พรานน้อย

วิจิตร ภู่เงิน

ดอกข้าวดอออกรวงล่วงฤดู
บอกให้รู้สิ้นหน้าการเก็บเกี่ยว
เราชาวนาจัดห้อยซ่อนคมเคียว
ไว้รอเที่ยวปีหน้าฟ้าใหม่มา
สิ้นหน้าเกี่ยวเทียวทุ่งจูงวัวควาย
เลาะริมห้วยซุ้มดักยิงแม่ปลา
ว่ายวนเวียนเลี้ยงลูกในธารา
แตะต้องตาพรานน้อยคอยลั่นปืน
มีอาหารพรานน้อยกลับกระท่อม
ถือชะลอมหอบหิ้วดุ้นไม้ฟืน
เดินลัดทุ่งแดดจ้าต้องทนฝืน
หวังกลับคืนทันเที่ยงแม่แกงปลา
ถึงกระท่อมพร้อมหน้าแกงปลาช่อน
แม่เคี้ยวป้อนน้องหญิงดูหรรษา
กระโดดโลดเต้นอิ่มสุขอุรา
ยืนร้องเพลง ป.ปลา ช่างน่าชม				
comments powered by Disqus
  • แก้วประเสริฐ

    4 พฤษภาคม 2547 13:57 น. - comment id 260178

    บรรยายธรรมชาติได้เยี่ยมเลย   ทำให้นึกถึงตอนเด็กๆจังเลย   
    
                           แก้วประเสริฐ.
  • โกโรโกโส

    4 พฤษภาคม 2547 14:01 น. - comment id 260181

    อยากเป็นชาวนาด้วยเหมือนกันอ่ะ...
    
    บอกบ้างต้องทำไง..สมัครได้ที่ไหนอ่ะ
  • อาภาภัส

    4 พฤษภาคม 2547 14:18 น. - comment id 260186

    ...ป.ปลานา มาแล้ว ปลากระป๋อง
    .โดนโยนจ๋อง ลงนำ หมดสวยสี
    ตอนมีเนื้อ มีค่า น่ากินดี
    หนอยไร้สี  ไม่สน  เฮ้อ คนนา..
    แฮ่ะๆๆ ไม่เกี่ยว กับพรานเนาะ
    นี่แอบเคาะอยู่ราม ต้องทนหนา
    อ่านแล้วตอบ แอบนะ แอบเวลา 
    ไปก่อนนา อ่านแล้ว ป.ปลาเพลิน
    
    อรูโณทัย  อาภาภัส
  • ตฤณ

    4 พฤษภาคม 2547 14:23 น. - comment id 260191

    คิๆ รูปน่ารัก กลอนไพเราะ
    แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    4 พฤษภาคม 2547 15:01 น. - comment id 260239

    อ่านแล้วหิวเหลือหลายในอาหาร
    ด้วยเป็นของน่าทานนั้นเสมอ
    จึงขอชิมสักคำนะจ๊ะเธอ
    รับประกันนะเออขอแค่จานเดียว
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ  ชอบกินปลาและอาหารทะเลทุกชนิด จึงชอบรายการนี้มากๆๆเลยค่ะ*-*
  • ฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    4 พฤษภาคม 2547 15:32 น. - comment id 260283

    เชื่อ..ว่าเป็นคนทางอิสานเพราะ วัวควายสัมผัส
    ริมห้วย  นี่แสดงว่าพรานน้อยไม่ยอมคืนปืนแก๊ปให้ทางการ วิถีชีวิตเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เคยไปทำงานที่ กาฬสินธุ์ พรรคพวกพาไปยิงปลาแมงภู่ด้วยปืนแก๊ป บ้านเราเรียกปลาชะโดละมั๊งตัวใหญ่มาก ขึ้นไปนั่งนิ่ง ๆ บนคบไม้ริมบึงเอาปืนพาดง่ามไม้ รอเป็นหลายชั่วโมงจนเมื่อยขบปลาเจ้ากรรมไม่ยอมโผล่มาสักที จนเกือบหมดความมานะ มีปลาถึงฆาตโผล่มาหายใจตัวหนึ่ง เล็งได้ที่ตรงใต้ท้องเหนี่ยวไกตูม ปลาพลิกเห็นท้องขาวจมหายไป พวกโดตามลงงมสักพักจับขึ้นมาตัวใหญ่มากเกือบสี่กิโล เท่าขาเราได้ตัวดำมะเมื่อมมีลายนิดหน่อย คืนนั้นเมาเละ แปลกตรงที่ปลาไม่มีรอยกระสุนแต่ตายได้เขาบอกว่าถูกแรงกระแทกระเบิดของน้ำเป็นวิธียิงที่ชาวบ้านเขานิยม พรานน้อยเดี๋ยวนี้คงเป็นพรานใหญ่ไปแล้วไม่ทราบว่าล่ามาเท่าไร ปลานะปลา ไม่ใช่อย่างอื่น อิอิ
  • ชัยชนะ

    5 พฤษภาคม 2547 04:50 น. - comment id 260870

    สมัยนี้ปอปลานี้นหายากมากซะแล้ว ตามห้วยตามหนอง 
    พรานน้อยอาจจะกลับบ้านโดยมือเปล่าก็เป็นได้
    สมัยนี้พระสังข์ท่านเรียกไปรวมไว้ที่ตลาดสดแล้วละ
    งานนี้ไม่ต้องเสียใบหู จมูก สำคัญที่ว่าเงินนะมีไหม
    
    
  • magic

    5 พฤษภาคม 2547 08:44 น. - comment id 260948

    ดูมีความสุขดีจังครอบครัวนี้
    สุขฤดีอบอุ่นกรุ่นอาหาร
    พร้อมหน้าตาพร้อมกันนั้นมาทาน
    ยิ้มเบิกบานอิ่มท้อง..ต้องยกนิ้ว 
    (ให้พรานน้อย)อิอิ
  • บอย

    6 พฤษภาคม 2547 15:49 น. - comment id 261725

    เยี่ยมมากเพื่อน........ทำดีมาก
    สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง โทรหาบ้างนะ
  • บอย

    6 พฤษภาคม 2547 15:49 น. - comment id 261726

    เยี่ยมมากเพื่อน........ทำดีมาก
    สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง โทรหาบ้างนะ
  • บอย

    6 พฤษภาคม 2547 15:49 น. - comment id 261727

    เยี่ยมมากเพื่อน........ทำดีมาก
    สุขสันต์วันเกิดย้อนหลัง โทรหาบ้างนะ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    8 พฤษภาคม 2547 14:32 น. - comment id 263207

    ตอบทุกคนครับ
    
    ***ขอบคุณพี่แก้วประเสริฐที่เข้ามาเยี่ยมชมงานวิจิตรเป็นประจำ
    
    ***คุณโกโรโกโส อาชีพชาวนามันเหมาะกันคนเรียนน้อยๆครับ คุณโกโรโกโส ไม่ต้องอยากเป็นหรอกครับ ผมจะบอกให้ครับ มันเป็นอาชีพที่ไม่มีเกียรติหรอกครับ ขอบคุณที่เข้าเยี่ยมชมวิจิตรครับ
    
    ***คุณอาภาภัส แม่นแล้ว มีเนื้อมีค่า พอกินหมดกระป๋อง .. ก็ทิ้งไป ขอบคุณที่เข้าเยี่ยมชมวิจิตรครับ
    
    ***คุณผู้หญิงไร้เงาครับ วิจิตรไม่มีอาหารทะเลให้ทานนะครับ
    
    ***พี่ฤกษ์
    เชื่อ..ว่าเป็นคนทางอิสานเพราะ วัวควายสัมผัส
    ริมห้วย  นี่แสดงว่าพรานน้อยไม่ยอมคืนปืนแก๊ปให้ทางการ วิถีชีวิตเป็นอย่างนั้นจริง ๆ เคยไปทำงานที่ กาฬสินธุ์ พรรคพวกพาไปยิงปลาแมงภู่ด้วยปืนแก๊ป บ้านเราเรียกปลาชะโดละมั๊งตัวใหญ่มาก ขึ้นไปนั่งนิ่ง ๆ บนคบไม้ริมบึงเอาปืนพาดง่ามไม้ รอเป็นหลายชั่วโมงจนเมื่อยขบปลาเจ้ากรรมไม่ยอมโผล่มาสักที จนเกือบหมดความมานะ มีปลาถึงฆาตโผล่มาหายใจตัวหนึ่ง เล็งได้ที่ตรงใต้ท้องเหนี่ยวไกตูม ปลาพลิกเห็นท้องขาวจมหายไป พวกโดตามลงงมสักพักจับขึ้นมาตัวใหญ่มากเกือบสี่กิโล เท่าขาเราได้ตัวดำมะเมื่อมมีลายนิดหน่อย คืนนั้นเมาเละ แปลกตรงที่ปลาไม่มีรอยกระสุนแต่ตายได้เขาบอกว่าถูกแรงกระแทกระเบิดของน้ำเป็นวิธียิงที่ชาวบ้านเขานิยม พรานน้อยเดี๋ยวนี้คงเป็นพรานใหญ่ไปแล้วไม่ทราบว่าล่ามาเท่าไร ปลานะปลา ไม่ใช่อย่างอื่น อิอิ 
    เป็นอย่างที่พี่ฤกษ์ว่าทุกประการครับ แต่วิจิตรเคยยิงปืนแก๊ปไม่กี่ครั้งเอง เคยยิงโดนนกเค้าแมวตัวหนึ่ง นอกนั้นไม่เคยยิงดดนอะไร ที่พี่ฤกษ์บอกว่าที่ตัวปลาไม่มีลูกกระสุน ก็อย่างที่พี่ฤกษ์ว่าละครับ เขาไม่นิยมยิงให้โดนตัว เพราะปลาที่ได้จะเละหรืออาจจะหายไปทั้งตัวก็ได้ถ้าเราเล็งให้โดนตัว ฉนั้นเขาจะเล็งให้ลอดท้องปลาพอเหมาะครับ เราจะได้ปลาที่ไม่มีแผล ได้ทั้งตัวครับ
    
    ***พี่ชัยครับอย่างที่พี่ว่าเลยละ พระสังข์สมัยนี้อินเตอร์ครับ
    
    ***ขอบคุณเมจิคมากๆครับ
    
    ***ไอ้ที่โพสของล่างนี้เพื่อนผมเองครับชื่อบอย .. ผมหวังจะเห็นมันโพสให้ผมนานแล้วละ .. แต่มันไม่ยอมโพสให้ .. บอกให้หาผู้สาวให้สักคนก็ไม่ได้ .. แค่ขอน้องรหัสยังไม่ให้ .. แต่ก็ขอบคุณที่เข้ามาโพสให้เป็นของขวัญวันเกิด .. มันไม่สำคัญเท่าไรหรอกไอ้วันเกิดผมนะ .. แต่อยากให้ทุกๆวันเป็นวันของเพื่อน .. มีอะไรก็เอ่อ .. คิดถึงกันบ้าง .. อะไรยังงี้ละ ผมก็บันละยายไม่เก่ง 
    
    
    ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาเยี่ยมชมครับ
  • ฝนจ้า

    12 พฤษภาคม 2547 12:28 น. - comment id 266262

    ฝนมาแล้วนะจ๊ะ  ดีชอบเด๋วจามาอ่านให้บ่อยๆ
  • วิจิตร ภู่เงิน

    13 พฤษภาคม 2547 15:18 น. - comment id 266954

    ขอบคุณเธอ 
    
    ไม่ต้องบ่อยก็ได้ ห้องนี้ฝุ่นมันเยอะ เจ้าของห้องมันซกมก นานๆได้เข้ามาเก็บกวาด 
    
    ขอบคุณบางคนที่ยังหลงเข้ามาห้องนี้นะครับ วิจิตรหายไม่นานหรอกเด๋วมา 
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน