เมื่อสังคมนิยมบริโภค โลกทั้งโลกต่างนิยมการแข่งขัน คนมากมายไขว่คว้าแย่งชิงกัน เพื่อได้มาซึ่งฝันอันเร้าใจ ต่างควานหาล่าตามค้นความฝัน กินเกียรติกามสืบพันธุ์น่าหลงใหล ไม่มีใครสนใจในตัวใคร ถ้าไม่กล่าวถึงกำไรไร้ท่าที ทำอะไรต้องใช้เงินขึ้นนำก่อน เรื่องการผ่อนก็นิยมสังคมนี้ เน้นกระตุ้นบริโภคว่าเรื่องดี จะเป็นหนี้เท่าไรค่อยว่ากัน แล้วทำงานเพื่อหาเงินคือเรื่องหลัก ทำงานหนักแต่ความคิดไร้สร้างสรรค์ เงินเดือนออกใช้จ่ายจนมือมัน ภาระนั้นสะสมทุกสิ้นเดือน เหล่านี้คือวิถีทุนนิยม ที่สะสมเรื้อรังคอยทิ่มเฉือน ผู้รู้นทันบางคนเริ่มออกเตือน อย่าลอยเลื่อนตามกระแสแห่กันตาย
26 พฤษภาคม 2547 21:27 น. - comment id 274976
ไม่อาจหยุดฉุดรั้งดั่งใจคิด ทุนนิยมพ่นพิษจิตสับสน หลงทางกันทั่วหน้าสามัญชน สังคมปล้นน้ำใจจากไทยแลนด์
26 พฤษภาคม 2547 21:50 น. - comment id 274993
ด้วยทรัพย์สินมีน้อยพลอยซื้อหา ให้ได้มาซึ่งความสุขสนุกนั้น ลืมไปว่าเงินมีน้อยด้อยชีวัน กลับเมามันมั่วแต่บ้าข้านิยม ที่คนอื่นเข้ามีต้องมีบ้าง ทำทุกอย่างเพื่อได้มาพาสุขสม จึงทำให้เกิดหนีที่จ่มจม ทั้งสังคมเพราะนิยมเอื้ออาทร *-*โครงการเอื้ออาทรมาให้ ประชาชนส่วนใหญ่ก็เลยไม่อยากขัดศรัทธา อิอิ ชอบกลอนบทนี้จังเลยค่ะ*-* มิใช่คน
26 พฤษภาคม 2547 21:58 น. - comment id 275002
ด้วยเห็นใครเขามีโน้นนี้นั้น จึงทำให้เราพลันมาซื้อหา ไม่มีจ่ายก็ได้เครดิตมา ทำอุราสดใสให้จ่ายเพลิน พอถึงเดือนเลือนลางห่างสดใส แล้วก็พาเศร้าหทัยอย่างมองเมิน ด้วยเพราะว่าเครดิตติดลบเกิน จำต้องเดินก้มหน้าน้ำตาริน เพราะว่ามั่วฟ้งเฟืองเจอโน้นนี่ แล้วก็รู้สึกดีจึงถวิล ซึ่งสุดท้ายก็ได้หลั่นน้ำตาริน เมื่อเขายึดหมดสิ้นไม่จ่ายตังค์ *-*ชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
27 พฤษภาคม 2547 22:56 น. - comment id 275548
เขียนได้ดี นะ แต่ อ่านยาก ตัวหนังสือตกบรรทัดน่ะ
28 พฤษภาคม 2547 00:41 น. - comment id 275644
น้องใหม่คนนี้ขอขอบคุณทุกคนที่ติชมครับ
31 พฤษภาคม 2547 20:17 น. - comment id 277746
เขียนได้ดีค่ะ..สื่อได้ชัดเจน..แวะมาเยี่ยมชมนะคะ...พี่ราชิกา..มาให้กำลังใจนะจ๊ะ...