เก้ง

นกตะวัน

เช้าวันที่ 1 พฤษภาคม 2547 วันแรงงานแห่งชาติ หลังจากรองท้องด้วยกาแฟกับขนมปังทาแยมที่หน้าเต็นท์ เรารีบขึ้นไปจ่ายค่าธรรมเนียมเข้าอุทยานฯและค่าพักแรมที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว จากนั้นจึงแล่นรถไปตามถนนที่วกวนขึ้นลงไปตามเนินเขา สองข้างทางเป็นป่าละเมาะและไร่พืช เราแวะซื้อน้ำแข็งที่บ้านวังวน เลี้ยวซ้ายไปยังบ้านด่านโง แล้วเลี้ยวขวาจนมาถึงด่านตรวจเขาสามยอด แล่นผ่านมาได้สักพัก ป่าเริ่มรกทึบขึ้น ได้เห็นเก้ง 2 ตัววิ่งตัดข้ามถนน
เก้งกระโจนโผนเผ่นเค้นฝีเท้า		
สีพรางเข้าแขนงไม้ใต้พฤกษา
ยกหางชูดูขาวเด่นพราวตา		
สวยสง่าสงวนตัวมัวระแวง
เจ้าหวงตัวกลัวภัยที่ไหนหรือ		
จึงรีบยื้อเยื้องกรายเหมือนหน่ายแหนง
คงเข็ดคนด้นป่ามาฆ่าแกง		
เขาช่างแกล้งโกรธเจ้าไม่เข้าใจ
รูปร่างงามยามกระโดดวิ่งโลดเล่น	
น้ำตาลเน้นเนียนขนปนแดงใส
เขาทั้งคู่ทู่สั้นจึงยั่นใคร		
ตื่นตกใจจึงรี่วิ่งหนีซอน
เที่ยวเก็บสิ้นกินใบใกล้ชายป่า	
ประดับพนาน่าดูอยู่สลอน
แต่งแต้มไพรให้งามยามแดดรอน	
ใคร่วิงวอนไว้ชีวิตอย่าคิดยิง
เก้ง 2 ตัวที่เราพบเห็นเป็น เก้งธรรมดา (Red Muntjac) เป็นกวางขนาดเล็ก ยาวจากปลายจมูกถึงโคนหาง 80-98 ซม. หางสั้น 17-19 ซม. ขนทั่วทั้งตัวสีน้ำตาลแกมแดง ยกเว้นคาง ใต้คอ ท้องและด้านล่างของหางซึ่งสีขาว อยู่ตามลำพังหรือเป็นคู่ ออกหากินตามชายป่าและที่โล่งในยามค่ำคืน บางครั้งพบในช่วงเช้าและบ่าย ชอบกินใบไม้มากกว่าเล็มหญ้า ชาวอังกฤษเรียกอีกชื่อว่า Barking Deer (กวางเห่า) เพราะร้องดัง  เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก  คล้ายเสียงสุนัขเห่า
ท่องไพร ในเมืองเพชร (2)
1 พฤษภาคม 2547