กอด กอดกันใกล้...ก่ายกาย..ใจแนบชิด พรมจุมพิต...ติดแก้มนวล..ชวนใจฝัน เฝ้าก่ายกอด...ทอดกาย..ใต้แสงจันทร์ เพ้อรำพัน...พร่ำพรอด..กอดกายกัน
17 พฤษภาคม 2547 23:20 น. - comment id 269783
ปรือ.... ไม่คอมเม้นดีก่า.... ภาพมันชัดเกินไป.... ไปนะท่าน....
18 พฤษภาคม 2547 00:28 น. - comment id 269850
บางครั้งอ้อมกอดที่แสนอบอุ่น ก้อช่วยให้เราคลายความเศร้าใจความทุกข์ใจลงด้ายมากเลยทีเดียวนะ
18 พฤษภาคม 2547 13:49 น. - comment id 270033
เอ...คุณเรไร...นี่ พักนี้..เด๋วโอบ...เด๋วกอด...อารมณ์บรรเจิดจริง ๆ อ่ะ ต่อกลอนซะหน่อย.... ซุกหน้าแนบ..แอบซบพบอกพี่ เอ่ยวจี..หวานแว่วดังแก้วใส เอียงแก้มรับจุมพิต..สะกิดใจ กระหวัดไซร้มือบางบางอกนางเคียง กายแนบกายก่ายกอดพร่ำพรอดรัก ใจเก็บกักความหวานผสานเสียง จันทร์คงเขินอายน้องพี่ที่ล้อมเลียง จึงเหลือเพียงดาวระยิบกระพริบมอง
18 พฤษภาคม 2547 19:31 น. - comment id 270217
**อยากกอด...ใครมั่ง หุหุ ขอกอดเธอสักครั้งจะได้ไหม กอดนิ่ม กอดอุ่นๆ กอดจากใจ กอดกล่อมไว้..ให้เธอนอนหลับฝันดี.. ***กลอนเพราะจังค่ะ.. /*/*/*มาเปนกำลังใจ*\*\*
18 พฤษภาคม 2547 19:54 น. - comment id 270227
สัมผัส..ที่คุณให้... รู้บ้างมั้ย.. ฉัน.. สั่นพริ้ว.. จูบของคุณ .ให้..ใจหวิว.. หัวใจปลิว..ลอยลิ่ว...ไป..ตามลม.. ซาแว๊ปป... แบบ..เรน..หัดแต่ง..
19 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 270398
คิ_คิ งั้นเลยเหรอ หวานแหววจริงนะครับ อารมณ์เช่นนี้...เมกอยากเกิดจัง อิอิ ม่ะเคยเยยอ่ะ อิจฉาเน๊าะ เขียนได้ดีมาก ๆ เยย อารมณ์ผสมความรัก อยากยิ่งนักจะหักใจ หวาดระแวงอยู่ร่ำไป เมื่อเห็นใครอยู่ใกล้เธอ ความรัก...คือการให้ เฝ้าปลอบใจตัวเองด้วยคำนี้เสมอ