เป็นตัวเป็นตนค้นพบ จุดจบของเรื่องเฟื่องฝัน มายา..ใช่จริงนิ่งงัน จบกันวันนี้ดีพอ ทบทวนถามใจใช่หรือ เขาคือผู้ใดไหนหนอ แล้วเราคือใครไปรอ จะขอสิ้นสุดหยุดลง เคารพตัวเองเก่งกล้า ใยมาปักใจไหลหลง เคยแกร่งเคยกล้ามั่นคง ฝุ่นผงเข้าตาพร่าพราย ปัดฝุ่นออกไปให้หมด กำหนดท่าทีมีความหมาย ศรัทธากอบกู้มิรู้คลาย ดีร้ายรู้เช่นเห็นกัน แค่เพียงอ่อนไหว..ไปนิด พลั้งผิดเกือบลับดับขวัญ เตือนตนค้นพบจบพลัน ตัวฉันยังเป็นเช่นนี้ @เป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งเย่อหยิ่ง และไม่ทิ้งลวดลายคลายศักดิ์ศรี ความนับถือตัวเองก็มากมี ต่อไปนี้กลับเป็นเช่นคนเดิม@
14 พฤษภาคม 2547 05:21 น. - comment id 267389
ขอให้ มั่นใจ ในตนเอง ไม่หวั่นเกรง ทำตาม อำเภอจิต คงได้ สมใจหวัง อย่างที่คิด ทางชิวิต ทิศทางดี มีให้เดิน
14 พฤษภาคม 2547 07:41 น. - comment id 267404
ด้วยชื่นชมและศรัทธา ทั้งเรื่องงานและความรักค่ะ เคียงข้างเสมอค่ะ ด้วยรัก
14 พฤษภาคม 2547 09:43 น. - comment id 267436
ระเริงเหลิงลมเป่า สิ่งยั่วเย้าพาให้หลง หวนคิดเมื่อหายงง ทรนงเช่นคนเดิม... เป็นพรรคมาร จะมาเป็น พรรคธรรมะได้ไง อิอิ
15 พฤษภาคม 2547 17:20 น. - comment id 268375
เมื่อเชิดหน้าท้าทายกรายความฝัน จะจดจำ รำพัน..ฝันร้างหาย จะต่อสู้ กู้ค่า...คราวอดวาย เกือบจะตาย กลับเป็น..เห็นค่าตน เขียนดีมากค่ะ คุณมารแมงมุมคะ