แม้ตะวันจะจากลากาลเปลี่ยนผัน เพื่อนจ๋าเพื่อนคึดถึงกันบ้างหรือเปล่า ถึงว่าเธอจะโทรหาเป็นครั้งคราว เมื่อมองดาวฉันยังเห็นเป็นหน้าเธอ เหม่อมองเดือนเยือนนภายามราตรี เธอรู้ไหมเพื่อนคนนี้มันยังเพ้อ อยากให้รู้ว่าคิดถึงนะเพื่อนเกลอ คิดถึงเธอมากที่สุดหยุดห้ามใจ ใบไม้พริ้วปลิวสะบัดพ้ดไปมา วอนขอฟ้าช่วยเป็นใจให้คิดถึง มิตรภาพของพวกเรายังตราตรึง ฉันคนึงนึกถึงกันฉันเพื่อน.....เธอ
28 พฤษภาคม 2547 23:14 น. - comment id 276096
ขอเปลี่ยนจากพ้ด เป็น พัดนะครับ โทษสำหรับคนอ่านด้วยอ่ะคับ
28 พฤษภาคม 2547 23:33 น. - comment id 276107
แม้ว่ากาลจะเปลี่ยนไปไม่คงที่ แต่ในใจที่มีเธอกับฉัน ยังเหมือนเดิมที่ชิดใกล้ให้ผูกพัน ก็สองเราเป็นเพื่อนกันนั้นนะเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ ส่วนการแก้ไข ให้เข้าหน้าตัวเอง แล้วมามองดูที่ท้ายชื่อกลอน จะมีสัญญลักษณ์
29 พฤษภาคม 2547 10:19 น. - comment id 276237
ให้ท้องฟ้าห่อหุ้มความรักไว้ ให้กำลังใจคอยช่วยสานฝัน ให้แสงแดดที่สาดส่องอยู่ทุกวัน ดูแลความผูกพันธ์ของฉันและเธอ ให้สายลมห่มหอบความคิดถึง บอกเธอสักครั้งหนึ่งว่าคิดถึงเสมอ ให้ดวงดาวยามค่ำคืนบอกกับเธอ ว่า แม้ไม่เจอเธอก็อยู่ในใจ **แวะมาทักทายครับ**
30 พฤษภาคม 2547 03:45 น. - comment id 276724
:)
9 มิถุนายน 2547 11:07 น. - comment id 282273
เพื่อน ยังไงก็คือเพื่อนเสมอ :-)