เช้าวันที่ 14 พฤษภา 2547 เราชาวคณะไปเที่ยวถ้ำพระยานครกันค่ะ หนทางไกล ไปถ้ำ ดูน้ำตก ช่างวนวก ลำบาก มากจริงหนอ ปีนภูเขา สูงชัน จนตัวงอ เราชักท้อ มันเหนื่อย จนหอบเลย ยืนหอบแฮก แหกปาก ตะโกนก้อง รอหน่อยน้อง รอมัท บ้างนะเว้ย เดินดุ่ม ๆ ห่างเรา ไม่รอเลย อยากร้องเว้ย โหวกเหวก ให้หายกลัว นั่งพักเหนื่อย มองลง ไปด้านล่าง ดูแล้วช่าง น่าอัศจรรย์ ไปถ้วนทั่ว ธรรมชาติ สรรค์สร้าง อย่างน่ากลัว ดูจนทั่ว แล้วลุกขึ้น เดินต่อไป หนุ่มฝรั่ง กลุ่มใหญ่ เข้ามาทัก ตรงเราพัก พร้อมถาม อีกไกลไหม เราก็บอก 100 เมตร มันไม่ไกล เดินต่อไป แล้วจะถึง แหล่งสวยงาม เราขอตัว กับฝรั่ง แล้วก้าวมั่น ก้าวขึ้นบัน ไดหิน ไม่เกรงขาม อยากไปถึง ไปดู ความสวยงาม งั้นไม่ตาม เพื่อนมา ให้เหนื่อยกาย โอ้ย...ทำไม เหนื่อยจัง มากมายนัก เรานั่งพัก รอบสอง ใจหาย ๆ นังคิดไป คิดถึง หน้าพี่ชาย หากเราได้ เห็นหน้า ....อืมม หายเหนื่อยเอย กลอนยังไปไม่ถึงถ้ำเลยค่ะ เหนื่อยเสียก่อน พักก่อนนะคะ
sun strom 17 พ.ค. 2547 23:14 น. - ID 53694 
1430
8
0
17 พฤษภาคม 2547 23:58 น. - comment id 269810
เขามีเรือให้เช่าไม่ต้องปีนเขา เรือแล่นอ้อมหน่อยเดียว เคยไปมาแล้ว แต่บรรยายไม่ถูกคอยอ่านต่อดีกว่า อิอิ ยังจำได้ ลิงบนต้นไม้ถ่ายรดกระจายเลย อิอิ
18 พฤษภาคม 2547 00:05 น. - comment id 269817
เข้ามาอ่านครับคุณมัท เขียนต่อซีครับ
18 พฤษภาคม 2547 00:06 น. - comment id 269819
เขามีเรือให้เช่าไม่ต้องปีนเขา เรือแล่นอ้อมหน่อยเดียว เคยไปมาแล้ว แต่บรรยายไม่ถูกคอยอ่านต่อดีกว่า อิอิ ยังจำได้ ลิงบนต้นไม้ถ่ายรดกระจายเลย อิอิ จาก : รหัสสมาชิก : 4068 - ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ขอบคุณคุณฤกษ์ นะคะ มัทแต่งตอนที่ขึ้นจากเรือแล้วค่ะ ก็ปีนเขาจนขาสั่นอะ แต่เมื่อไปถึงแล้ว มันสวยนะคะ ดีใจที่ไปจนถึงที่ค่ะ
18 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 269823
เข้ามาอ่านครับคุณมัท เขียนต่อซีครับ จาก : รหัสสมาชิก : 7551 - ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ พี่พงษ์ยังไม่นอนอีกหรอคะ พรุ่งนี้มีสอนป่าวเอ่ย มัทอารมณ์จอย ๆ ก็มานั่งแต่งกลอนค่ะ แต่งเท่าที่จำได้นะคะ คิดถึงพี่พงษ์ค่ะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
18 พฤษภาคม 2547 00:13 น. - comment id 269832
มีสอนครับ เพิ่งทำงานเสร็จ จึงแวะเข้ามา กะว่าจะเจอคุณมัท ก็เจอจริงๆ ดีใจครับ ชวนแวะไปที่ www.siampoetry.com ครับ มีคุณรู้จักในนั้นหลายท่าน อยากชวนเขียนด้วยครับผม
18 พฤษภาคม 2547 00:14 น. - comment id 269833
ลืมบอกว่าคิดถึงคุณมัทด้วย
18 พฤษภาคม 2547 00:36 น. - comment id 269857
ลืมบอกว่าคิดถึงคุณมัทด้วย จาก : รหัสสมาชิก : 7551 - ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ นั่งยิ้มหวาน ผ่านอักษร ที่วอนเว้า นี่คนเรา อยู่ไกลกัน ยังคุยได้ พี่พงษ์คะ พี่อยู่ ณ แห่งใด พี่จึงได้ หวานนัก ทักทายมา โปรดถนอม กายใจ ให้ถึงเด็ก ตัวเล็ก ๆ นั่งสลอน กันมากหน้า รอคุณครู ก่อพงษ์ จะเข้ามา ถ่ายทอดค่า ของคน สู่เขาเอย พี่พงษ์อย่านอนดึกนักนะคะ สัญญาว่าพรุ่งนี้ ปฏิบัติธรรมตอนสุดท้ายพี่ได้อ่านแน่ค่ะ
18 พฤษภาคม 2547 05:59 น. - comment id 269892
มิน่าละ เห็นหายหน้าหายตา ไปหลายวัน ที่ไหนได้หนีไปเที่ยวนี่เอง ขอบคุณที่นำความสำเริงสำราญขับขานเป็นกลอนกานท์มาบอกครับ
18 พฤษภาคม 2547 07:24 น. - comment id 269904
มิน่าละ เห็นหายหน้าหายตา ไปหลายวัน ที่ไหนได้หนีไปเที่ยวนี่เอง ขอบคุณที่นำความสำเริงสำราญขับขานเป็นกลอนกานท์มาบอกครับ จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ เมื่อคืนเจอพี่พงษ์ น้องนางฟ้า เช้าขึ้นมาเจอพี่ชัย ขอบคุณมากนะคะที่ยังเป็นกำลังใจให้มัทค่ะ หากเห็นมัทหายไป ก็ให้เข้าใจเลยว่า ไปเที่ยว เพราะวันหยุดส่วนใหญ่แล้วไม่ค่อยได้อยู่บ้าน ก็ท่องเที่ยวไปเรื่อย ๆ ค่ะพี่ชัย คนโสดก็แบบนี้ค่ะ
19 พฤษภาคม 2547 00:23 น. - comment id 270412
เหนื่อยเพื่อสิ่งที่สวยงามนะครับ สมแล้วหล่ะนะ ที่มัท ได้ชื่นชม นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
