ความรักของเธอมันคงแพง ฉันจึงไม่อาจแจงความประสงค์ที่จะซื้อ เมื่อค่าของฉันก็แค่ดินหนึ่งกำมือ จึงไม่มีสิทธิ์รั้งยือ้ใจของเธอ เป็นเขาที่มีค่าดุจเพรชมณี ก้อนดินที่เหมือนธุลีจึงได้แค่พร่ำเพ้อ ไม่มีสิทธิ์ได้ของแพงเขาจึงแย่งเธอ โดยที่ฉันได้แต่หมองเหม่อนึกอิจฉาอยู่ฝ่ายเดียว *นำมาให้อ่านกันเป็นบทกลอนจากหนังสือตัวเอง อ้อ หนังสือทำมือสนใจก็เมลล์มาได้นะ อยากให้ชาวเราสนใจแล้วทำออกกันเป็นวงการไปเลย
6 พฤษภาคม 2547 21:00 น. - comment id 261960
หัวใจของฉันคงไร้ค่า เธอจึงไม่เสียเวลาใส่ใจ เทียบไม่ได้กับเขาใช่ไหม เธอจึงห่วงใยดูแล *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
6 พฤษภาคม 2547 21:48 น. - comment id 261996
^_^ขอบคุณสำหรับคำติชมจ้า
7 พฤษภาคม 2547 01:15 น. - comment id 262162
แต่งดีจังค่ะ*.*น่าสนใจนะค่ะ*.*หนังสือทำมือ***เพื่อนอัณณพก็อยากทำ เห็นเขาชวนๆอยู่...