ตามครรลองผองชนมีเป้าหมาย เป็นผืนทรายผืนน้ำสูงค้ำฟ้า ต่างมุ่งมั่นตะกายเพื่อได้มา อยู่สุดหล้าแสนไกลไม่ย่อท้อ แม้แต่พระครองผ้าอยู่ในโบสถ์ ยังมุ่งหน้าหาประโยชน์เข้าพกห่อ ตาลปัตรพัดยศกำหนดรอ ถึงแย่งชิงวิ่งขอกันเกรียวกราว ต่างกับสัตว์ล่าเหยื่อเนื้อพออิ่ม แล้วพักผ่อนนอนพริ้มไม่ร้อนหนาว ไร้สมบัติตกทอดกันยืดยาว ตายเปลี่ยวเปล่าทับถมร่างจมดิน ที่โลภมากกอบโกยเป็นหมื่นล้าน ตายไปแล้วถูกผลาญจนหมดสิ้น แบกติดตัวไปไม่ได้แม้สักชิ้น ร่างเป็นปุ๋ยฝังดินสิ้นยืนยง ควรคิดใหม่ทำใหม่เป้าหมายตั้ง เพื่อหยุดยั้งละโมภและโกรธหลง ช่วยจรรโลงสรรพสัตว์ให้มั่นคง ได้เชื่อมโยงคุณธรรมเปี่ยมน้ำใจ
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ 13 พ.ค. 2547 16:07 น. - ID 53409 
2139
16
0
13 พฤษภาคม 2547 16:19 น. - comment id 266998
**กลอนคุณดี และมีคุณค่า อัณณพชื่นชมค่ะ ***แวะมาทักทาย และเป็นกำลังใจ*** งานมีคุณค่าค่ะ
13 พฤษภาคม 2547 16:25 น. - comment id 267004
... ยิ้ม...^_^.. ยิ้ม.....
13 พฤษภาคม 2547 16:30 น. - comment id 267011
มาทักทาย และ สวัสดีค่ะ สบายดีมั้ยเอ่ย แล้วก็อยากมาขอบคุณสำหรับกำลังใจดีดีค่ะ
13 พฤษภาคม 2547 18:03 น. - comment id 267095
** ดีค่ะ .. พี่ฤกษ์ .. เพราะนะคะ .. ให้ข้อคิดดี .. แวะมาทักทายค่ะ ..
13 พฤษภาคม 2547 18:27 น. - comment id 267125
เป็นคำกลอนสอนใจให้คนคิด เราลิขิตตนเราเข้าเป้าหมาย ถ้าเป้าผิดคิดหนักไม่ยักตาย จงมุ่งหมายขยายฝันสรรเสกเนอ
13 พฤษภาคม 2547 18:34 น. - comment id 267133
โอกาสนี้อยากทราบว่าคุณฤกษ์ จะเป็นเป้านิ่ง หรือเป้าบิน(หนี) เอาให้แน่ ๆ นะครับ แวะมาแซวเล่น ถ้าเกิดเออออห่อหมกด้วยกันจะผิดธรรมชาตินะครับ
13 พฤษภาคม 2547 19:32 น. - comment id 267179
บทนี้เป็นธรรมะและธรรมชาติ ของสิ่งมีชีวิตในโลก..มาเยี่ยมคุณฤกษ์..ขอให้มีเป้าที่หมาย และขอให้ได้ดังประสงค์ ทุกคนอยู่ได้ด้วยความหวังทั้งสิ้น คุณเป็นคนหนุ่มควรดิ้นให้มากกว่านี้.. สวัสดีครับ...
13 พฤษภาคม 2547 19:50 น. - comment id 267198
ควรคิดใหม่ทำใหม่ให้ถูกต้อง ตามครรลองคลองธรรมนำนิสัย ศึกษาหาความจริงที่เป็นไป ของชีวิตจิตใจอย่างแท้จริง มีวันเกิดเปิดตามาดูโลก ก็ย่อมมีวันโศกที่หยุดนิ่ง คือวันที่ความตายมาแอบอิง เป็นความจริงทุกชีวีที่มีมา จะรวยจนข้นแค้นแสนยากเข็ญ ทรัพย์สมบัติซ่อนเร้นเท่าภูผา หรือทั้งชีพมีเพียงแต่กะลา เมื่อถึงคราก็ต้องทิ้งทุกสิ่งไป เหลือเพียงบาปบุญมาหนุนนำ เป็นรอยกรรมที่ตามตนไปให้ คือสมบัติส่วนตัวตลอดไป อยู่นอกใบมรดกยกมอบกัน ยกที่ตอบไว้บ้านนู้นมาวางที่บ้านนี้....อิอิ
13 พฤษภาคม 2547 20:20 น. - comment id 267219
แม้แต่พระครองผ้าอยู่ในโบสถ์ ยังมุ่งหน้าหาประโยชน์เข้าพกห่อ ตาลปัตรพัดยศกำหนดรอ ถึงแย่งชิงวิ่งขอกันเกรียวกราว เคยคิดเรื่องนี้มานาน..แต่ก็หาคำตอบไม่ได้สักที.. ตัดแล้วซึ่งทางโลก..ละกิเลสตรงไหน ?!! ไม่เข้าใจ .. ........................
13 พฤษภาคม 2547 20:59 น. - comment id 267235
แต่งกลอนเก่งมากเลยพี่ คงยังไม่ลืมกันนะ
13 พฤษภาคม 2547 21:25 น. - comment id 267245
หน้าส่วนตัว
เส้นทาง..ที่ใครวาง..
เอ่ยอ้าง ..ในสิ่ง ที่ทำ..
ผิดชอบ ..ไม่รู้ .. บาปกรรม..
ชักนำ ..ไปสู่ ..อเวจี..
นรก..ผุดที่กลาง..
จิตสร้าง ..ยอกย้อน ..ให้เป็นผี..
กรรม..คือ.. ที่ทำ ..ต้องมุ่งดี..
หัวใจ..ที่มี ..ต้องสร้างดี ..ให้โลกเรา..
จิตใจ..ไม่บริสุทธิ์...
ความชั่วผุด ..มารบเร้า..
ตามติด..เช่นดั่ง.เงา..
หลอกหลอนเรา..สู่ ..นรก..โลกันต์ ..
ถ้าคิดดี..ทำดี..
ต่างก็มี .. ความสุข ..ในใจพลัน..
โลก..มนุษย์ ..คงค่า..ที่เผ่าพันธุ์..
สูญสิ้น..นับวัน ..สวรรค์เต็ม ..
แบบ.. เรน..หัดแต่ง นะคะ..
บทกวี .. สื่อความหมาย.. ดีมากเลยคะ..
13 พฤษภาคม 2547 21:36 น. - comment id 267248
มาอ่านงานดีๆๆของพี่ฤกษ์ อีกครั้งค่ะ
13 พฤษภาคม 2547 23:23 น. - comment id 267307
อ่านแล้วได้ข้อคิดค่ะ ความดีจะติดตัวเราไปไงคะ ของนอกกาย ...ยังไงก้อเอาไปไม่ได้ แต่ไงซะก้อยังเป็นปัจจัยยังชีพ... อยู่ที่ความพอดีของคน.. มาทักทายนะค๊า ** ^___________^ ** หนึ่งในผู้ไม่พอดี ด้านสติปัญญา ขาดๆเกินๆ เหอๆ
13 พฤษภาคม 2547 23:28 น. - comment id 267314
:)
14 พฤษภาคม 2547 00:24 น. - comment id 267350
ดี...และ...งาม...จังค่ะ ............................... ลี่...ผู้มาเยือน .
14 พฤษภาคม 2547 00:53 น. - comment id 267362
เพราะสังคมวัตถุมันฟูเฟื่อง จึงเกิดเรื่องมากมายหลากหลายอย่าง คุณธรรมน้ำจิตมิตรจืดจาง จึงหลงทางคว้าอบายหมายครอบครอง นั่นของกู..นันของกู...รู้กันไหม อย่าเอาไปยึดถือมั่นกันทั้งผอง เกิดเป็นคน..พลาดถลำหลงลำพอง มัวคะนองขาดหลักธรรมมาค้ำใจ แม้เป็นพระยังเห็นชัดตัดไม่ขาด น่าอนาถทุนนิยมสังคมไหม้ ทุกวันนี้ตรวจสอบตนผลอย่างไร ก่อนปล่อยให้กิเลสรุมท่วมสุมตัว มาเยือนและทักทายสวัสดีค่ะ
14 พฤษภาคม 2547 00:54 น. - comment id 267363
เพราะสังคมวัตถุมันฟูเฟื่อง จึงเกิดเรื่องมากมายหลากหลายอย่าง คุณธรรมน้ำจิตมิตรจืดจาง จึงหลงทางคว้าอบายหมายครอบครอง นั่นของกู..นันของกู...รู้กันไหม อย่าเอาไปยึดถือมั่นกันทั้งผอง เกิดเป็นคน..พลาดถลำหลงลำพอง มัวคะนองขาดหลักธรรมมาค้ำใจ แม้เป็นพระยังเห็นชัดตัดไม่ขาด น่าอนาถทุนนิยมสังคมไหม้ ทุกวันนี้ตรวจสอบตนผลอย่างไร ก่อนปล่อยให้กิเลสรุมท่วมสุมตัว มาเยือนและทักทายสวัสดีค่ะ
14 พฤษภาคม 2547 13:26 น. - comment id 267527
มือสั้น นั้งรอ โอกาศ .. ริบรี่ เป้าหมาย .. บางที แสนไกล เชื่องช้า รอคอย .. ละโมภ รอคอย .. โอกาศ รอคอย .. เป้าหมาย ..............สวัสดีพี่ฤกษ์ครับ
14 พฤษภาคม 2547 19:25 น. - comment id 267815
อุดมกราณ์...หาญกล้า อกอุรา.........ผึ่งผาย มิมีสิ่งใด.........ยามตัวตาย เหลือสุดท้าย.........คุณความดี..ให้จดจำ อติพจน์ยอดเยี่ยมๆๆ
14 พฤษภาคม 2547 20:21 น. - comment id 267841
จงละ..ในใจตน จงเลิก..ค้นคือความหมาย จงลด..ในอบาย จิตจะกลาย..สว่างพลัน....ฯ ขอให้เรา..ก้าวเดิน..สู่เป้าหมายที่วางไว้..นะคะ บทกลอนให้ความหวัง..กำลังใจ..ที่ดีมากค่ะ....
15 พฤษภาคม 2547 16:26 น. - comment id 268346
ให้ข้อคิดดีมากค่ะคุณฤกษ์.....ดาหลาขอชื่นชมนะคะ..... ทุกคนมีเป้าหมายในชีวิต...แต่มันก้อต้องขึ้นกับโอกาสและจังหวะด้วยนะคะ....
17 พฤษภาคม 2547 15:41 น. - comment id 269420
ความหวังพลังใจ เคียงคู่ไปมิใช่ฝัน หากเราตั้งใจมั่น ร่วมฝ่าฟันก้าวมั่นไป คงถึงซึ่งความฝัน ที่เรามั่นจะชิดใกล้ ทุกข์หนาเพียงฝ่าไป คงถึงได้เส้นชัยเอ๋ย *-*กลอนคุณภาพจริง ๆ ชอบค่ะชอบ สุดยอดเลยสำหรับบทนี้ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ และขอให้คุณสมหวังในความฝันที่ตั้งใจไว้นะค่ะ*-*
20 พฤษภาคม 2547 12:53 น. - comment id 271203
ขอบคุณทุกท่านที่มาทักทายยั่วเย้าครับผม
23 พฤษภาคม 2547 22:26 น. - comment id 273213
แวะมาตามผลงานตามหัวใจนะคะ มาเป็นกำลังใจให้พี่ฤกษ์
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
