๑คน ต่างแต่ถิ่นนั้น เกิดหรือ คน ต่างผิวพันธ์ฤๅ หลากหล้า คน นั้นเท่าเฝ้าถือ สูงสัตย์ คน ฆ่าคนทั่วฟ้า ฝากแค้นสมรภูมิ ๒ไทย แลนด์แดนพุทธล้ำ เลิศมา ไทย แก่นแผ่นดินพา เกษตรฟุ้ง ไทย แท้เก่าแก่นา เรืองจริยะ ไทย พระอยู่หัวรุ้ง เทิดท้นเหนือหัว ๓ช่วย ตัวเองลอดพ้น พึงตนดีแฮ ช่วย เพื่อนพ้องยามผจน เรื่องร้าย ช่วย ด้วยจิตบุญกุศล สูงส่ง ช่วย เมตตาแผ่คล้าย ช่วยปั้นปันทุกข์ ชนเฮย ๔กัน เองเป็นสิ่งสร้าง เสริมสัมพันธ์ กัน ไว้ดีกว่ายัน เมื่อร้าย กัน ก่อนเหตุร้ายมัน มายมาก กัน ต่างระวังอ้าย ชั่วช้าโจรภัย
1 พฤษภาคม 2547 21:58 น. - comment id 258277
หัดแต่งที่อาศรมชาวโคลงนิ คน เราเกิดร่วมแล้ โลกเดียว ไทย ถิ่นรักกลมเกลียว แห่งนี้ ช่วย สุดจิตแท้เทียว ปราบทุกข์ กัน แหละกันหมั่นชี้ ช่วยไว้บุญหลาย ยิ่งแฮ
1 พฤษภาคม 2547 22:07 น. - comment id 258282
ค่ะ ช่วยกัน เราต้องช่วยกัน
1 พฤษภาคม 2547 22:47 น. - comment id 258326
^J^ .............. * พัฒนาการท่วมท้น โคลงกลอน จะช่วยขอพระพร แก่น้ำ แต่งต่อบ่อลดรอน โคลงสี่ สุภาพนา เดี๋ยวก็จะลึกล้ำ ยิ่งแล้วพยายาม...ฯ
2 พฤษภาคม 2547 09:38 น. - comment id 258518
อยู่แดนดินถิ่นด้าม ขวานทอง สามัคคีปรองดอง แน่แท้ ศาสนาอย่าเป็นช่อง- ว่างแบ่ง แยกเอย โดยมิมีข้อแม้ ร่วมด้วยช่วยกัน
2 พฤษภาคม 2547 15:34 น. - comment id 258620
ความหมาย..ดีมากเลยคะ.. เป็น..บทโคลง..ที่ให้ความรู้สึก..ดีจัง.. เรน..แวะมา..ขอบคุณ..พี่น้ำ... ที่ยัง..ไม่ลืม.. นางเอก..ของพี่แจม... ...
2 พฤษภาคม 2547 15:52 น. - comment id 258630
ผมก็คนไทย .. มาช่วยคนไทย .. คนไหนคนไทย .. ร้องเองแล้วกัน .. คุณน้ำร้องได้ป่าว ..
2 พฤษภาคม 2547 16:04 น. - comment id 258636
ขอบคุณน้ำใจไมตรี คนไทยช่วยกันสามัคคีมั่น เธอฉันแบ่งปันความฝัน ย่างก้าวทางสุขศานติกัน ด้วยกลอนนั้นหรรษาเอย ขอบคุณวิจิตรภู่เงิน น้องเรนคนงาม อยู่แดนดิน ถิ่นด้ามขวานทอง พี่โอมคนดี ลูกเป็ดที่น่ารัก..อิอิ ขอบคุณกำลังใจทุกท่านมาเยี่ยมเยียนเสมอนะ
2 พฤษภาคม 2547 20:44 น. - comment id 258788
มาช่วยด้วยคนค่ะ เพราะเป็นคนไทยเหมือนกัน อิอิ แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ
2 พฤษภาคม 2547 22:14 น. - comment id 258873
...ไทยช่วยไทย... ๑ ไทยช่วยไทยเริ่มต้น...........จากตัว แล้วสู่ครอบครัว......................อุ่นล้น สังคมมิขุ่นมัว.........................เราร่วม พัฒน์แฮ สามสิ่งเสริมชาติพ้น...............เรื่องร้ายร้อยพัน ๒ หากใครบังหน้าเพื่อ............สังคม แต่ครอบครัวระทม..................แตกร้าว พรวนเพรียงยก ธ สม.............วีร- กรรมเอย แม้ระเบิดประทุษด้าว...............ถูกตั้งเวลา ๓ ไทยช่วยไทยดั่งผึ้ง...............ดอมผกา ภมรอิ่มมธุรา............................ดอกไม้ เกสรแห่งบุปผา........................ผสานรัก สนิทเอย ผลประสพประหนึ่งได้..............ผนึกด้าวแดนสยาม วางบทกวีที่ไหนเพราะที่นั่นให้แรงบันดาลใจ
2 พฤษภาคม 2547 23:49 น. - comment id 258943
วันี้ได้อ่านโคลง เนื้อหาดีนะคะ
3 พฤษภาคม 2547 19:34 น. - comment id 259577
ขอบคุณชาติกานต์ คุณรมย์ บุริน น้องผู้สาวไร้เหงา มิตรโคลงคำเลิศล้ำ น้ำใจ มากแฮ มาเยี่ยมแลฝากไอ อบให้ หอมชื่นจิตสดใส เหลือเอ่ย แม้นผ่าอกเผยไซร้ ผ่าได้ยังยอม ดีใจมิตรอาศรมและทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ
4 พฤษภาคม 2547 17:33 น. - comment id 260437
...สวัสดีค่ะ.. ..อ่านก็พอนะคะ ไม่ค่อยสันทัด.แจมไม่ไหวค่ะ ..แต่งเก่งจังค่ะ คุณน้ำ ..~-~..
9 พฤษภาคม 2547 10:42 น. - comment id 264071
ไทยช่วยไทยไป่พ้น คนพาล ด้วยชาติไทยอาจหาญ ต่อสู้ เอกราชศาสน์เนิ่นนาน เคียงอยู่ คู่แฮ เลือดหลั่งพร้อมพรั่งกู้ กอบเกื้อแดนสยาม...ฯ มาร่วมรักชาติด้วยคนนิ...
10 พฤษภาคม 2547 10:01 น. - comment id 264938
ขอบคุณราชิกาและซอมพลอครับ ยามคับขันเขตแค้วน เดือดแดน แก้เหตุด้วยศานติแกน ร่มเกล้า ดอกไม้ต่างพันธ์แสน ล้วนดอก ไม้นา สามัคคีแรงเร้า รักด้วยช่วยเหลือ อิอิ....ขอบคุณราชิกาและซอมพลอนิ