...อรุณรุ่ง...

ก.นววิฬาร

..อรุณรุ่งฟ้าหม่นดูพิลึก                           ชวนให้ตรึกคิดคำนึงถึงฟ้าเจ้า
ภายนอกนั้นมันมีอันใดเล่า                     อยู่ในเงาของเมฆหมอกหลอกให้งง...
...ยิ่งพิศดูยิ่งรู้ว่าประหลาด                       ไม่สามารถรู้แจ้งว่าอะไร
นั่งอยู่นานถึงพึ่งจะคิดได้                          ก้าวออกไปเปิดหน้าต่างดูซะที...
...กลิ่นอากาศในยามเช้าอาจบอกได้         ว่าทำไมท้องฟ้าถึงเปลี่ยนสี
จากฟ้าครามเป็นเทาไร้ชีวี                        รู้ทันทีเมื่อเปิดหน้าต่างดู...
...มีน้ำหยดลงมาจากตรงไหน                     โดนเข้าไปสองเม็ดที่กลางหัว
แหงนขึ้นไปมองเมฆ...สีเทามัว...              สายฝนรัวกระหน่ำ...ไอ้หน้าโง่...				
comments powered by Disqus
  • ก.นววิฬาร

    17 พฤษภาคม 2547 09:06 น. - comment id 269166

    หวัดดีฮับ...ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ...ผมอาจจะหน้าใหม่สำหรับที่นี่นะครับ...เมื่อก่อนเคยสิงสถิตอยู่ที่ jj-book...ยังไงก็ลองติชมกันเข้ามานะครับ...สำหรับกลอนเปิดตัวนี้ก็มารับหน้าฝนกันหน่อยครับ...ขอบคุณครับ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 พฤษภาคม 2547 09:36 น. - comment id 269191

    ท้องฟ้ายามอรุณ
    ดูคลุกกรุ่นความสดใส
    เมฆหมอกจางหายไป
    เหลือแสงใสวันใหม่รับอรุณ
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
  • tiki

    17 พฤษภาคม 2547 11:52 น. - comment id 269270

    เขียนเห็นภาพ สนุกสนานดีค่ะ
  • =_+ VeNuS +_=

    17 พฤษภาคม 2547 12:11 น. - comment id 269285

    อืม....แต่งกลอน...ขำขำก็เป็นด้วย นึกว่าแต่งแต่กลอนรัก..เหนอินเลิฟบ่อยๆ อิอิ
    เอาไปสักอัน ขอยืมเนื้อหามาหน่อยนะ
    
    เยื้องย่างกาย  ออกจากบ้าน ลมพัดหวิว
    ท้องไส้กิ่ว..ใจป่วนปั่น  สุดหวั่นไหว
    แหงนมองฟ้า ร้องครืนครั่น  มันไม่เป็นใจ
    แต่ยังคง  ต้องออกไป  เพราะนัดเธอ
    
    ได้สักพัก  ฝนลงเม็ด  มาห่าใหญ่
    คิดถึงเธอ โอ้ พิสมัย คงเปียกฝน
    รีบวิ่งผ่าน ขึ้นรถเมลล์  ไม่มีคน
    แสนร้อนรน  มองกระจก อยากพบเธอ
    
    จนฟ้าใส ฝนพรำๆ ถึงที่นัด
    ก่อนพบเธอ  ขอปัดผม  ที่ยุ่งเหยิง
    เสียงโทรเข้า ทำเอาขวัญแทบกระเจิง
    โดนด่าเปิง..ไมไม่อยุ่  เฝ้าร้านวะแก...(จากแม่)
    
    ป.ล. สาวเจ้าเค้าก็มะมาเพราะแกจำวันผิด  ซวยซ้ำกรรมซัดมะล่ะ
    
    นี่นี่ สัมผัสระหว่างบท มะต้องไปดูมันนะเพราะแต่งแบบไม่มีการเกลา คิดไรก็พิมพ์ๆๆๆเลยเนี่ย อิอิ
    
    ยินดีด้วยที่หาที่ลงกลอนใหม่ได้  ช่วงนี้ สักวันสองวันอาจไม่ได้ลงกลอนใหม่เพราะว่า เหนื่อยมั่กๆ ไปชะอำกลับมา  ตัวดำเยย แถมเมื่อยโคตร
    
    ***แต่งกลอนเพราะดีนะเว้ย***
  • เมกกะ

    17 พฤษภาคม 2547 12:15 น. - comment id 269287

    คนมีความรัก และก็ผิดหวังอ่ะ  ไม่ใช่คนโง่นะครับ  
    เมกไม่เห็นคุณจะโง่ตรงไหนเลยอ่ะครับ  คุณก็เป็นผู้ชายที่จีริงใจอ่ะ
    ถ้ารักไม่จริง ไม่มีครับความชอกช้ำ  สู้ต่อไปนะครับ
    อย่าตำหนิตัวเองเลยนะ ...  สู้  สู้  สู้ อย่างอดทนนะครับ
  • ก.นววิฬาร

    18 พฤษภาคม 2547 15:07 น. - comment id 270083

    ขอบคุณทุกคอมเมนต์นะครับ...แล้วจะทยอยเอามาลงให้อีกครับ...อ้อมีเรื่องสั้นด้วย...กรุณาติดตามต่อไปนะครับ...ติเตียนกันมาได้นะครับ ผมไม่ถือสาหรอกจะเอาไว้ปรับปรุงต่อไปครับ...ขอบคุณครับ
  • ก.นววิฬาร

    18 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 270089

    ขอเข้ามาแก้ไขข้อข้องใจ...
    ที่ออกไปผิดนัดนั้นน่ะนะ
    ก็เพราะว่าตัวฉันไปทิ้งขยะ
    แล้วเดินสะเปะสะปะไปไกลเท่านั้นเอง...
    
    แต่ดันเผลอลืมตัวขึ้นรถเมล์
    ใจว้าเหว่คิดถึงแต่หน้าเธอ
    มันเป็นเพราะมีเธอในใจเสมอ
    ฉันรักเธอรักเธอเสียเหลือเกิน...
    ..............จบ..............
     
    55555555555
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน