(ฟ่อนคำของปู่) ------------------------------------ อืออื้อ นอนอู่เถิดหนูจ๋า ไม่นอนจะอ่อนล้านะขวัญไถ เติบโตจะท่องเที่ยวหนทางไกล หรืออยู่เรือนทำไร่ประสาเรา หลับตาพริ้มอิ่มอุ่นกับอ้อมอก อย่าสะอื้นตื่นตระหนกวิตกเศร้า ปู่จะเห่ย่าจะกล่อมถนอมเรา มิให้หลานปู่เหงาแม้เสี้ยววัน แม่ไปไร่สิหมกไข่มาหา.. แม่ไปนาสิหมกปลาสู่ขวัญ นอนเถิดหล่าหลับตาลงเร็วพลัน ปู่ย่ารักเจ้ามั่นเจ้าขวัญยืน แม่เจ้ากำด้ามเคียวเกี่ยวข้าว แม้ปีนี้เหน็บหนาวบ่เข็ญขื่น รวงข้าวในแดดแก่แต่วานซืน ถึงมะรืนก็เก็บกองกับลานไกล ฟ่อนข้าวคือฟ่อนคำอยู่ตามทุ่ง ครั้นเรียงกองอาจเอื้อมรุ้งเลยเชื่อไหม เจ้าเชื้อทุ่งเทือกนานะยาใจ จะลืมทุ่งไม่เป็นไรไม่ว่ากัน พ่อเจ้าเหนื่อยแม่เจ้าล้าปู่ย่ารู้ เขารักทุ่งเหมือนกับปู่ที่เชื่อมั่น ทุ่งสีทองจะผ่องใสไปนานวัน ตราบที่เขาเชื่อมั่นสวรรค์นา นอนเถอะหลานอย่ารำคาญที่ปู่คิด ปู่อาจผิดที่เพ้อพล่ามตามประสา เจ้าจะเป็นอะไรตามใจศรัทธา อย่ารังเกียจข้าวจากนา ก็แล้วกัน .
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 2 พ.ค. 2547 00:23 น. - ID 52566 
974
8
0
2 พฤษภาคม 2547 02:35 น. - comment id 258440
สง่างามแห่งชาวนา ไก่ป่ามาขันปลุก...............ฉันตื่นรุกจากฟากเก่า ลมรุ่งจรุงเบา...................โปรยน้ำค้างพร่างหว่านดิน แสงทองเริ่มอำไพ............สำเนียงไพรไหวระริน คืนหนาวถึงคราวสิ้น........อรุณใหม่ใกล้ส่องมา ตื่นเถิดหนอดวงใจ..........เตรียมแบกไถไปปลูกกล้า ข้าวนึ่งเต็มซึ้งพา..............ข้าวเหนียวใหม่อบใบเตย แม่ตักห่อใบตอง..............น้ำตานองเกินเฉลย ภูมิใจไหนเปรียบเปรย....เท่าลูกชายไปพลิกดิน แม่เจ้าร้าวมานาน............รอลูกสานสืบงานศิลป์ ปั้นปลูกดอกไม้ดิน...........รดหยาดเหงื่อเจือน้ำตา ดินดานผ่านหน้าแล้ง........ดอกเบี้ยแพงทุกแหล่งหล้า ค่าเช่าพราวเต็มนา..........รอลูกกลบซบฟ่อนดิน ตามเจ้าก้าวสู่ทุ่ง...............หอบกระบุงนุ่งผ้าซิ่น ทำนาให้คนกิน................ทั้งเทือกท้าวเจ้านายทุน เรี่ยวแรงแม่ไหลเหือด....เป็นธารเลือดให้เชือดขุน เงินเหลือไม่เจือจุน..........พอกแต่หนี้กองพีพูน เม็ดข้าวที่เจ้าเห็น............รอยลำเค็ญกลับเสื่อมสูญ ที่มาแสนอาดูร.................สลายสิ้นกลิ่นคราบไคล เหนียวจ้าวขาวพิสุทธิ์.......เลี้ยงมนุษย์ทุกสมัย เทคโนฯ แตกโตไว.........ส่งข้าวขายแลกซื้อมา ชาวนายังทนทุกข์............กลิ้งล้มลุกทุกโคนกล้า ทรัพย์สินทุกบิ้งนา...........ล้วนจำนองต้องหากิน ยากไร้ในรอยทาง...........จนแล้งร้างอยู่ไม่สิ้น หาใครให้ยลยิน..............แซร่ซ้องเสริมอุดมการณ์ ทนไถเถิดลูกรัก.............กดแรงหนักลงบนผาน พลิกผืนแผ่นดินดาน......แปรเงินทาสวาดเมืองมนต์ ปู่ย่าสรรเสริญ ................รอยย่ำเดินทุกแห่งหน ปลูกข้าวเลี้ยงผู้คน..........สูงด้วยเกียรติแห่งวิญญาญ์ แม่เจ้าใช่อยู่นาน............ตราบคมผานผ่านร่องกล้า วันหนึ่งถึงเวลา...............จักคืนร่างให้แผ่นดิน หวังเจ้าจะเกริกไกร........คงแก่นในไว้กับสินธุ์ ยากไร้ไม่มีกิน................หากไม่สิ้นเกียรติแห่งคน ลำบากเพื่อคนเมือง.........ประกาศเฟื่องไปทุกหน ว่าเติบใหญ่ได้เต็มตน.....เพราะกินข้าวของชาวนา! ------------------- ว่าเติบใหญ่ได้เต็มตน......ล้วนกินเนื้อเหงื่อชาวนา!!
2 พฤษภาคม 2547 04:28 น. - comment id 258450
มาชมงานค่ะ งานดีทั้งสองท่าน มีความหมายมาก
2 พฤษภาคม 2547 05:59 น. - comment id 258460
สวัสดีครับคุณลำน้ำน่าน ผมดีใจมากที่ได้พบคุณ สวัสดีคุณtiki ด้วยครับ คำของคุณ เติมน้ำแก่ใจ และเติมไฟแก่ฝัน ทั้งเติมวันที่มีค่าแก่วัย ขอบคุณมากๆ
2 พฤษภาคม 2547 10:10 น. - comment id 258532
แม่ไปไร่สิหมกไข่มาหา.. แม่ไปนาสิหมกปลาสู่ขวัญ นอนเถิดหล่าหลับตาลงเร็วพลัน ปู่ย่ารักเจ้ามั่นเจ้าขวัญยืน คำกล่อมลูก สมัยก่อนผมเป็นเด็กเคยได้ยินแม่ร้องกล่อมให้น้องนอน เป็นถ้อยคำที่สละสลวยสวยงามไพเราะมากครับ ผมจำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ไม่สมบูรณ์จึงไม่ได้นำมาลง คล้ายกับที่คุณนำมาลง แต่ไม่เหมือนกัน คำกล่อม...พูดเกี่ยวกับวิถีชีวิตของชาวนา ผมเห็นคุณนำมาลงจึงคิดได้ คงไปถามคนเฒ่าแก่เพื่ออนุรักษ์ไว้ซะแล้ว อย่างว่าสมัยใหม่คงมีแต่เปิดเทปเพลงเร็ว ๆมากล่อม เด็กเลยค่อนข้างใจร้อน
2 พฤษภาคม 2547 11:03 น. - comment id 258549
คุณพูดน่าฟังและขำด้วยครับ
2 พฤษภาคม 2547 11:51 น. - comment id 258568
งานเขียนถึงวิถีดำเนินของคนถิ่น..ไม่ค่อยได้เห็นบ่อย อยากอ่านครับ.......... แวะมาชื่นชมและยินดีที่ฟื้นสิ่งดี ๆของสังคมดั้งเดิมให้คนหวนประจักษ์ แม้อาจต้องทวนกระแส แต่ก็ยังมีคนหลงใหลได้ปลื้มอยู่มากเช่นกันนะครับ........^_^
2 พฤษภาคม 2547 13:37 น. - comment id 258586
หน้าส่วนตัว
อ่านแล้ว..ให้ความรู้สึก...อบอุ่น..มากเลยคะ..
ปู่ย่า..ตายาย.. อบอุ่นจัง...
2 พฤษภาคม 2547 13:42 น. - comment id 258588
เรนถามนิด..นะคะ..
ฟ่อนคำ.. กับ ฟ่อนข้าว...
หมายถึง..อะไร..หรอคะ..
..เป็น...คำนาม..หรือว่า..คำกิริยา..คะ..
แบบ..เรน..อยากรู้..นะคะ..
เรน..ขอบคุณค่ะ..
2 พฤษภาคม 2547 20:10 น. - comment id 258755
เป็นผลงานที่งามมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมทั้งคุณและคุณลำน้ำน่านเลยค่ะ แต่งเก่งจริง ๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
