ต ล อ ด เ ว ล า ที่ เท อ ไ ม่ เ ค ย ส นใ จ ฉั น ฉั น ร อ ทุ ก ๆ วั น เ พื่ อ ใ ห้ เ ท อ ม า ส น ใ จ ฉั น ทุ ก ๆ เ ว ล า วั น ที่ ฉั น ไ ม่ อ ย า ก ใ ห้ ม า ถึ ง คื อ วั น ที่ ฉั น เ สี ย ใ จ คื อ วั น ที่ เ ทอ จ า ก ฉั น ไ ป คื อ วั น ที่ ฉั น อ ก หั ก แ ต่ วั น นี้ เ ป็ น วั น ที่ เ ท อ มี ค ว า ม สุ ข ที่ สุ ด วั น ที่ เ ท อ ข อ ใ ห้ เ ร า เ ลิ ก กั น คื อ วั น ที่ ฉั น เ สี ย ใ จ ที่ สุ ด และ วั น ที่ เ ท อ ร อ ค อ ย ก็ มา ถึ ง คื อ วั น แ ต่ ง ง า น ที่ เ ท อ ร อ ค อ ย ก็ ม า ถึ ง ฉั น ก็ ข อ เ พี ย ง ใ ห้ เ ท อ มี ค ว า ม สุ ข ใ น ชี วิ ต ใ ห ม่ นะ
4 พฤษภาคม 2547 16:17 น. - comment id 260345
แม้เธอจากพรากไปให้ไกลฉัน แต่รู้ไหมในชีวันไม่หวั่นไหว ยังคิดถึงคนึงหาทุกคราไกล และมั่นใจในหทัยยังมีเธอ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
4 พฤษภาคม 2547 16:18 น. - comment id 260348
แม้เธอจากพรากไปให้ไกลฉัน แต่รู้ไหมในชีวันไม่หวั่นไหว ยังคิดถึงคนึงหาทุกคราไกล และมั่นใจในหทัยยังมีเธอ *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
5 พฤษภาคม 2547 01:54 น. - comment id 260851
รักแท้ ยากนักจะหักใจ ***แวะมาทักทาย และชื่นชมคนมีรัก***
5 พฤษภาคม 2547 08:36 น. - comment id 260938
ยามรักโรยร้างห่างไกล หัวใจโหยให้คนึงหา ระลึกวันเลิกรักร้างรา น้ำตา..ไหลอาบมาท่วมใจ ครั้งหนึ่งเคยพบประสบพักตร์ หวานรักชื่นมื่นอิ่มไหว ละอองฝันเต็มตื้นฟื้นหทัย รักจักคงไว้ไม่รอนราน จนมาถึงวันรักเลิกร้าง สองตาพราพร่างไม่อาจหาญ อ่อนแอเกินใจจะพบพาน อ้างว้างหลบใจว่างห่างผู้คน ยังคงฝังใจจนวันนี้ คิดถึงวันคืนที่มี..เคยสุขล้น ภาพเธอในภวังค์เวียนอยู่ในวังวน นานเท่าใดหนอ... ใจจะคืนค้น..มิติสับสนจะลับไป ++เคยแต่งไว้ตอนดูหนัง ไม่รู้ว่าจะอารมณ์เดียวกันรึเปล่านะคะ มาเป้นกำลังใจให้ค่ะ++
8 พฤษภาคม 2547 15:12 น. - comment id 263261
ขอบคุนค่ะที่เปนกำลังใจให้ น้ำผึ้งหวานนะค่ะ