เคยคิดว่าชีวิตมีสีสรรค์ ด้วยอบพรร ชอบอ่าน ชอบวาดเขียน ชอบตั้งใจ ชอบเรียนรู้และร่ำเรียน ชอบพากเพียรอยากรู้สิ่งดีๆ แต่บางอย่างไม่เป็นอย่างที่คิด ก็มาติดกับอะไรคนอื่นผี ผีหรือคนฉันไม่รู้อยู่ดีดี ก็มามีมาขวางทางเดิน งาน จะทำไปก็ต้องแหกแตกออกกิ่ง พาใส้สิ่งที่เห็นเป็นประสาน งานทุกอย่าง ทางเดินเพลินมีมาร ขวางทางทาน เดินไป ให้ถึงปลาย
9 พฤษภาคม 2547 19:11 น. - comment id 264396
เมื่อชีวิตมาให้เกิด ถือกำเนิดเกิดขึ้นในวันนี้ ก็ต้องเรียนต้องรู้ในวิถี และก้าวหน้าทุกนาทีที่หายใจ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
9 พฤษภาคม 2547 19:15 น. - comment id 264402
ด้วยชีวิต ที่เคยมีสีสรร กลับต้องเจอเรื่องราวร้อยพัน ให้ต้องสู้ ขอเธออย่าท้อ ให้ลองดู แล้วเธอจะรู้ ไม่มีสิ่งใดยากเกินจริง มาเป็นกำลังใจ อย่าท้อแท้ สู้ต่อไปนะค่ะ ตราบใดที่เรายังมีแรง
9 พฤษภาคม 2547 22:53 น. - comment id 264650
รสชาติของชีวิตคิดไม่จบ สารพัดจะพบไม่จบสิ้น อดทนและออมชอมย่อมชาชิน ในแผ่นดินสุขนี้..อยู่ที่ใจ.