หนีสิ่งใด พอหนีได้ ไม่ยากนัก หนีตัวเอง ยากนัก จักคิดหนี หนีเงาตัว หนีได้ อย่างไรดี หนีสิ่งที่ ฝังกลางใจ ไม่ได้เลย ความสัมพัน ถูกปิดกั้น ด้วยเมฆหมอก ความช้ำชอก ตอกย้ำ ทำใจเฉย ความอึดอัด มัดหัวใจ ไม่คลายเลย ความเฉยเมย ที่ได้รับ กลับยิ่งตรม รักเขามาก ยากนัก จักลืมได้ รักหมดใจ แล้วทำไม ใจขื่นขม รักนี่หรือ ที่ใครใคร ล้วนชื่นชม รักระทม จมความรัก หักใจลา
29 เมษายน 2547 11:16 น. - comment id 256653
สัญญาน๊ะ ว่าจะ ไม่งอแง ใจเที่ยงแท้ ในรัก พี่ฝากให้ จะเข้มแข็ง กายใจ ทุกสิ่งไป สัญญาไว้ ตรงนี้ นะพี่ชาย
29 เมษายน 2547 11:35 น. - comment id 256673
...เค้ามันเหมือนวิ่งเข้าไปในเขาวงกต...
29 เมษายน 2547 14:49 น. - comment id 256784
ความรักมีสองด้านจริงๆ ตอนมีความสุขก็สุขเหลือล้นแต่พอตอนทุกข์นะสิเจ็บปวดมากเลยอยากจะวิ่งหนีภาพเก่าๆ แต่ก็กลับมาตอกยำความรู้สึกให้เจ็บปวดอยู่เสมอ สักวันเราจะเผชิญความรู้สึกนี้โดยที่ไม่ต้องหนีมันอีกแล้ว
29 เมษายน 2547 17:35 น. - comment id 256922
...เป็นกำลังใจให้พี่มัทนะคะ...
29 เมษายน 2547 18:47 น. - comment id 256953
หนีรักหักห้ามยามคิดถึง แล้วไยจึงหนีรักไปรักไหน อยู่ตรงนี้มีรักให้เก็บไว้ เจ้าทิ้งกันไปให้อาลัยใจอาวรณ์
29 เมษายน 2547 22:00 น. - comment id 257069
อยากจะรัก...รักใคร...ไยจึงหนี... มาหลบลี้...หลอกใจ...ให้หม่นหมอง... แล้วมานั่งร่ำไห้น้ำตานอง... จะเรียกร้องหารัก...ได้จากใคร... แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจเจ้าค่ะ
29 เมษายน 2547 22:37 น. - comment id 257094
พ้นหนีรัก ไปได้ ให้บอกด้วย ด้วยใจป่วย ความรัก มาทับถม ถมจนหาย ใจไม่ออก ด้วยงายงม งมจนล้ม จมใจ ไปไม่พ้น
30 เมษายน 2547 06:42 น. - comment id 257214
ถึงคุณพายุ ฟ้าเมื่อวานมืดครึ้มซึมแลเศร้า วันนี้เล่าโลกสว่างทางสายฝัน รักในใจจะใสไปนิรันดร์ ความผูกพันธ์ลำลึก นึกเพียงเดียว มาเป็นกำลังใจ อรุโณทัย อาภาภัส ตะวันหวาน