ไม่มีแล้วน้ำตาของความห่วงหา

ปากกาเวทมนตร์

ฝังตัวเองอยู่กับความเจ็บช้ำ 
จมอยู่กับน้ำคำ...ที่เคยห่วงหา 
กอดความรัก..ที่มีแต่รอยน้ำตา 
ใช้เวลา..อยู่กับคำว่า.ห่วงหา..เดียวดาย 
 
        ไม่เคยลบเธอทิ้งได้..ในความรู้สึก 
เพียงแค่ได้นึกถึง....น้ำตาก้อรินไหล 
ปวดร้าว...ไปทั่วทุกห้วง..ของลมหายใจ 
หวั่นไหวในทุกๆความเป็นไป..ของทุกวินาที 
 
        นั่นเป็นเพียงความรู้สึกที่ผ่านมาครั้งก่อน 
นอนกอดหมอนร้องไห้...เมื่อเธอหน่ายหนี 
เจ็บร้าว....เกินจะเอ่ยได้เลย..เคยรู้บ้างไหมคนดี 
กว่าฉันจะผ่านมันมาถึงตรงนี้.เจ็บสิ้นดี...แสนทรมาน 
 
        นับจากนี้..ต่อไปในวันข้างหน้า 
ฉันสัญญา...ไม่มีแล้วน้ำตาของความห่วงหา..ร้าวฉาน 
จะมีก้อเพียงหัวใจที่กร้าวแกร่ง..ทิ้งทั้งหมดทุกความต้องการ
จะเป็นคนใหม่...ที่ไม่มีชีวิตอยู่ใต้คำบงการ 
ของหัวใจร้าวราน.........................ดวงใด 
				
comments powered by Disqus
  • ..ยาสีฟัน..

    21 พฤษภาคม 2547 01:16 น. - comment id 271617

    T_Tกลอนเพราะมากเลยคับ...
    
    มาเป็นกำลังใจให้คับ..
  • --ฟ้าใส-- paper-heart

    21 พฤษภาคม 2547 11:18 น. - comment id 271761

    เศร้านะ กลับการจากลาของใครสักคน
    แต่อดีตนั้นแหละจะทำให้เราเข้มแข็งและอดทน
    ต่อสู้กับความเหงา และความเศร้าไปได้
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 พฤษภาคม 2547 16:21 น. - comment id 272482

    อ่อนล้าใช่ไหมในวันนี้
    เธอคนดีของฉัน
    อ่อนล้าหมดแรงกำลัง
    เธอยังมีฉันเป็นกำลังใจ
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • ช็อกโกแล็ต

    23 พฤษภาคม 2547 00:26 น. - comment id 272738

    เพราะมากๆเลยค่ะ
    กินใจ...จัง
    มาทักทายนะค๊า
  • กระดานโต้คลื่น

    6 มิถุนายน 2547 13:41 น. - comment id 280970

    เพราะมากๆๆเลย
    ชอบจัง
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน