ไร้ปีก สยายพาร่างกาย ลัดเลาะแรงลมชมเสรี มีสองเท้าก้าวหน้าพื้นไพรี กับใจนี้ที่อดทนไม่บ่นพรำ แม้ไม่โบยบิน ใช่สิ้นในหวัง อาจลำพังแต่ดุจดั่งคลังวิถี หาหนทางท่องไปใช้พาที เชิงกวีชี้นำ ย้ำเส้นทางสัญจร ยามซบหมอนนอนค่ำฮัมคนึง เห็นซื่อซึ่งทางวิสัย ณ ในฝัน ตะวันขึ้นเบิกเนตรฟ้าลาพระจันทร์ ลืมตานั้นแล้วคว้าฝันที่เป็นจริง The man with no wing . spectaculous