เฉียดวรรณกรรม ตอน Smit นคร I

Mr.์Nom

Smit นครนามกึกก้อง          ปฐพี
จ้าว Smit ปัญญาดี                         ปกป้อง
ชาวเมืองต่างชีวี                            ฝ่าบาท
ลุกเจ็บพ่ออยากร้อง                      เจ็บด้วยคือกัน
          เมื่อนั้น
จ้าวSmit   ปัญญดี   ผู้เรืองศรี
เป็นกษัตริย์   ผู้ดำรง   คงความดี
จึงเป็นที่   เคารพ   ของไพร่ฟ้า
          วันหนึ่งพระ   ท่านนั่ง   ไม่ติดที่
ร่างกายนี้    วิปริต   เป็นหนักหนา
สงสัยว่า  จะใกล้  ถึงเวลา
ที่เวรา   จะมาถึง  ซึ่งตัวกู
           ตรัสพราง   ย่างเยื้อง    ยุรยาตร
เวียนอยู่ใน   ปราสาท  น่าอดสู
จะตายวัน  ตายพรุ่ง  ก็ไม่รู้
่ห่วงแต่ว่า  ใครจะดู-    แลเมืองเรา
          คิดพลาง   ทางนึก   ถึงอำมาตย์
มีปัญญา   อยู่มาก   ไม่ขลาดเขลา
จะให้มัน   มาแทน  ตัวของเรา
จึงสั่งให้  ไปเอา   ตัวมันมา
          Mr. ์Nom จึงได้  พบเจอ
รุ้ว่า  ท้าวเธอ  ให้ไปหา
แต่ก็ยัง  ไม่แจ้ง  ในกิจจา 
ที่ท่านให้  ไปหา  มีเรื่องใด
          นึกแล้ว  จึงเข้า  ที่บรรทม
นอนให้สม  ใจก่อน  ไปก็ได้
เพราะเมื่อคืน  เชียร์บอล   อุรุกวัย
แพ้บรรลัย  จึงไม่มี  พระอารมณ์
          มหาดเล็ก  ก็เป็นคน  กะโล้โท้
ทั้งความซื่อ  ความโง่  มาผสม  
ขนาดเห็น  ว่าในน้ำ  คนจะจม
มันยังชม  ว่าเล่น  ละครดี
          มหาดเล็ก  นำคำ  ไปทูลท้าว
Mr.Nom  อำมาตย์เจ้า  หรับตาปี๋
ท่าทาง  เห็นว่า  ไม่ค่อยดี
พระภูมี  จงรีบไป  ดูอาการ