ทางสัญจรรอนร้างกลางราวไพร พิสูจน์ใจนักสู้ผู้แกร่งกล้า ยอมเดี่ยวโดดโลดไปในพนา หรือหันหลังกลับมาเข้าสู่เมือง ท่ามกลางจิตคิดแปรแก้เป้าหมาย คลื่นความกลัวกรีดกรายเข้าหนุนเนื่อง ใจระส่ำพร่ำไหวให้ขุ่นเคือง หมุนฟันเฟืองความท้อให้ก่อตัว ทวนเป้าหมายหลายคราฟ้ายิ่งพลบ ไร้แสงคบส่องทิศจิตสลัว เฮือกสุดท้ายใจนักสู้ผู้ไม่กลัว สิ้นระรัวตัดสินสู่ถิ่นไพร หากไร้เพลิงโชนไฟใช้ส่องทาง ยังมีจันทร์กระจ่างพร่างฟ้าใส หากเดือนดับลับหล้าในคราใด ดาริกามิไร้ให้แสงดาว หากไร้น้ำดื่มกินสิ้นธารแล้ว ยังมีแววน้ำค้างกลางห้วงหาว ให้ลิ้มรสสดชื่นอยู่ดื่นพราว เพลาเช้าพร่างไปในพนา หากนานวันเกลี้ยงกลดหมดเสบียง คงพอเพียงผลไม้แทนภักษา ให้อาหารประทังรั้งชีวา เพื่อเดินหน้าสาวเท้าก้าวต่อไป ที่ต้องการที่สุดคือจุดหมาย หาใช่ความสบายจากสิ่งไหน หาใช่ทรัพย์เหลือล้นบนราวไพร และหาใช่ยศศักดิ์ที่หนักทรวง ความต้องการยิ่งมากยิ่งหลากทุข์ หมดความสุขเพราะใฝ่ในแหนหวง ความต้องการยิ่งน้อยถอยความลวง จะพบสุขทุขห้วงแห่งการพอ เพียงผดุงปรุงใจใฝ่เส้นทาง ไม่ทิ้งขว้างเป้าหมายไปร้องขอ กินเพื่ออยู่..สู้ต่อไปไม่รั้งรอ อย่าคิดอยู่เพื่อขอให้มีกิน
พี่ดอกแก้ว 26 พ.ค. 2547 06:11 น. - ID 54205 
5967
11
0
26 พฤษภาคม 2547 09:47 น. - comment id 274636
ที่ต้องการที่สุดคือจุดหมาย หาใช่ความสบายจากสิ่งไหน หาใช่ทรัพย์เหลือล้นบนราวไพร และหาใช่ยศศักดิ์ที่หนักทรวง .. พี่ดอกแก้วเขียนได้กินใจดีจังครับ... ชอบบทข้างนี้มากเป็นพิเศษครับ....
26 พฤษภาคม 2547 10:15 น. - comment id 274661
ความต้องการยิ่งมากยิ่งหลากทุกข์ ด้วยใจขลุกกับอบายคล้ายปัญญา ความต้องการลดน้อยถอยลงมา ปัญหาหนาก็เบาบางและจางลง *-*ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากทั้งความหมายและการใช้คำ ชื่นชมผลงานเสมอนะค่ะ รักและคิดถึงด้วยค่ะ*-*
26 พฤษภาคม 2547 11:15 น. - comment id 274692
สวัสดีครับ....น้อมรับคติประจำใจครับ การกินอยู่....แม้นมาก เกินจำเป็น ใจหลีกเร้น....ความเพียร....เรียนฝึกฝน ทางกิเลส.....เหตุหลง....ตัณหาจน สิ้นกุศล..ผลบุญ..จากความดี..
26 พฤษภาคม 2547 12:39 น. - comment id 274750
มาทักทายค่ะ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆมีคุณภาพนะคะ จะดตามผลงานต่อไปนะคะ
26 พฤษภาคม 2547 14:35 น. - comment id 274805
@...แทนคุณแทนไท... เป็นความจริงค่ะ ...สิ่งที่เราต้องการที่สุดคือ สิ่งที่อยู่ ณ จุดหมายปลายทาง แต่เรามักจะหลงทางออกไปตามแยกตามซอย เสียเวลาค้นหาในสิ่งที่ก็รู้ว่าไม่ใช่เป้าหมาย คำว่า ..สายเกินไป ..จึงเกิดขึ้นเสมอเมื่อคิดได้ ขอบคุณที่แวะมานะคะ ...สวัสดีค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 14:39 น. - comment id 274806
@...ผู้หญิงไร้เงา... คนบางคนวุ่นวายไม่รู้จบ เพราะเลือนลบเป้าหมายในสิ่งหวัง แวะริมทางสร้างภาระจนรุงรัง หมดเรี่ยวแรงก่อนถึงฝั่งของเส้นชัย ขอบคุณที่แวะมาทุกครั้งเลยนะคะน้องตูน
26 พฤษภาคม 2547 14:43 น. - comment id 274807
@...น้ำ... ความมักมากอยากกินไม่สิ้นอยาก และต้องการอีกหลายหลากเที่ยวค้นหา จึงไร้สุขปลุกใจในชีวา หมดเวลากับคว้าไขว่ไม่เคยพอ ขอบคุณค่ะน้ำ...ดีใจที่แวะมาค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 14:44 น. - comment id 274808
@...น้องกี้... ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณความมีน้ำใจ ขอบคุณวาจาที่มอบให้ ชื่นใจ..ชื่นใจ..ขอบคุณ สวัสดีค่ะน้องกี้...ยินดีที่ได้พบกันค่ะ
26 พฤษภาคม 2547 14:51 น. - comment id 274812
กินพุงกางอ่างอึ่ง นอนอะลึ่งฉึ่งตัวพอง ไปไหนก็หนักท้อง นอนกองรอท้องยุบ สงสัยไม่เข้าเรื่องแหงเลยค่ะพี่ดอกแก้ว
26 พฤษภาคม 2547 15:11 น. - comment id 274823
@...ชะเอม... กินพุงกางอย่างตะกละ ไม่เคยละความอยากกิน มูมมามไม่หมดสิ้น เหมือนชูชกต้องตกตาย เรื่องเดียวกันแล้วค่ะน้องชะเอม ขอบคุณนะคะที่แวะมา
26 พฤษภาคม 2547 15:46 น. - comment id 274839
ครับพี่ดอกแก้ว ผมอีกคนที่ไม่ค่อยได้กินเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าจะเรียกว่ากินเพื่ออยู่ หรือว่าอยู่เพื่อกินก็ไม่รู้ ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่เข้าไปเยี่ยมชมบทกลอนของน้องใหม่อย่างผมน่ะครับ
26 พฤษภาคม 2547 17:19 น. - comment id 274886
@...กวีบ้านไร่... ไปเยี่ยมเยือนด้วยความยินดีค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
26 พฤษภาคม 2547 22:12 น. - comment id 275013
ต้องต่อสู้ ศึกไป ไม่แท้ท้อ จะไม่หงอ งอตัว กลัวหวาดหวั่น ถ้างอมือ งอตีน ต้องเสร็จกัน ชีพผกผัน ยันอยู่ไป ไม่มีจะกิน
27 พฤษภาคม 2547 22:08 น. - comment id 275507
@...ชัยชนะ... คำถามที่ควรคิด มีชีวิตเพื่ออะไร วันๆให้ผ่านไป พร้อมกับเข็มนาฬิกา หรือกินแล้วก็นอน เข้าพักผ่อนตามเวลา ทำงานที่มีมา ให้หมดไปแต่ละวัน อะไรในชีวิต ที่มุ่งคิดและใฝ่ฝัน เป้าหมายที่สำคัญ ถูกเลือนลบกลบชีวิต ขอบคุณค่ะชัยชนะ แจมแบบหาเป้าหมายนะคะ อาจจะเป็นคนละเรื่องกับใครทั้งหมด..อิอิ
28 พฤษภาคม 2547 13:05 น. - comment id 275888
สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว คิดถึงจังค่ะ ตอนนี้ จ๋าอยู่นครปฐม มาอยู่นี่เหงามากเลยค่ะ ทั้งๆที่เคยจากบ้านไปตั้ง 4 ปี คราวนี้ก็จากอีก แต่ทำไมรู้สึกคิดถึงบ้านยังงี้ก็ไม่รู้ค่ะ จ๋ามาเรียนต่อที่นครปฐมค่ะ พี่เป็นอย่างไรบ้างคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
31 พฤษภาคม 2547 13:50 น. - comment id 277555
@...ดินสอ... มาเรียนอะไรคะที่สนามจันทร์ ทับแก้วคนเยอะแยะเลยนะ..เหงาได้ไงกัน มาเดินเล่นที่พระพิฆเณศวรบ้างหรือยัง ขอพรท่านเสียนะคะ ...อย่าลืมไหว้ศาลหลักเมืองด้วย... และที่สำคัญพระร่วงโรจนฤทธิ์ และพระพุทธรูปศิลาขาว ...เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำเมืองที่ควรเคารพอย่างยิ่งค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ...หายเหงา เพี้ยง!
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด