เวลาของพวกเราช่างน้อยนิด ความสนิทชิดเชื้อมากเหลือหลาย อีกไม่นานต้องจากกันใจจะวาย เพราะต้องย้ายจากไปคนละทาง ความเป็นเพื่อนของเราในความคิด เกิดในจิตจำขึ้นใจไม่เลือนหาย ถึงอย่างไรความเป็นเพื่อนไม่เสื่อมคลาย แต่จะกลายเป็นทรงจำในใจเอย
3 พฤษภาคม 2547 15:52 น. - comment id 259382
แม้ คิดถึงตอนจบ ม.6 จัง***ภาพเพื่อนรัก จะจำไว้มิลืมเลือน***ห่างกายไม่ห่างใจค่ะ
3 พฤษภาคม 2547 15:58 น. - comment id 259390
ความเป็นเพื่อนยังคงอยู่คู่ชีวิต มิมีสิทธิ์ลืมไปจากใจฉัน ด้วยเพื่อนรักเพื่อนเกลอที่เจอกัน ยังคงมีความคงมั่นมิผันแปร *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ อ่านแล้วคิดถึงเพื่อน ๆ เหมือนกัน*-*