
คุณ เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ไม่รู้ซิคงเป็นไปตามธรรมชาติเรียกร้องกระมัง ถ้ารู้ตอบให้ทีซิคนเก่ง ขอบใจมากจ้า
แก้วประเสริฐ.
1 มิถุนายน 2547 22:51 น. - comment id 278542
ค่ะ..เพราะดี....ขอบคูณนะคะ..ส่งมาอีกนะ
2 มิถุนายน 2547 00:52 น. - comment id 278634
คุณ อรภา
ครับขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
