๏ พลับพลึงพึงพับไว้..........วางอับ ผู้อื่นยังอาจจับ...................จาบจ้วง เรียมพึงแม่พึงลับ..............พ้นเหล่า.........พาลเอย ผู้แอบอาจเอื้อมล้วง.............อกร้อนเรียมหวง ฯ ๏ ดวงใจจึงเร่าร้อน...........แรงรัก ไฟดับกัปฤๅหัก..................เหตุหั้น โหมหวงห่วงนางจัก............นานจาก.........กันนอ นี่จะหาใดกั้น.....................เก็บน้องนวลสงวน ฯ ๏ ทวนทบถ้วนถี่แล้ว...........ถึงลด........ร้อนนา นางเก็บไหนสะกด...............สกัดได้ สงวนนวลใคร่ครวญอด.......คอยแอบ.....ใจแม่ คนอื่นเขาฤๅใกล้.................เกลือกให้นวลหมอง ๚ ๒๖ พฤษภาคม ๒๕๔๗
26 พฤษภาคม 2547 10:19 น. - comment id 274664
แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ มาชื่นชมผลงานนะค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 11:24 น. - comment id 274698
ขอบคุณที่รังสรรค์โคลงงามให้ชมเสมอครับ
26 พฤษภาคม 2547 12:37 น. - comment id 274746
มาเป็นกำลังใจ+ทักทาย มาตามผลงานด้วยค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 13:15 น. - comment id 274775
มาขออนุญาตหัดต่ออีกทีนะคะ ..............................................
26 พฤษภาคม 2547 15:03 น. - comment id 274817
สวัสดีค่ะคุณหมอ..สบายดีนะคะ มาสุขใจกับภาษาโคลงที่ไพเราะและมีความหมายเสมอ
26 พฤษภาคม 2547 23:36 น. - comment id 275085
พลับพลึงพวงช่อนี้ งามงด หอมรื่นชื่นฉ่ำรส ตลบฟุ้ง จับจูงจิตจ่อจด ฟุ้งซ่าน ขอซุกใต้มืออุ้ง นาฏน้องพลับพลึง นิราศสีชัง โดนคนชื่อสี ชังให้หรือเปล่าครับ เงียบหายไปเลย
27 พฤษภาคม 2547 09:14 น. - comment id 275160
อ่า...นิราศ สีชัง ย้ายวิก ไปที่นี่ครับ http://www.thaipoet.org/webboard/view.php?category=thaipoet&wb_id=12
27 พฤษภาคม 2547 16:28 น. - comment id 275361
แต่งดีมากๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ