หอมกลิ่นสไบนาง

วสุนทรา

มองพระจันทร์เหมือนพักตร์ผ่องน้องเนียนเนตร 
อีกดาเรศดุจนิลเนตรระยับขำ 
คิดถึงถ้อยร้อยพจนาพาอ้ายจำ 
เสนาะคำซาบซึ้งตราตรึงใจ 
ระลึกถึงรสสลาคราจรจาก 
แสนอาลัยต้องจำพรากจากแขไข 
กลิ่นอบร่ำหอมกำซาบอาบสไบ 
อ้ายจำได้ตราบวันนี้ไม่มีลืม 
................................ดื่มตะวันจิบจันทรา				
comments powered by Disqus
  • tiki

    27 เมษายน 2547 20:41 น. - comment id 255617

    พิศจันทร์คราจากจรก่อนจากจาง
    จับในจิตสไบนางวางข้างหมอน
    กลิ่นอบร่ำน้ำอบปรุงจรงอร
    สายสมรพี่นี้จำเกินย้ำใจ
    
    
    งานไพเราะดีค่ะ
    ทิกิ_tiki
  • รัถยา

    28 เมษายน 2547 00:08 น. - comment id 255755

    
    
    โชยระรินกลิ่นแก้ว     เกยกมล
    
    ลอยหอมกล่อมถกล     ดั่งไกล้
    
    รวมหลอมหล่อจิตดล    ดูดดื่ม หทัยนัก
    
    ถึงเหนื่อนิจปลิดไร้     ปลิ่มร้อยผกาหอม
    
    ..
  • รัถยา

    28 เมษายน 2547 00:09 น. - comment id 255758

    .
    โชยระรินกลิ่นแก้ว     เกยกมล
    
    ลอยหอมกล่อมถกล     ดั่งไกล้
    
    รวมหลอมหล่อจิตดล    ดูดดื่ม หทัยนัก
    
    ถึงเหนื่อยนิจปลิดไร้     ปลิ่มร้อยผกาหอม
    
    .....
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน