วางยาขารัมมี่ รอบที่หนึ่ง (ลุ้นสุด ๆ แต่กลับมีสเปโตสองตัว) ถือสองดอกจิกพร้อมแหม่มโพธิ์ดำ เพื่อนช่างทำกับเขาคนนั่งถือ หมายทิ้งสองดอกจิกที่ติดมือ ก็เขาคือ คน อม ระทมใจ รอบที่สอง (เขาถูกขาไพ่ด้วยกันวางยาเพราะขาไพ่ใกล้จะน็อคมืดแล้ว) ก็เพื่อนทิ้งแหม่มโพธิ์แดงร้อนแรงใส่ เขาไม่ได้ให้โอกาสเลยพลาดไหล (อมต่อ) ทั้งสองแหม่มสเปโตโก้กระไร สามขาใหญ่วางยาขา (ขาไพ่) ทั้งคืน รอบที่สาม (เขาไม่ได้อมแหม่มโพธิ์ดำอีกแล้ว) ขาหนึ่งเกิดสิบแย็คแหม่มโพธิ์แดง พอมีแรงฮึดสู้พอทนฝืน ในรอบนี้เขาทิ้งแหม่มดำปืน แล้วจะยื่นสอง (ดอก) จิกให้เพื่อนไป รอบที่สี่ (เขาใกล้น็อคมืดเต็มที) มองในมือเขาหรือใกล้จะน็อค คงเข้าล็อค คว่ำสองของฝันใฝ่ ขาถัดมากวาดเก็บอย่างเร็วไว เกิดจนได้นะเพื่อนเหมือนเขาจอง รอบที่ห้า (เขามืดเพราะเกิดไม่ได้แล้ว) รอบห้าหน้ามืดมิดติดหนึ่งใบ รัมมี่ได้คือสามตามด้วยสอง (ดอกจิก) เก็บสองดีหรือปี้สองบนกอง จำจะต้องคำนวณควรทิ้งไป หวังน็อคมืดอึด-อมสองดอกจิก ไม่ดุกดิกวอกแวกแยกเขี้ยวใส่ รอบหนึ่งถึงรอบห้าขา (ไพ่) ดีใจ ฝืนทิ้งไพ่ของตน-อมมานาน (โง่ให้ขาถัดไปในทันที) บทกวีครั้งนี้มีความหมาย ความหลากหลายของคนบนสังขาร เกิดตั้งอยู่หย่อนยานตามวันวาร ไม่ช้านานแตกดับลับร่วงโรย ยโส อรินครับ
27 มีนาคม 2554 21:01 น. - comment id 181901
หัว โตสองตัว ทำไงดี มันติดมืองับ โดนขาวางยางับ
9 กรกฎาคม 2553 13:32 น. - comment id 235033
ที่บ้านหมูขึ้นมือ 2 ตัว ได้ ตังส์ แล้วแต่จะตั้งกติกา (กันคนจ่ายไพ่โกง)555
18 พฤษภาคม 2547 11:09 น. - comment id 269940
เคยเล่นอ่ะ..แต่ไม่อมสองดอกจิก..แบบว่า เล่นแล้วอมหมูเยย..ควีนโพดำ..โดนตาเดียว ตายเรียบ แบบว่าเพิ่งเคยเล่น เพื่อนมันก็ไม่บอก..แค้นมากกกก หลังๆเรามันพวกหัวไว...เล่นชนะหมด 555 แกร่วกันเป็นแถบ..แต่เราชอบ ดัมมี่...สลาฟ มั่กๆเพราะเล่นแล้วได้คิด มะใช่กินตังค์อย่างเดียว... ถ้าคุณอยากอ่านเกี่ยวกับป๊อก...เราแต่งไว้ในแฟ้มเรา ลองคลิกเข้าไปดูนะคะ...เผื่อจะชอบ ***ตอนนี้เซียนแล้ว..แต่ก็ลืมหมดแล้วเพราะเลิกเล่นมานาน*** ***แต่งได้ดีค่ะ..มาเป็นกำลังใจ***
18 พฤษภาคม 2547 12:36 น. - comment id 269978
ตอบคุณ=_+VeNuS+_ ผมเล่นไม่เป็นหรอกครับ ดูเขาเล่นแล้วก็จำวิธีและลีลาการเล่นของเพื่อนแต่ละคน ส่วนผมเก็บค่าตงค่าสถานที่ กินกับแกล้มอย่างเดียว ...ล้อเล่นน่ะครับ ... ขอบคุณจริง ๆ ที่แวะมาอ่าน แวะมาให้กำลังใจกันอีกนะครับ เดี๋ยวจะไปดูลีลาการเขียนบรรยายในวงป๊อกเด้งของคุณดู
18 พฤษภาคม 2547 12:56 น. - comment id 269987
คุณยโสคงกาจเก่งเพลงรัมมี่ คิดให้ดีเอาวางไว้ในคำสอน นี่แหละหนาเล่ห์เหลี่ยมพึงสังวรณ์ มันยอกย้อนเพทุบายในคนเรา. แก้วประเสริฐ. สงสัยเพื่อนเราจะเก่งรัมมี่ บรรยายได้ดีมากแถมสอดแทรกคติไว้ด้วย ผมไม่เป็นหรอกครับ
18 พฤษภาคม 2547 13:20 น. - comment id 270005
แหะ แหะ...เล่นไม่เป็นค่ะ เลยแวะเข้ามาอ่านดู อ่านจบ...เข้าใจแต่บทสุดท้าย... สงสัยดวงจะไม่เกิดในวงไพ่นิ...อิ...อิ.. ......................................................................
18 พฤษภาคม 2547 13:33 น. - comment id 270015
*ตอบคุณแก้วประเสริฐครับ ไม่กาจเก่งในเชิงเริงรัมมี่ เห็นท่านพี่ชื่นชมผมเหลือหลาย แนะนำพร่ำกลบทสอนหญิง-ชาย ด้วยเพื่อนหมายให้เราระวังภัย บทกลอนคุณแก้วประเสริฐก็สอนใจ (คนเล่นรัมมี่) ได้ดีเกินเปรียบครับ
18 พฤษภาคม 2547 14:44 น. - comment id 270064
*ตอบคุณ ลี่...ผู้มาเยือน ถือเสียว่า คืนนั้นไม่ใช่คืนของเขาก็แล้วกันครับ ถ้าเกิดไม่ได้ก็อย่าอมสองดอกจิกดีกว่า ... แหม...พวกคุณนี่ ยังไงกันนะ ก็บอกแล้วว่าเล่นไม่เป็น ๆ อ๊ะ ก็ได้...เป็นก็เป็น (นิดหน่อย)
19 พฤษภาคม 2547 12:34 น. - comment id 270628
มะเคยเล่นอ่ะ แต่แวะมาชมครับ