กรุณายืนยันการออกจากระบบ
หน้าส่วนตัว
อนิจจาโลกา ณ ครานี้
จะถึงทีแตกร้าวฤาไฉน
ธรรมะที่เรืองรองผ่องอำไพ
หรือถึงคราวปราชัยให้อธรรม
พาลาชนขนพองครองอำนาจ
เดียรดาษอลัชชีมีเช้าค่ำ
กิเลสชั่วมัวเมาเข้าครอบงำ
แผ่ม่านดำโอบอุ้มคลุมโลกา
กฎแห่งกรรมจะเป็นเพียงคำบอกเล่า
ดีชั่วเขาว่ากันในวันหน้า
แต่ลาภยศสรรเสริญและเงินตรา
จะต้องรีบแสวงหามาครอบครอง
จะพินาศเสียหายไหนก็ช่าง
ใครจะพังใครจะพ่ายใคร่สนอง
อย่าได้คิดอย่าได้ถามตามครรลอง
ว่าถูกต้องแล้วหรือที่มือทำ...
เกียรติ กรัชกาย 28 เม.ย. 2547 20:13 น. - ID 52313 
1208
4
0
30 พฤษภาคม 2553 17:16 น. - comment id 244614
จริง ๆ ถูกต้องที่สุดเลย ไม่แซวแหละสำหรับกลอนบทนี้นะ
28 เมษายน 2547 20:48 น. - comment id 256362
บทกวี.. สื่อ..ความหมาย..ได้ดีมากนะคะ...
28 เมษายน 2547 21:12 น. - comment id 256385
อืม.......มันเป็นอย่างนั้นจริงๆเสียด้วย เนื้อหาดีนะคะ
28 เมษายน 2547 22:56 น. - comment id 256455
...เห็นด้วยกับพี่ท่าน.... เขียนบ่อย ๆ นะ จะมาให้กำลังใจบ่อย ๆ อิอิ
29 เมษายน 2547 00:01 น. - comment id 256496
เขียนได้ดีค่ะ
29 เมษายน 2547 01:11 น. - comment id 256542
เขียนสื่อภาษาง่ายๆเข้าใจชัดเจนดีจังครับ
29 เมษายน 2547 11:15 น. - comment id 256652
...สื่อได้ดีและลงตัวค่ะ...
7 พฤษภาคม 2547 01:41 น. - comment id 262173
เห็นด้วยนะค่ะ กลอนสื่อความหมานได้ดีมากเลยค่ะ *.*อัณณพว่าเยี่ยม*.*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
