เพียงความรู้สึก

magic


เพียงความรู้สึก.
เพียงความรู้สึกของนกตัวหนึ่ง
แม้จะพึ่งโบยบินสู่ถิ่นฟ้า
กางปีกกว้างร่อนไปใช้วิญญา
เพื่อเสาะหาความฝันในหัวใจ
ถึงทุกข์บ้างสุขบ้างก็ยังบิน
ทั่วทุกถิ่นแนวไพรไกลแค่ไหน
บอกตัวเองทุกอย่างอยู่ที่ใจ
เข้มแข็งเอาไว้..ให้ดูแลตัว
เช้านี้..ก็คงเริ่มบินอีกครั้ง
ออกจากรังอบอุ่น..ที่คุ้มหัว
บินบินบิน....บินไปไม่เคยกลัว
รักษาตัว..ของตัวด้วยหัวใจ
เพียงความรู้สึกของนกตัวน้อย
บอกด้วยถ้อยภาษาคราสดใส
สู้ด้วยตัว..สู้ด้วยใจ..ให้บินไป
ไกลแค่ไหน..จะตามฝัน..นั้นมาชม
..........................................................
..........................................................				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 พฤษภาคม 2547 11:00 น. - comment id 259177

    อยากบินไปร่วมด้วยช่วยกู่ก้อง
    ให้นกร้องบินอยู่สู้ทุกหน
    แถมมีคนใกล้ชิดสนิทตน
    มาช่วยบินให้ลอดพ้นจากหมู่มาร
    
    *-*มาบินไปด้วยคนได้ไหมค่ะ อิอิ รักและคิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
    
  • ลำน้ำน่าน

    3 พฤษภาคม 2547 11:19 น. - comment id 259191

    ไก่ขันเมื่อวันรุ่ง................หอมจรุงกลิ่นพฤกษา
    ดอกไม้แห่งบ้านนา............เริ่มผลิรับกับแรกวัน
    นอนฟังเสียงหงษ์หยก........เหล่ากานกบินผกผัน
    เจื้อยแจ้วแล้วจำนรรค์.......กล่อมบ้านนาอยู่อาจินต์
    โผผกสู่โลกหล้า...................แสงทอมากระทบถิ่น
    กลิ่นข้าวหอมรวยริน...........กลิ่นควันไฟไล้หลังคา
    นกผินจากรังนอน...............ทิ้งคบคอนร่อนเวหา
    เกาะรวงข้าวกลางนา...........เกาะกิ่งส้มตรงเรือนไฟ
    
    ถิ่นฐานเมื่อวานวัน.............ไร้ยึดมั่นท้องถิ่นไหน
    วิถีแห่งนกไพร...................จักเร่ร่อนไปตามกาล
    บินเหนือเรียวรวงข้าว.........ฤดูหนาวข้ามห้วยหาน
    เกาะไม้รายริมธาร..............นอนซบกายใต้ร่มไทร
    ตะวันทอแสงมา...................ปีกอ่อนล้าพาไปไหน
    ฝั่งฟ้าอันแสนไกล...............กลัวพลัดหลงจมน้ำตา
    
    แดดเริงเริ่มกล้าแกร่ง.........ลมเริ่มแรงร่วนเวหา
    ร่อนลงตรงเถียงนา.............ในหมู่บ้านป่าดงดอน
    บ่ายน้อยคล้อยแดดจับ.........ตะวันลับเหลี่ยมสิงขร
    โผกลับจับคบคอน................ใต่ร่มโศกวิโยคพลบ
    ครรลองของผู้ใด..................ลิขิตไว้ใร้จุดจบ
    เลี้ยงลูกทุกคราครบ.............เลื่อนเรื่อยไปไม่จีรัง
    
    จากถิ่นแล้วทิ้งถิ่น................ลืมหมดสิ้นร้อยความหลัง
    สิ่งใหม่ไกลรวงรัง................รอให้ค้นบนไม่มี
    จรไปไร้ทิศทาง...................บ้างอ้างว้างบนวิถี
    สุขทุกข์คลุกฤดี....................ว่ายเวียนพบจบยลยิน
    ฤดูเริ่มเปลี่ยนผัน................อีกกี่วันต้องผกผิน
    อนิจจังดังแว่วยิน.................พริ้วกิ่งโศกเมื่อโลกแปร
    -----------------
    ทุกข์ขังกังวานยิน.................อวลรังนอนตอนสิ้นแรง
    อนัตตาอยู่อาจินต์.................อยู่เหนือกฎปวงนกไพร
    
    
    
  • When_i_Fall_in_love

    3 พฤษภาคม 2547 12:23 น. - comment id 259223

    ฉันจะบิน บินไป ไกลแสนไกลไม่หวั่น
    ภูเขาจะสูงหรือทางจะชัน ไม่กลัวไม่หวั่นไม่ไหว
    ฉันจะบิน ไปหา สุดฟ้าก็คงต้องไป 
    เก็บร้อยความฝันที่มันเรียงราย 
    ให้กลายมาเป็นความจริง
    
    ฉันจะบิน
    
    ไม่แน่ใจว่าพิมพ์เนื้อเพลงถูกป่าว... หุหุ
    
  • แก้วประเสริฐ

    3 พฤษภาคม 2547 12:24 น. - comment id 259224

    ฝันจงฝันนั้นเลิศประเสริฐแท้
    ถึงแลไปกว้างไกลให้สับสน
    แค่เพียงฝันอรรถรสเลิศปน
    เราจะสนก็ต่อเมื่อฝันนั้นเป็นจริง.
    
                       แก้วประเสริฐ.
    
    กลอนไพเราะสวยงามมากครับ
  • แม่จิตร

    3 พฤษภาคม 2547 13:12 น. - comment id 259247

    ขอให้คิดสมหวังดั่งใจ
    เป็นจริงได้ดั่งใจฝัน
    ขอให้สานต่อทอสุขผัน
    สุขสันต์ชั่วกัลปาเทอญ 
    
    สาธุ  อิอิ
  • เกียรติ กรัชกาย

    3 พฤษภาคม 2547 15:16 น. - comment id 259333

    นกบินสู่ฟากฟ้า 
    หวังเพียงว่ากลับสู่รัง
    เราบินด้วยใจหวัง
    คืนสู่รังสร้างความดี.
         แวะมาทักทาย และให้กำลังใจครับ เราจะร่วมบินไปด้วยกัน.
  • ชาติกานต์

    3 พฤษภาคม 2547 16:44 น. - comment id 259434

    ฉันจะบินตราบเท่าที่บินไหว
    ฉันจะบินทราบเท่าใจใฝ่หา
    ฉันจะบินบินไปทุกเวลา
    ฉันจะบินเพื่อตามหาฝันในใจ
    
    กลอนสวย  เนื้อหาดีค่ะ
  • เบนนี่

    3 พฤษภาคม 2547 17:05 น. - comment id 259456

     นกมีปีก ย่อมีอิสระ เสรี
    มีสิทธิที่ จะไปได้ไกลในฟ้ากว้าง
    เมื่อยังมีแรง หัวใจยังเดินทาง
    โผปีกกว้าง มุ่งสู่เส้นทาง ในแต่ละวัน
    
    อยากมีปีก อย่างกับนก
    เจ้าวิหค เหินฟ้า ปลายฝั่งฝัน
    แต่เป็นได้เพียงแค่ฝันกวางวัน
    ได้แค่ในฝัน ก็ยังสุขใจ
    
    อยากมีปีกจะได้บินไปไหนๆก็ได้ ไม่ต้องเสียตังค์ค่ารถเมล์
    แตjถ้าเรามีปีก คนคงไม่คิดว่านกหรอก คงคิดว่ากระหังแน่ๆเลย จริงป่ะ!!!
  • ราชิกา

    3 พฤษภาคม 2547 19:43 น. - comment id 259587

    นกน้อย..ที่โบกบิน
    จากทุกถิ่นในพฤกษ์ไพร
    ความหวัง..นั้นไม่ไกล
    สู้ด้วยใจให้ฝ่าฟัน.....ฯ
    
    ขอให้มีความหวัง..และพลังใจนะคะ..
    แวะมาให้..กำลังใจ..ค่ะ..
    
  • เรไร

    3 พฤษภาคม 2547 20:19 น. - comment id 259607

    นึกยิ่งนึกยิ่งหวั่น
    โอ้ตัวฉันบินมา เดียวดาย
    ไร้จุดมุ่งหมาย
    ท่องเที่ยวไป กับสายลม
    @@@@@@@@
    เพลง พเนจร  เข้ากันที่สุดเลย
    เอาไว้ยืมปีกบ้างน่ะ จะหัดบิน
  • เมกกะ

    5 พฤษภาคม 2547 14:25 น. - comment id 261090

    เพียงความรู้สึกของนกตัวหนึ่ง
    แม้จะพึ่งโบยบินสู่ถิ่นฟ้า
    กางปีกกว้างร่อนไปใช้วิญญา
    เพื่อเสาะหาความฝันในหัวใจ
    
    คิคิคิ  เมกไม่มีปีกอ่ะ  จะบินไปงัยน้อ  ขอวิ่งตามก็แย้วกันครับ  บิน  บิน  บินเมกจะบิน  คิคิ  ตามมาแย้วน๊าก๊าบ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน