คิดถึงเธอ เหลือเกิน....... เธอจะรู้อยู่บ้างไหม เสียงหัวใจร่ำไห้.... คร่ำครวญ.......สุดถวิล อยากบอกเธอว่า......ตอนนี้ ใจฉันมันยังไม่ชิน น้ำตารินล่วงหล่น.... ไม่สิ้น....... จากดวงตา แม้รู้ดี.....ถึงเหตุผลวันนี้....ที่เราต้องลาจาก จำต้องพลากห่างกัน..... เนื่องจากการศึกษา จะขอตั้งใจ....พากเพียร.. เรียนให้จบปริญญา ถึงอ่อนล้า.....ยังรู้ว่ามีเธอเคยเป็นกำลังใจ ขอเวลาแค่ปีเดียว...... ที่เรานั้นจำต้องห่าง จะยอมทนอ้างว้าง....ก็เพื่อวันข้างหน้าที่สดใส อย่ากังวลไปเลยน่ะ......ว่าฉัน...จะมีใคร ใจทั้งใจ.......จะขอฝากเอาไว้ให้อยู่กับเธอ ยังจำภาพเราร่ำลา.....ตรงที่ทางสายใต้ใหม่ น้ำตาไหลอาบแก้ม....... ให้อายคนเป็นหนักหนา รถเคลื่อนผ่านหน้าเธอ....ยังมองตามจนพ้นสุดสายตา รู้ดีว่าอีกไม่ช้า ......เราจะกลับมา..... เป็นเหมือนอย่างเดิม
ปะการังสีเงิน 29 พ.ค. 2547 19:36 น. - ID 54423 
1049
3
0
29 พฤษภาคม 2547 21:42 น. - comment id 276511
รอหน่อยนะคนดี อีกแค่สองปีจะกลับมาหา รับประกันและสัญญา จะเหมือนเดิมเสมอในหัวใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่เอเรียนอะไรค่ะแค่ปีเดียวจบ สงสัยจัง เพราะปกติอย่างน้อยน่าจะสองปีทั้งนั้น อิอิ*-*
29 พฤษภาคม 2547 22:07 น. - comment id 276529
ขึ้นรถไฟใจสั่นขวัญสะท้าน ช่างเนิ่นนานหนึ่งปีที่ไกลห่าง เรียนจบจะกลับมาหาน้องนาง อย่าจืดจางรักนี้ที่คอยรอ
30 พฤษภาคม 2547 00:43 น. - comment id 276635
แวะมาทักทายคับ... .
30 พฤษภาคม 2547 00:57 น. - comment id 276653
แต่งได้เพราะน่ะ ชอบๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
