..๏ จินตนาการของพรานไพร ตอน พลัดพราก

อัลมิตรา

 
..๏ หลับตาย้อนคำนึงถึงวันเก่า
เป็นเรื่องเล่าท่องไป ณ ไพรสณฑ์
ท่ามกลางแสงดาวเดือนเกลื่อนสกล
ดั่งเทพดลเราสองครองรักกัน
แต่ละวันแต่ละคืนชื่นสนอง
ร่วมประคองสมานใจให้สุขสันต์
เห็นเงือกไพรบินผ่านขานรำพัน
รักเรานั้นจะเสถียรมิเพี้ยนลวง
เปรียบเราเป็นนกเงือกเลือกรักแท้
มิปรวนแปรดวงจิตให้คิดห่วง
จะรักมั่นครั้นว่าสุดาดวง -
ชีพลับล่วงร่างสลายไปกับกาล
ถ้อยรำพันสัญญาคราเห็นนก
ใช่เพ้อพกเพียงกล่าวเล่าบทขาน
รักมันนั้นใหญ่ยิ่งอิงตำนาน
อธิษฐานขอเป็นเช่นนกไพร 
วันที่ต้องจากไปให้ขื่นขม
ทุกข์ระทมซ่อนสะอื้นยากฝืนไหว
เสียงกระซิบเครือสั่นดุจคว้านใจ
แม้นจากไกลจงจำคำสัญญา 
ตาต่อตาสบนิ่งยิ่งหม่นหมอง
เหมือนร่ำร้องวันชื่นให้คืนหา
ยามพลัดพรากจากกันหวั่นอุรา
ดุจชีวาแตกสลายมลายจินต์
สองมือโอบกุมกระชับกับหัตถ์น้อง
จูบประคองสองปรางพลางถวิล
รอยจารึกจารใจให้ยุพิน
อย่าสร่างสิ้นเสน่หาเมื่อลาจร
ปฏิญาณสัตย์เช่นเป็นดั่งนก
มิเพ้อพกถ้อยคำย้ำสมร
แม้นไกลกันกานดาอย่าอาวรณ์
รักจักย้อนตามไปในนิรันดร์ 
ขอนวลจงอย่าโศกวิโยคหวน
สุขทั้งมวลใช่หายกลายแปรผัน
แม้พลัดพรากครานี้ย่อมมีวัน
จะสานฝันสืบไปหัวใจครอง
แม้นจันทราสุรีย์หลบลี้หาย
มิคลอนคลายภักดีพี่สนอง
เฉกนกเงือกมั่นรักประจักษ์ปอง
หัวใจพ้องดั่งเราเคล้าคู่เอย ๚ะ๛
 				
comments powered by Disqus
  • พุด

    16 พฤษภาคม 2547 00:27 น. - comment id 268580

    ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง   
    สุนทราภรณ์ : : Key C  
    ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ลืมรสที่ซึ้ง ใจมั่น
    เพลงคิดถึง ตรึงใจไม่เว้นวัน
    ฟังแล้วตื้นตัน ต้องร้องไห้
    ลืมเสียเถิดว่ามีฉัน ลืมรักเสกสรร เคยได้
    จะคิดก็คิด จะเพ้อ ทำไม
    จะรักก็รัก อย่าหลงอาลัย ให้ขมขื่น
    นึกเสียว่า ความหลัง
    ครั้งกระนั้น เหมือนนอนหลับฝัน ชั่วคืน
    มันอาจจะหวาน มันอาจ จะชื่น
    พอลืมตาตื่น ความชื่น ก็หาย
    ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง
    ลืมรักที่ฝัง ใจไม่หน่าย
    บุญเราสอง ครองกันแต่เพียงใจ
    จะมั่นหมาย ปองกาย ไม่ ได้ เลย... 
    
  • ชัยชนะ

    16 พฤษภาคม 2547 09:04 น. - comment id 268656

    รักเมื่อพบแล้ว ย่อมมีพลัดพราก..
    
  • ใยไหม

    16 พฤษภาคม 2547 10:56 น. - comment id 268682

    เหมือนคมมีดกรีดลึกเมื่อนึกถึง
    ครั้งตราตรึงพึงรักปักใจฉัน
    โอบประครองปองรักภักดิ์รำพัน
    มีเธอฉันอยู่เคียงใกล้ในอุรา
    
    อกอุ่นอุ่นอิงแอบแนบข้างข้าง
    เสียงแผ่วแผ่วแว่วหวานประสานสา
    ดวงตาหวานหยดย้อยค่อยเอียงมา
    ประชิดหูกู่ว่า ข้ารักเรียม
    
    แล้วจมูกโด่งโด่งดังโก่งศร
    ค่อยค่อยซอนแทรกไซร้ให้จิตต์เหนียม
    บนแก้มน้องร้อนผะฝ่าวราวตระเตรียม
    ใจจักเกรียมไหม้แล้วโอ้แก้วใจ
    
    ด้วยวันนี้พี่มาพรากมาจากลักษ์
    เกินหาญหักใจรักภักดิ์ไฉน
    พี่ไปแล้วขอจงมาอย่าแรมไกล
    น้องคนนี้จะคอยใจให้กลับเยือน
    
    น้ำตารินไหลหลั่งยังแก้มใส
    ปวดร้าวยิ่งในหัวใจหาใครเหมือน
    โอ้รักน้องมีมั่นคงอย่าหลงเชือน
    อย่าลางเลือนคำรำพันมั่นสองเรา
    
    วุ๊ย!!หวานซะ
  • คนผ่านมา

    16 พฤษภาคม 2547 13:33 น. - comment id 268713

    ก็จริงอย่างที่เขาว่ากันนะครับ นกเงือกมันจะอยู่คู่เป็นผัวเมียกันตลอด ตัวหนึ่งตาย อีกตัวก็ไม่ไปไหนไกลยังคงบินวนเวียนอยู่แถวๆนั้นล่ะครับ น่าชื่นชมคนที่มีรักอย่างนกเงือกนะครับ
  • ลี่...ชวนมาเยือน

    16 พฤษภาคม 2547 15:38 น. - comment id 268799

    ชื่นชมในความรักดั่งนกเงือกด้วยคนนะคะ
    เพิ่งไปเห็นนกเงือกมา  เลยรู้สึกซาบซึ้งมากค่ะ
    .......................................................................
    
    ลี่...ผู้มาเยือน
    .
  • กุ้งหนามแดง

    16 พฤษภาคม 2547 15:55 น. - comment id 268818

    นกเงือกน่ารักเนอะ...มั่นคงดี..
    ..
  • โกโรโกโส

    16 พฤษภาคม 2547 18:27 น. - comment id 268912

    แอบรักพอไหวไหมอ่ะ...เป็นกิ๊กด้วยคน...........
    จะได้ทันสมัยหน่อยอ่ะ..........5555
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    17 พฤษภาคม 2547 00:05 น. - comment id 269067

    อัลมิตราเจอคู่กลอนที่เก่งกาจเข้าแล้ว โต้กันบ่อย ๆ หน่อย คนอ่านได้ประโยชน์ อิอิ
  • กวีบ้านไร่

    17 พฤษภาคม 2547 08:44 น. - comment id 269159

    กลับมายังยังที่ที่เคยมั่น
    กลางไพรวัลย์สองเราเคยเรียกขาน
    ว่าจะรักสานสร้างสืบตำนาน
    ให้พบพานรักแท้ดั่งเงือกไพร
    
    แต่ไฉนเทวาสลับแกล้ง
    ให้อับแสงแห่งฝันมิสุกใส
    น้องต้องพรากห่างพี่ที่ครองใจ
    ก้าวออกไปจากป่าพนาวัลย์
    
    เหลือเพียงภาพความฝันอันว่างเปล่า
    เหลือเรื่องราวเรื่องเศร้าคอยเข้าฝัน
    เหลือเพียงความภักดีที่ให้กัน
    เหลือคืนวันที่ผันมาให้รอคอย
    
    จะอีกนานนานแค่ในใจคงมั่น
    จะเหลือวันกี่เดือนพาเหงาหงอย
    จะคงเป็นวันนี้ที่รอคอย
    เพื่อย้อนรอยรักแท้ให้กลับไพร
    
    *_*? แวะมาเยี่ยมครับ
  • ดินสอ

    17 พฤษภาคม 2547 16:41 น. - comment id 269444

    ความรักคือความสุข
    สุขใจที่ได้รัก
    
  • ***

    17 พฤษภาคม 2547 17:48 น. - comment id 269490

    รักก็สุข ทุกข์เมื่อจาก นะน้องสาว
  • อัลมิตรา

    17 พฤษภาคม 2547 21:47 น. - comment id 269672

    คุณฟ้าใหม่.. ขอบคุณค่ะ ที่เขียนไว้ในภาค ๘
    
    คุณพุดพัดชา.. ขอบคุณค่ะ เพลงไพเราะมากค่ะ
    
    คุณชัยชนะ ..  รักเพื่อพลัดพราก มิสู้มีรักจะดีกว่าไหมคะ
    
    ยัยไหม.. เอ๊า เขินนัก .. มานั่งบี้มดกันเถอะ เต็มกระดานแล้วจ๊ะ
    
    คุณคนผ่านมา .. ค่ะ คุณลุงck เคยเล่าให้ฟังถึงเรื่องความรักของนก นานมาแล้ว จำไม่ได้ว่านกอะไร ตอนนี้พอจะคลับคล้ายคลับคลาแล้วค่ะ
    
    คุณลี้ .. ค่ะ นกเงือก เป็นนกควรอนุรักษ์ด้วยค่ะ อัลมิตรามีเสื้อเป็นรูปนกเงือกสองตัว กางเกงหนึ่งตัว ซื้อตอนที่เขารณรงค์กันค่ะ
    
    คุณกุ้งหนามแดง .. แต่ว่าคุณกุ้งฯน่ารักกว่า :)
    
    คุณโกโรโกโส.. :) อารมณ์ดีจัง
    
    คุณฤกษ์.. ขอบคุณมากค่ะ เราดีกันนะ
    
    คุณกวีบ้านไร่ ..ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ กลอนของคุณความหมายดีมากค่ะ
    
    น้องดินสอ .. คิดถึงจัง
    
    พี่ชาย.. ค่ะ สุข-ทุกข์ คู่กัน เพียงแต่อยู่คนละช่วงเวลาเท่านั้นค่ะ
    
    
  • ***กฤษณะ***

    17 พฤษภาคม 2547 23:26 น. - comment id 269785

    ^J^      ............
    
             ^____^
    
    
  • อัลมิตรา

    18 พฤษภาคม 2547 14:16 น. - comment id 270049

    ขอบคุณค่ะ คุณกฤษณะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
  • ราชิกา

    20 พฤษภาคม 2547 17:56 น. - comment id 271354

    งานงาม..บอกถึงจิตใจที่มั่นคง..มองเห็นภาพเลยอ่ะ...มาเยี่ยมนะคะ..
    
    
  • อัลมิตรา

    20 พฤษภาคม 2547 21:27 น. - comment id 271461

    ขอบคุณค่ะ คุณราชิกา .. อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ 
    
    :) 
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน