โดดเดี่ยว..อย่างโดดเด่น
เสือยิ้มมุมปาก
เดียวดาย..ว่างเว้น..เล่นอ้างว้าง
เดินคนเดียว..ตามทาง..ไม่สดใส
ก้าวไปหน้า..คนเดียวอย่าง..มั่นใจ
ไม่สนใจ..ใครจะมอง..ลองพิศแล
ก็เพราะเรา..มีตัวเรา..เป็นที่ตั้ง
อย่าสนใจ..คนข้างหลัง..จะกังขา
ให้เขาพูด..เขาคิดไป..ตามอุรา
เรานั้นหนา..ต้องเชื่อมั่น..ในตัวเอง
เหมือนตัวเสือ..ตอนนี้เปลี่ยนที่ใหม่
อะไรๆก็แปรปราดเป็นผวนผัน
มีเพือนใหม่ครูใหม่ไม่ค่อยทัน
ที่ก็ใหม่..อะไรนั่น..งงจริงๆ
แต่ตอนนี้เรานั้น..แจ้งเกิดแล้ว
แสนเพริดแพร้วสุขใจสบายเหลือ
เพื่อนที่ห้องเชื่อมั่นยอมจุนเจือ
ว่าเธอนี่เก่งเหลือเกินจริงๆ
...ไปแล้วนะคะ...โชคดีทุกคนค่ะชาวไทยโพเอ็ม