จากแผ่นดินอันสงบ ต้องมาพบความความวุ่นวายน่าอดสู เพลิงแค้นลุกทั่วแผ่นดินกู จากเคยอยู่อย่างเย็น...เป็นร้อนพลัน.... ต่างฝ่ายต่างแรงไม่แซงหน้า ช่างเย็นชาทำไปได้...ไม่เคยคิด จะว่าเอาฝ่ายใดเป็นฝ่ายผิด ถามสักนิด...มีฝ่ายใดไม่ฆ่าคน หิวกระหายความสงบ...และร่มเย็น กลับมาเป็นเมืองสุขี..แดนสยาม วอนวิญญาณบรรพบุรุษ..ทั่วเขตขาม จงฟื้นตื่น..ป้องสยามอีกครั้งนึง...
4 พฤษภาคม 2547 12:39 น. - comment id 260132
ยอกรวอนเทพทั้ง.............ธานี เบิกสยามภูมี.......................ท่าวไท้ มวลพรหมจักรองค์สี่............สะบัด...จักรนอ ปราบเหล่ามารหยุดไว้..........ทั่วทั้งทิศา งานความหมายเดียวกับท่านอยู่ที่ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_52355.php
4 พฤษภาคม 2547 12:45 น. - comment id 260134
แต่งได้ดีค่ะ เห็นด้วยนะค่ะ ไม่ว่าฝ่ายใดเป็นฝ่ายฆ่า ก็ทำให้ความสงบจางหายไป ไม่อยากให้เขาฆ่าฟันกันเลยค่ะ