โทรหากันหน่อย ฉันคอยเธอรู้ไหม? อาจเพราะว่าห่างไกล เธอเป็นยังไง ... ไม่รู้เลย โทรหากันบ้าง อ้างว้างสุดจะเอ่ย มิอาจหาคำใดมาเปรียบเปรย ฝากสายลมรำเพยบอกคนไกล ใจเหงาแสนเหว่ว้า ห่วงหา ... บ้างหรือไม่? คำสัญญา ... ลืมหรือไร? ความมั่นใจ ... ลดลงไปทุกที น้อยใจบ้างบางครั้ง แต่ก็ยังรักเธอคนนี้ คิดถึง ... เกือบทุกวินาที แต่ไร้วี่แววของเธอ อ่อนแรงลงช้า - ช้า เหนื่อยล้ากับการรอเก้อ นอนหลับก็ยังฝันละเมอ เฝ้าแต่พร้ำเพ้อ ... รอเธอกลับมา
8 พฤษภาคม 2547 15:55 น. - comment id 263308
รอ รอ รอ อยู่อย่างนี้ คนดีรู้บ้างไหม อย่านะ อย่าให้รอจนน้อยใจ เดี๋ยวสิ่งที่อยู่ข้างใน...น้ำตาจะล้นออกมา *.*ได้อารมณ์มากค่ะ โดนใจอีกแล้ว..
8 พฤษภาคม 2547 18:09 น. - comment id 263470
ว้าแย่จัง แต่เดี๋ยวเขาก็คงโทรมานะคะ
8 พฤษภาคม 2547 20:15 น. - comment id 263628
โทรหาบ้างได้ไหม อย่าปล่อยให้ใจเหว่ว้า รู้ไหมในทุกครา ฉั่นห่วงหาและรอเธอ *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
8 พฤษภาคม 2547 20:28 น. - comment id 263645
ใครบางคน ... รอเพียงเธอ ... รู้บ้างไหม ฤาหัวใจ ... เธอไม่เคย ... จะนึกถึง หรือเพียงฉัน ... ที่เฝ้า ... คิดคำนึง มัวเฝ้าซึ้ง ... กับสัญญา ... ของวานวัน เอาใจช่วยให้เค้าโทรมานะคะ
9 พฤษภาคม 2547 00:20 น. - comment id 263854
สัญญาว่าอย่างไร รอเท่าไรก็ไม่เห็น คอยเขาเช้าจรดเย็น โทร.ไม่เป็น..คงเห็นดี..
9 พฤษภาคม 2547 14:34 น. - comment id 264242
ขอบคุณทุกคนที่ยังคอยให้กำลังใจอยู่ตรงนี้ ทำให้ใจมีพลังคอยสรรสร้าง รอคนเดียวต่อไปไม่อ้างว้าง เพราะยังมีคนข้าง ๆ คอยปลอบใจ ......... ขอบคุณทุกคนสำหรับคำกลอนที่เพราะมากมายค่ะ
9 พฤษภาคม 2547 20:27 น. - comment id 264487
แวะมาให้กำลังใจครับ วันนี้เมกกำลังอยู่ในอารมณ์เศร้าครับ แต่เมกก็ไม่ลืมพี่ ๆ น้อง ๆ และเพื่อน ๆ ครับ กลอนเพราะดีครับ เข้ากับอารมณ์ของเมกในตอนนี้มากเลยครับ ขอบคุณครับสำหรับกลอนสวย ๆ ที่ฝากไว้ให้เมก
10 พฤษภาคม 2547 16:51 น. - comment id 265136
เปงกลอนที่เพราะมากค่ะ