ที่มาของความหวั่น

ฟา

ก่อนนี้เคยมีใครอยู่ไหม
ทุกวันที่ก้าวไปก็ไม่เห็นหวั่น
แล้ววันนี้มันต่างจากวานนี้ยังไงกัน
แค่ต้องก้าวต่อไปก็ต้องหวั่นเพราะอะไร
   คงเป็นเพราะตรงช่องว่างที่ว่างอยู่
ที่ที่คนเคยเคียงคู่มาก่อให้หวั่นไหว
ก็แค่เข้ามาหลอกให้รักให้ปักใจ
แล้วก็อันตธานไปไม่ใยดี
    นี่กระมังที่เป็นเหตุให้เกิดผล
ทำให้ใจอับจนจนปนปี้
ต้องทำใจแล้วใช่ไหมรักที่มี
เมื่อตัวเขาไม่รักดีก็แยกกันไป				
comments powered by Disqus
  • ลีน

    6 พฤศจิกายน 2544 08:13 น. - comment id 17941

    .....ยังคิดถึงเค้าอยู่อ่ะสิฟา.....กลอนเศร้าจัง
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    6 พฤศจิกายน 2544 13:31 น. - comment id 17970

    จริงด้วย...ฟา.... เห็นด้วยจ้า
  • mono

    9 พฤศจิกายน 2544 06:27 น. - comment id 18353

    เพราะค่ะ
  • ฟา

    15 ตุลาคม 2547 16:34 น. - comment id 145625

    
    
    /*/
    
    
    Thank you.
    
    
    /*/
    
    
  ฟา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน