ทำไม. มีเหตุผล.มากมายไม่อาจบอก มิอยากตอก.เรื่องราวให้ร้าวฉาน เผยออกไป.หัวใจกลัวร้าวราน เพราะเคยผ่าน.เหตุการณ์ให้หวั่นใจ ที่สำคัญ.ไม่อยากเล่าเจ้าก็ทุกข์ คงไม่สุข.ถ้าเราถมจมทุกข์ให้ และไม่อยากทำให้.ไม่สบายใจ ห่วงมากมาย.หลายอย่างทางที่เดิน ทุกข์เจ้าคลาย.เมื่อไรใจจะบอก เพราะอยากตอก..ความรู้สึกมิห่างเหิน อยากให้เจ้า.บินไปให้เพลิดเพลิน ล้า..เหลือเกิน อย่ามีที่หัวใจ นะคนดี..ทำไม..เก็บไว้ก่อน เอ่ยคำวอน..ผ่านกลอน..ผ่อนให้หาย อย่าโกรธกัน..นะเจ้า..มิตอบไป รอหัวใจ..หายเหนื่อยเจ้า..เราบอกเอง .
30 เมษายน 2547 09:25 น. - comment id 257263
อยากจะเอ่ยความในให้เธอรู้ อยากจะอยู่ใกล้ๆให้ได้เห็น อยากจะเป็นเพื่อนอย่างนี้อย่างที่เป็น อยากเป็นเช่นเป็นตาย..หมายมั่นจริง
30 เมษายน 2547 10:26 น. - comment id 257277
เพราะคับ ความหมายดีด้วย.. ทักทายฮับ..^_^
30 เมษายน 2547 12:12 น. - comment id 257348
หากตอบไปต้องWhite lie ใจโกหก หากตอบความ ย้ำยก..จิตเธอหมอง ฉันจีงไม่ตอบความตามประลอง ปล่อยเธอล่องบินเสรีทุกวี่วัน ทิกิ_tiki บทกลอนดีมากค่ะ
30 เมษายน 2547 13:56 น. - comment id 257392
มาทักทายค่ะ
30 เมษายน 2547 18:19 น. - comment id 257565
จะบอกใครหรือหนอมารอรับ จะเก็บพับห่อใจให้เจ้าของ ไปรษณีย์ฟากฟ้าตะวันครอง ตะโกนก้องเรียกนาจะมาพลัน อรุโณทัย อาภาภัส
1 พฤษภาคม 2547 22:00 น. - comment id 258279
ด้วยเหตุผลแต่ละคนนั้นมีมาก คงไม่ยากที่จะบอกด้วยเหตุผล เพียงแต่เขาคงชั่งจิตใจในกมล กลัวเหตุผลเขาเธอคงไม่เข้าใจ. แก้วประเสริฐ. แฮะๆๆๆอ่านไปแล้วผมเองยากหาคำตอบให้คุณแทบไม่ได้เลยครับ