บนถนนสายหนึ่ง ที่ทอดยาวไกล จนมิอาจล่วงรู้ว่า เริ่มต้นและสิ้นสุดที่ใด ระหว่างความฝัน กับความหลับใหล ระหว่างความตาย กับการมีชีวิต ระหว่างความมืด กับความสว่าง มนุษย์ทุกผู้ทุกนาม ล้วนมีทางเดินเป็นของตนเอง เป็นมรรคาที่นำพาชะตาตน สำหรับผู้ชาญฉลาดแล้ว เขาจะพยายามกำหนดชะตา ด้วยสองมือของเขาเอง แต่ผู้ฉลาดน้อยกว่ามักปล่อยให้ สิ่งอื่นมาขีดชะตาของเขา... และมักเรียกมันว่าชะตากรรม ส่วนนักเดินทางที่ฉลาดกว่านั้น ชอบที่จะร่อนเร่โดยไร้จุดหมาย แต่มิได้หมายความว่าไร้ทิศทาง เพียงแต่ทุกทิศทางล้วนเป็นเป้าหมาย!
19 พฤษภาคม 2547 15:09 น. - comment id 270729
เป็นคำคมที่น่าชังนะ ช่างสรรหามาได้จริงนะ นี่แหละคือหนทางชีวิต แก้วประเสริฐ.
19 พฤษภาคม 2547 15:57 น. - comment id 270761
เขียนดีจริงค่ะ
20 พฤษภาคม 2547 09:16 น. - comment id 271115
คมชัด ดีครับ โดยเฉพาะ ส่วนนักเดินทางที่ฉลาดกว่านั้น ชอบที่จะร่อนเร่โดยไร้จุดหมาย แต่มิได้หมายความว่าไร้ทิศทาง เพียงแต่ทุกทิศทางล้วนเป็นเป้าหมาย @@@@@@@@@@@@@@@ ชอบมากเลยครับ ไร้จุดหมาย ไร้ตัวตน แต่ไม่มีที่จะไร้ทางที่จะไป เพราะไปได้ทุกทิศทาง