รักแรก พบกัน มันไม่สวย รักแรก แสนห่วย ซวยหนักหนา รักแรก มันไม่ สมอุรา เพราะเธอมา กับเขา ว้า...เศร้าจัง รักสอง พบกัน มันก็ไม่สวย เธอสุดห่วย ไร้น้ำใจ ไม่แยแส รักสาม พบกัน มันยิ่งแย่ ก็...เธอมัวแต่ ร่ำสุรา เป็นอาจิน รักต่อมา เธอรัก สลักจิต เธอจุมพิต เบาๆ เหงาหนักหนา อยากมีฉัน แนบชิด ติดอุรา ฉันผวา ตอบไม่ ใจพวงค์ รักของเรา วันนี้ ใช่ดี(ที่สุด) มีสะดุด สบาย หลากหลายฝัน รักของเรา ยิ่งนาน ยิ่งผูกพัน นับ...จากวันนั้น ถึง...วันนี้ มีแต่เรา
21 พฤษภาคม 2547 08:08 น. - comment id 271695
สำหรับเธอผู้เป็นดวงใจ
21 พฤษภาคม 2547 11:22 น. - comment id 271763
อ่อค่ะ อิอิ แต่งน่ารักดีนะคะ แต่สงสัยรีบลืมดูสัมผัสระหว่างบท ลงทะเบียน แล้ว แก้ไขได้นะคะ ท้าย ชื่อเรื่องในหน้าส่วนตัวจะมีเครื่องหมาย > นะคะ ด้วยความหวังดี ลองดูคำตอบเรื่อง ระหว่างบท ทิกิ ที่คำตอบให้กวีบ้านไร่ไว้นะคะ นี้ ถ้า เปิดได้นะคะ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_53775.php
21 พฤษภาคม 2547 13:36 น. - comment id 271870
อืม...เขียนได้ดีครับ แวะมาทักทายครับ อ่านแล้วก็รู้เหงานะ
22 พฤษภาคม 2547 16:04 น. - comment id 272475
เพียงแรกเห็นเธอเป็นคนที่ใช่ คนที่ใจตามหาว่าอย่างนั้น เพียงแรกพบก็ประสบรักจังจัง เพียงแรกยังเพ้อครวญรัญจวนรักเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*