รักเธอเหลือเกิน... แต่เผอิญเป็นได้แค่ฝัน... ความเป็นจริง เราแตกต่างและห่างกัน ไม่มีวันที่จะได้หัวใจเธอ รักเธอเหลือเกิน... แต่บังเอิญ เป็นแค่เรื่องเพ้อเจ้อ เธออยู่ตรงหน้า แต่ไขว่ขว้าไม่เจอ ลงท้ายก็ฝันเก้อ...ได้แต่กอดตัวเองอยู่เสมอ ...เหมือนเดิม...
7 พฤษภาคม 2547 13:44 น. - comment id 262375
หลงรักเธอเพ้อพกอกสั่นไหว จะมีไหมคนดีที่รักฉัน เราย่อมรู้ตัวดีไม่มีวัน หลงเพ้อฝันฝันไปไม่เป็นจริง..
7 พฤษภาคม 2547 13:56 น. - comment id 262387
กลอนเหงาๆ เพราะมากมาย ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
7 พฤษภาคม 2547 15:13 น. - comment id 262459
เพ้อ เพ้อ รำพัน เพราะหลงรัก เกินจะหัหห้ามใจให้รักได้ ราวกับเธอเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจ หากขาดไปลมหายใจคงไม่สมบูรณ์ *.*เพราะ และโดนมาก*.* มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ*.*
7 พฤษภาคม 2547 15:17 น. - comment id 262464
รักในฝันที่ไม่มีวันได้เป็นจริง มันเป็นสิ่งที่ค่อยบันทอนหัวใจ อยากไปรักเองจะไปโทษใคร ก็เพราะหัวใจเจ้ากรรมมันสั่งการ เป็นกำลังใจให้คะ
7 พฤษภาคม 2547 19:52 น. - comment id 262704
รักเธอเหลือเกิน แต่ต้องทำเมินความห่วงหา ก็เธอนั้นมีใครในอุรา จึงได้เก็บรักที่มีมาไว้ในอุราตนเอง *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*