รู้ดีเสมอเธอนั้นฉันใฝ่ปอง มีเจ้าของครองไว้ไม่หน่ายแหนง เขารักมากยากนักจักเปลี่ยนแปลง เธอคงแล้งลืมไปมิให้เคียง เพียงแค่จ้องมองเธอขอเพ้อพร่ำ ยินถ้อยคำครั้งใดเธอใช้เสียง ดั่งน้ำทิพย์หยิบโปรยโรยร้อยเรียง อย่าหลีกเลี่ยงเหลียวแลแม้สักที ฉันขอรักสักหนยากทนไหว โปรดรับไว้วิงวอนอ้อนสุขี เพียรวอนเว้าเอาใจใช้วจี ขาดเธอนี้แน่นิ่งคงชิงวาย โอ้นวลน้องมองมาหาพี่หน่อย เลิกเคลื่อนคล้อยคอยกันค่อยพลันหาย ขอแค่รักสักครั้งยากรั้งกาย หากไม่ตายคงตรมซมชั่วกัลป์ 28 เมษายน 2547
นกตะวัน 30 เม.ย. 2547 16:59 น. - ID 52433 
355
0
0
30 เมษายน 2547 17:15 น. - comment id 257503
แต่งกลอนเพราะจัง....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
